Η 21η Απριλίου του Ηλία του ράφτη*

Του Θανάση Καρτερού

Τα χαράματα σκίζει ξαφνικά την οθόνη της άνοιξης στην οδό Θερμοπυλών ο Ηλίας ο ράφτης, ένα κομμάτι δέρμα έχει ξεκολλήσει απ’ τη φαλάκρα του και το αίμα τρέχει μέχρι το δεξί του μάτι, η διάφανη αυγή βάφεται ροζ, τρέχει λαχανιασμένος να ξεφύγει απ’ τους χαφιέδες ο Ηλίας, που καμουφλάρει με ένα κομματάκι πανί τις τρύπες του χρόνου στα παντελόνια μας, ράβοντας την ίδια στιγμή ένα κόκκινο όνειρο με λέξεις. Ροδάνι το στόμα του. Ο κόσμος πρέπει να ξηλωθεί και να ξαναραφτεί απ’ την αρχή, ούτε να τον μπαλώσεις μπορείς, ούτε να τον μαντάρεις, όπως υποστηρίζει η Σοσιαλδημοκρατία. Γιατί στη Ρωσία δεν πάμε τόσο καλά; Τα υλικά, παιδί μου, καταλαβαίνεις; Με παλιά υλικά είναι δύσκολο να φτιαχτεί καινούργιος κόσμος…

Τώρα τρέχει μέσα στο αιθέριο ροζ, η σκιά τον πλησιάζει, ουρλιάζουν τα μεγάφωνα, “η επανάστασις είναι ως ιατρική επέμβασις, ο ασθενής πρέπει να απαλλαγεί διά εγχειρίσεως από τον καρκίνον των κομμουνιστών τρέχει λαχανιασμένος, το πρόσωπό του ξεσκίζεται από μια άτακτη τριανταφυλλιά, οι αμετανόητοι κομμουνισταί θα παραμείνουν εκτοπισμένοι, μέχρις ότου μεταμεληθούν, ή καταλήξουν τυμπανιαία και ωδοδότα πτώματα”. Τον έφτασαν, τον άρπαξαν, σκίζεται το ταλαιπωρημένο του καφέ σακάκι, φωνάζει ο Ηλίας ο ράφτης, στη φωνή του πενήντα χρόνια αγκαθωτό σύρμα, διώξεις, ματωμένοι τοίχοι και νησιά ιδιώνυμα. Ένταλμα! Έχετε ένταλμα; Πάρε ένταλμα, πούστη! Τον χτυπούν με γροθιές στην ανοιχτή πληγή, πλαφ, ένας ήχος υγρός, τον χτυπούν λυσσασμένοι κι άλλο, κι άλλο, πέφτει στα γόνατα και το αίμα απ’ τη φαλάκρα του στάζει στο πεζοδρόμιο της οδού Θερμοπυλών, σταγόνα – σταγόνα, χωρίς κανένα ήχο.

Σωριάστηκε σαν καφέ τσουβάλι, το όνειρό του απλώνεται κατακόκκινο στο πεζοδρόμιο, σήκω, ρε πούστη, τον τραβολογούν, αλλά δεν σαλεύει. Σήκω, ρε… Κλωτσάνε στα νεφρά, στη μέση, στην πλάτη, έξαλλοι για τη δραπέτευση που υποψιάζονται, αλλά ο Ηλίας τους ξέφυγε. Οριστικά. Τον σηκώνουν απ’ τις μασχάλες, τον πετούν βλαστημώντας στο μαύρο αμάξι, τα χέρια του αιωρούνται, γράφοντας την τελευταία αλήθεια του στο πατρόν του καινούργιου κόσμου. Με το τελευταίο ψέμα τους θα κλείσει ο ογκώδης του φάκελος. Απεβίωσε από οξύ έμφραγμα το μυοκαρδίου εις το Δημοτικόν Νοσοκομείον, όπου μετεφέρθη από το Τμήμα Μεταγωγών, ο υπό εκτόπισιν σεσημασμένος κομμουνιστής Hλίας K…

*Γραμμένο από πολιτικό κρατούμενο της χούντας

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr