Εκτός από την παραλίγο αμνηστία των καρτέλ, ο Παρασκευόπουλος υπεκφεύγει και δεν απαντά

Ως γνωστόν, η διατύπωση του άρθρου 106 στο πολυνομοσχέδιο 7.500 σελίδων που ψηφίστηκε στη Βουλή στις 22 Μαΐου προκάλεσε σάλο στην κοινή γνώμη, καθώς με αυτόν τον τρόπο η διατύπωση οδηγούσε σε γενικό ακαταδίωκτο για τα καρτέλ, ακόμη και για το «μαύρο» χρήμα που έχουν διακινήσει.

Αυτό γιατί -σύμφωνα με την τότε διατύπωση- αν κάποια εταιρία παραβίαζε τον ανταγωνισμό και πλήρωνε το διοικητικό πρόστιμο που θα της επέβαλε η αρμόδια Επιτροπή, τότε τα φυσικά πρόσωπα (π.χ. ο διαχειριστής της εταιρίας) που έλαβαν τις εν λόγω αποφάσεις δεν θα αντιμετώπιζαν τις ποινικές προεκτάσεις για τα «συρρέοντα εγκληματα» που θα προέκυπταν από τις πράξεις τους. Έτσι, θα ήταν σαν να μην έχουν τελεστεί ποτέ.

Μάλιστα, στην αιτιολογική έκθεση του αρμόδιου υπουργείου η επιχειρηματολογία της διατύπωσης βασιζόταν στο νομικό όρο “non bis in idem”, δηλαδή σε απλά ελληνικά: «κανείς δεν διώκεται, ούτε τιμωρείται ποινικά δις για το ίδιο αδίκημα».

Ο ισχυρισμός αυτός χαρακτηρίστηκε ως αβάσιμος, καθώς είναι εξ ορισμού διαφορετικό πράγμα να διώκεται ένα νομικό πρόσωπο και ένα φυσικό πρόσωπο για το ίδιο αδίκημα.

«Ο έλεγχος των αμιγώς επιχειρηματικών συμπεριφορών επιτυγχάνεται κατά τρόπο αποτελεσματικό μέσω των αποφάσεων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, οπότε δεν κρίνεται δικαιοπολιτικά ορθή η σωρευτική τιμωρία τους και ως ποινικά κολάσιμων πράξεων» σημειωνόταν στην αιτιολογική έκθεση.

Ως αποτέλεσμα της δημοσιογραφικής ανάδειξης του ζητήματος, η διατύπωση τροποποιήθηκε, καθόσον η κυβέρνηση κατέθεσε αλλαγή στη ρύθμιση για παραβιάσεις του ανταγωνισμού, ώστε να αίρεται το αξιόποινο μόνο για τις πράξεις για τις οποίες επιβάλλεται πρόστιμο και όχι και για τα «συρρέοντα εγκλήματα».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης ανακοίνωσε από τη Βουλή ότι σε περιπτώσεις παραβίασης του ελεύθερου ανταγωνισμού αν καταβληθεί το πρόστιμο, εξαλείφεται το αξιόποινο «για μία και μόνο πράξη», εκείνη που αφορά το διοικητικό πρόστιμο, και όχι για τα συρρέοντα εγκλήματα.

«Αδιάβαστος» ο υπουργός;

Ωστόσο, μπορεί ο Νίκος Παρασκευόπουλος να τροποποίησε τη συγκεκριμένη διατύπωση, όμως στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα προκαλούν ερωτηματικά για το αν ο υπουργός Δικαιοσύνης είχε σαφή εικόνα -πόσο μάλλον στοιχεία- για το ποινικό κομμάτι της υπόθεσης αναφορικά με παραβιάσεις ανταγωνισμού.

Συγκεκριμένα, μετά από ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτής, Νίκου Νικολόπουλου, με θέμα: «Από όλα τα καρτέλ που συνελήφθησαν από την επιτροπή Ανταγωνισμού, πόσα φυσικά πρόσωπα καταδικάστηκαν τελικά από τα ποινικά δικαστήρια;» ο κ. Παρασκευόπουλος απάντησε ότι… αδυνατεί να απαντήσει.

Όπως θα δείτε και στο παρακάτω έγγραφο, ο υπουργός σημειώνει ότι «επειδή η καταχώριση των δικογραφιών στις Εισαγγελίες της χώρας, κατ’ επέκταση και η αναζήτησή τους, γίνεται με συγκεκριμένα στοιχεία που δεν προκύπτουν από τα διαλαμβανόμενα στην ως άνω Αναφορά και τη συνημμένη επιστολή του πολίτη (π.χ. αριθμός δικογραφίας ή ονοματεπώνυμο φυσικού προσώπου / εκπροσώπου εταιρίας) καθίσταται εκ των πραγμάτων αδύνατη η ικανοποίηση του ως άνω αιτήματος εκ μέρους των δικαστικών υπηρεσιών.

Και στη συνέχεια παραπέμπει τον βουλευτή στον κ. Σταθάκη για απαντήσεις: «Επί του ερωτήματος που τίθεται, αρμόδιος για να σας ενημερώσει είναι ο υπουργός Οικονομίας». 

Το γεγονός μοιάζει με πρωτοφανής υπεκφυγή και προκαλεί ερωτηματικά για το αν ο υπουργός είχε πλήρη εικόνα της ποινικής διάστασης του ζητήματος ή απέφευγε να απαντήσει στην ερώτηση για το πόσα φυσικά πρόσωπα έχουν καταδικαστεί από τα ποινικά δικαστήρια για τέτοιου είδους περιπτώσεις. 

Αξιοσημείωτο πως σύμφωνα με τις πληροφορίες σχεδόν όλες οι υποθέσεις που ασκήθηκαν ποινικές διώξεις κατά φυσικών προσώπων, μετά από παράβαση της νομοθεσίας του Ανταγωνισμού, οδηγήθηκαν στην αθώωση των κατηγορουμένων.

Ο λόγος είναι ότι -σύμφωνα με την επιστολή του κ. Φλωρά που συμπεριλαμβάνεται στην ερώτηση του Νίκου Νικολόπουλου- σε καμία περίπτωση δεν παρίσταται ως πολιτικός ενάγων η επιτροπή Ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα οι κατηγορούμενοι να δικάζονται μόνοι τους και να αθωώνονται είτε απευθείας στην έδρα είτε με ευνοϊκούς νόμους.

Η ερώτηση Νικολόπουλου:

Η απάντηση Παρασκευόπουλου: