Γιατί να μην υπογράψει το Ην. Βασίλειο συμφωνίες ανάλογες μ’ εκείνες της Ε.Ε. με την Ελβετία;

Αυτό ίσως θα μπορούσε να την επηρεάσει και σε οικονομικό επίπεδο, όπως άλλωστε θα μπορούσε να επηρεάσει και την ενωμένη Ευρώπη, το μείζον όμως στην περίπτωση της αποχώρησης του Ην. Βασίλειου είναι οι πολιτικές προεκτάσεις του Brexit. Πριν από την αποχώρηση βεβαίως, ακριβώς όπως προβλέπει το άρθρο 50 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και διαμηνύουν ευρωπαίοι ηγέτες και αξιωματούχοι, θα έχει προηγηθεί διαπραγμάτευση ώστε να υπάρξει συμφωνία της Ένωσης με το Ην. Βασίλειο από την οποία θα καθορίζονται οι σχέσεις των δύο οντοτήτων.

Αυτό σημαίνει ότι κάλλιστα θα μπορούσε το Ην. Βασίλειο να συνάψει με την Ένωση συμφωνίες ανάλογες μ’ εκείνες που έχει η Ελβετία, η οποία επίσης θεωρείται «τρίτη χώρα». Η Ελβετία έχει καταφέρει, παρότι ουδέποτε υπήρξε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λειτουργεί κατά μία έννοια ως τέτοιο. Άλλωστε έχει υπογράψει τη Συνθήκη Σένγκεν εκχωρώντας ουσιαστικά την προστασία των συνόρων της στην Ένωση, ενώ έχει ήδη από το 1972 συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών με χώρες της Ένωσης. Ως εκ τούτου, στέλνει περίπου το 60% των εξαγωγών της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και πραγματοποιεί περίπου το 80% των εισαγωγών της από αυτήν. Παράλληλα, η Ελβετία είναι μέλος του Ενιαίου Χώρου Πληρωμών Ευρώ ο οποίος ενοποιεί την ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική βιομηχανία, και το νόμισμά της είναι συνδεδεμένο σταθερά με το ευρώ από το 2011.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελβετία έχουν υπογράψει μέχρι σήμερα πάνω από 120 διμερείς συμφωνίες. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι και δύο εκτενείς σειρές από τομεακές διμερείς συμφωνίες με τις οποίες ένα μεγάλο μέρος της ελβετικής νομοθεσίας ευθυγραμμίστηκε με τη νομοθεσία της Ένωσης. Η πρώτη δέσμη τομεακών συμφωνιών υπεγράφη το 1999 και τέθηκε σε ισχύ το 2002. Οι εν λόγω συμφωνίες καλύπτουν τα ζητήματα της ελεύθερης κυκλοφορίας και του αμοιβαίου ανοίγματος των αγορών. Μια επιπλέον δέσμη τομεακών συμφωνιών υπεγράφη το 2004 και τέθηκε σε ισχύ το 2005. Αυτές οι συμφωνίες αφορούν βασικά την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας και την επέκταση της συνεργασίας σε θέματα ασύλου και ελεύθερης μετακίνησης εντός των συνόρων του Σένγκεν, ενώ το 2010, υπεγράφη μια άλλη συμφωνία σχετικά με τη συμμετοχή της Ελβετίας στα ενωσιακά προγράμματα εκπαίδευσης, επαγγελματικής κατάρτισης και νεολαίας.