Τα απίστευτα πλακάτ των ακτιβιστών της λιτότητας (φώτο)

Το είδαμε κι αυτό. Οι παραδοσιακά καταγγέλλοντες τους διαδηλωτές που αγωνίζονται για τα δικαιώματα των πολλών, συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα για να “διατρανώσουν” την επιθυμία τους η Ελλάδα να μείνει στο ευρώ. Με κάθε κόστος και τίμημα, δηλαδή. Άδωνις Γεωργιάδης, Μάκης Βορίδης, Βασίλης Κικίλιας κι άλλα γαλάζια (ή μαύρα) παιδιά βρέθηκαν στο πλευρό των διαδηλωτών που αγωνιούν για να μη χάσει η Ελλάδα το ευρωπαϊκό κεκτημένο… κι οι ίδιοι τα δικά τους. Τα συνθήματα που έγραψαν στα πλακάτ είναι ενδεικτικά του τί ζητούν αυτοί οι άνθρωποι και ποια είναι η πολιτική τους σκέψη. 

Όχι στο σταλινισμό στην Ελλάδα

Στην προσπάθειά της να σεβαστεί τη λαϊκή εντολή που λέει “διαπραγμάτευση εντός του ευρώ”, η κυβέρνηση Τσίπρα έχει δηλώσει έτοιμη να ανοίξει σχεδόν όλα τα κλειστά επαγγέλματα. Σταλινισμό δεν το λες.

Σταθερό φορολογικό σύστημα για 10 χρόνια

Πρόκειται για βασική θέση της τωρινής κυβέρνησης αλλά όχι όλων των προηγούμενων που είχαν φέρει σε 40 χρόνια μεταπολίτευσης εκατοντάδες φορολογικούς νόμους και χιλιάδες τροποποιήσεις αυτών.

Ναι στην προώθηση της νέας επιχειρηματικότητας

Οι συμπολίτες μας που διαδήλωσαν χθες πρέπει να εξηγήσουν τί είδους κίνητρα θέλουν να δοθούν στους επιχειρηματίες. Αν πρόκειται για απλοποίηση ίδρυσης μιας επιχείρησης, χθες ο Γιάνης Βαρουφάκης επανέλαβε το σχέδιο για τα “επιχειρηματικά ΚΕΠ”. Μήπως όμως εννοούν περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους;

Ναι στην αριστεία

Κάποιος πρέπει να τους πει πως δεν ξεκινούν όλοι από την ίδια αφετηρία για να φτάσουν στην αριστεία, κάποιοι έχουν πολύ περισσότερο δρόμο να διανύσουν από κάποιους άλλους. Ως εκ τούτου, τα προνόμια που συνεπάγεται η αριστεία που ζητούν, είναι πολύ πιθανό να τα απολαύσουν αυτοί που έχουν ήδη αρκετά. 

Όχι σε μονομερείς ενέργειες της κυβέρνησης

Οι μισοί ψηφοφόροι αυτής της κυβέρνησης την κατηγορούν επειδή δεν εφαρμόζει με μεγαλύτερη πυγμή το πρόγραμμα για το οποίο εκλέχθηκε. Οι μόνες ενέργειες που οι δανειστές έχουν χαρακτηρίσει ως μονομερείς έως τώρα είναι οι νόμοι για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης κι η ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Οι διαδηλωτές προφανώς τις βρίσκουν ακραίες.

Όχι στους συνδικαλιστές του Δημοσίου

Προφανώς και κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης διάφοροι εργατοπατέρες και κηφήνες έχουν φροντίσει να απαξιώσουν το συνδικαλισμό αλλά πρέπει οι αγαπητοί συμπολίτες να μας πουν γιατί στην Ευρώπη που τόσο αγαπούν υπάρχουν παντού συνδικάτα στο δημόσιο τομέα; Μήπως οι Γερμανοί κι οι Γάλλοι δεν είναι αρκετά ευρωπαϊστές;

Όχι σε εθνικούς τραμπούκους

Μήπως εννοούν “εθνικούς τηλεοπτικούς τραμπούκους”;

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΦΩΤΟ: ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ, eurokinissi