Ο Μάικλ Φέλπς έσπασε το "στοιχειωμένο" ρεκόρ του Λεωνίδα του Ρόδιου

Αυτό αναφέρει το BBC, σημειώνοντας ότι ο Φελπς έχει συνολικά 22 χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς, αλλά εννέα από αυτά έχουν έρθει από συμμετοχή του σε ομαδικό αγώνισμα. Έτσι μόλις χθες κατάφερε να ξεπεράσει το μεγαλύτερο αθλητή του αρχαίου κόσμου.

Ο Λεωνίδας της Ρόδου διαγωνίστηκε σε τέσσερις διαδοχικές διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων (164 π.χ., 160 π.χ., 156 και 152 π.χ) και σε κάθε μία από αυτές κέρδισε τρεις διαφορετικούς αγώνες δρόμου. Υπήρχαν μόνο επτά αθλητές που κέρδισαν σε τρία διαφορετικά αγωνίσματα σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων και ο Λεωνίδας, το πέτυχε παραπάνω από μία φορά. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο ίδιος ήταν 36, όταν έκανε την τέταρτη συμμετοχή του, πέντε χρόνια μεγαλύτερος από ό,τι είναι ο Φελπς σήμερα.

Αντίθετα με τα περισσότερα αγωνίσματα, όπου οι αθλητές ήταν σχεδόν γυμνοί, σε κάποια τότε ο αγώνας απαιτούσε θωράκιση, βαρύ εξοπλισμό μάχης, πιθανώς ένα κράνος, θώρακα, πανοπλίες κνήμης και μια ασπίδα από μπρούτζο και ξύλο. «Για να αγωνιστείς σε όλα αυτά τα αθλήματα, το ένα μετά το άλλο, ήταν ένα μεγάλο κατόρθωμα,» είπε λέει η Τζάντιθ Σόουντλινγκ, ανώτερη επιμελητής στο Βρετανικό Μουσείο. «Έτρεχαν με πανοπλία, ενώ η θερμοκρασία ήταν 40 ° C. Οι συνθήκες ήταν φανταστικά δυσάρεστες, που απαιτούν τελείως διαφορετικούς μύες και γυμναστικές δεξιότητες».

Υπάρχουν πολύ λίγα βιογραφικά στοιχεία για τον Λεωνίδα, είπε ο Πωλ Γκάντλετζ, καθηγητής της Κλασικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Αλλά, όπως αναφέρει το BBC, το όνομά του – που προέρχεται από την ελληνική λέξη λιοντάρι – υποδηλώνει ότι ήταν ένας διακεκριμένος άνθρωπος. «Είναι μάλλον ένας αριστοκράτης, μάλλον πλούσιος, πιθανότατα από μια αθλητική οικογένεια,» τόνισε ο Γκάντλετζ.

Η Ρόδος είχε μια ισχυρή αθλητική παράδοση. Ένα άλλος μεγάλος Ολυμπιονίκης από το νησί ήταν ο πυγμάχος Διαγόρας, ο οποίος ξεκίνησε μια δυναστεία των αθλητών. Δεν υπήρχαν χρυσό, αργυρό ή χάλκινο μετάλλιο στις μέρες του Λεωνίδα. Ο νικητής έπαιρνε ένα απλό στεφάνι ελιάς.

Ο Λεωνίδας μετά το θάνατό του «λατρεύτηκε ως τοπική θεότητα» στη Ρόδο, είπε η Σάουντλινγκ. Επίσης λατρευόταν στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία. Ο Παυσανίας τον περιέγραψε ως «τον πιο διάσημο δρομέα». Ακόμα στον 3ο αιώνα, έγραψε γι’ αυτόν ο Φιλόστρατος ο Αθηναίος. Ένα άγαλμά του στη Ρόδο φέρει την επιγραφή: «Είχε την ταχύτητα ενός Θεού».