Στο στόχαστρο της κρίσης οι γυναίκες στην Ελλάδα

«Οι γυναίκες -και ιδίως οι νεότερες γυναίκες- βρίσκονται στο στόχαστρο της κρίσης στην Ελλάδα» ανέφερε η Έφη Αχτσιόγλου ενώ παρέθεσε στοιχεία από τον ΟΑΕΔ σύμφωνα με τα οποία στο σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, το ποσοστό των ανδρών είναι 39% και των γυναικών 61%.

«Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι τα τελευταία δύο χρόνια υπάρχει μια μείωση της ανεργίας κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Ασφαλώς είναι μια μείωση που δεν μας επιτρέπει να πανηγυρίζουμε, όμως αξίζει να καταδείξουμε πως αυτή η κυβέρνηση παλεύει μέρα με τη μέρα για να μειώσει την ανεργία, να βρουν ξανά οι νέες και οι νέοι εργασία», επισήμανε η κ. Αχτσιόγλου.

Τόνισε ακόμη ότι «η επιμονή της κυβέρνησης για επαναφορά της εργασιακής κανονικότητας πηγάζει και από την αδήριτη ανάγκη κανένας εργοδότης να μην μπορεί να απολύσει λόγω εγκυμοσύνης, καμία εργαζόμενη να μην αμείβεται με λιγότερα χρήματα, καμία εργαζόμενη να μην πέφτει θύμα εκμετάλλευσης εξαιτίας του φύλου της».

«Σε αυτή τη μάχη θέλουμε μαζί μας τις γυναίκες εργαζόμενες, τις γυναικείες οργανώσεις τις συνδικαλιστικές οργανώσεις», είπε η κ. Αχτσιόγλου, για να συμπληρώσει ότι έξι χρόνια κρίσης είχαν δραματικές επιπτώσεις στις ζωές των γυναικών. «Δεν είναι μόνο η ανεργία, δεν είναι μόνο οι απορρυθμίσεις του θεσμικού πλαισίου της εργασίας, η δραματική πτώση των αμοιβών. Η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους ξαναέριξε στους ώμους των γυναικών την ευθύνη για τη φροντίδα των εξαρτώμενων μελών. Την ίδια στιγμή, η κρίση είχε αντίκτυπο στην υγεία. Η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, λέει η Γενική Γραμματεία Ισότητας, είναι τραγικά μειωμένη για τις γυναίκες μεσαίου και χαμηλού οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου» ανέφερε. Όπως σημείωσε, ένα πρώτο και κρίσιμο βήμα ήταν η θέσπιση του δικαιώματος ελεύθερης πρόσβασης σε όλες τις δημόσιες δομές υγείας για την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης σε ανασφάλιστους στο οποίο προχώρησε η κυβέρνηση.

Ωστόσο, συνέχισε, «ο δρόμος που έχουμε να διανύσουμε για να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα των έμφυλων διακρίσεων στο πεδίο της εργασίας, της ανεργίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της εκπαίδευσης είναι μακρύς». «Για εμάς, ο αγώνας για κοινωνική χειραφέτηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς των αγώνα για γυναικεία χειραφέτηση» συμπλήρωσε για να προσθέσει ότι τα κοινωνικά δικαιώματα είναι προϋποθέσεις που θα κρίνουν την πραγματική ανάπτυξη στη χώρα.