Γερμανική αντίφαση

Γράφει ο Γιώργος Κακόπουλος

Μια διαπίστωση που καταγράφει μια στρατηγικών διαστάσεων αντίφαση, καθώς το πάγωμα της ολοκλήρωσης της ευρωπαϊκής ενοποίησης και ειδικότερα σε ό,τι αφορά την Ευρωζώνη, που έχει επιβάλει η Γερμανία μετά την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008, καθιστά τη χειραφέτηση της Ευρώπης ευχή και όχι ρεαλιστική προοπτική.

Σήμερα η ΕΕ – Ευρωζώνη είναι σε πολύ δυσμενέστερη θέση από ό,τι ήταν την άνοιξη του 2003, όταν ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Σιράκ και ο τότε καγκελάριος της Γερμανίας Σρέντερ, λίγο μετά την κοινή γαλλογερμανική πρόταση για τη Συνταγματική Συνθήκη, εναντιώθηκαν χωρίς περιστροφές στην επικείμενη εισβολή στο Ιράκ που είχε αποφασίσει ο Τζορτζ Μπους υιός. 

Τότε η εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με δείγμα γραφής την πρωτοβουλία Γαλλίας, Γερμανίας, Βελγίου και Λουξεμβούργου για ανεξάρτητη ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία έδινε υπόσταση και αξιοπιστία στη γαλλογερμανική σύγκλιση για χειραφέτηση της Γηραιάς Ηπείρου από τις ΗΠΑ. Και για όποιον δεν είχε καταλάβει το μήνυμά τους, τότε οι Σιράκ – Σρέντερ εγκαινίασαν τριμερείς διαβουλεύσεις κορυφής με τον Πούτιν, μια έμμεση αλλά σαφή ομολογία πως σε ό,τι αφορά τη διεθνή σταθερότητα, ο γαλλογερμανικός άξονας βρισκόταν τότε πιο κοντά με το Κρεμλίνο παρά με τον Λευκό Οίκο.

Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι δηλώσεις Μέρκελ – Σουλτς για χειραφέτηση της ΕΕ από την Ουάσιγκτον είναι ασύμβατες με την πολιτική Σόιμπλε, που αν δεν αμφισβητηθεί ή δεν παρακαμφθεί η Ευρώπη θα χάσει την πιο σοβαρή ευκαιρία χειραφέτησής της στη διεθνή σκηνή από το 1945 και μετά. 

Θα παραμείνει η Μέρκελ στην παραπάνω δήλωση ή θα ενσωματώσει την εμβάθυνση και χειραφέτηση της ΕΕ-Ευρωζώνης στην προεκλογική της ρητορική;

Πηγή: Έθνος

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr