Ο Άδωνις Γεωργιάδης ξεπέρασε κάθε όριο ντροπής

Ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος δεν είναι γνωστός για τις κοινωνικές ευαισθησίες του (το έχει αποδείξει άλλωστε με το κοινοβουλευτικό του έργο), αισθάνθηκε σήμερα την ανάγκη να κοινοποιήσει είδηση αναφορικά με τη βία και την κακομεταχείριση που υφίστανται οι πρόσφυγες.

Ο ίδιος άνθρωπος δεν είχε φυσικά πρόβλημα όταν ο αρχηγός της Αστυνομίας έδινε διαταγή στους υφισταμένους του να κάνουν τον βίο των μεταναστών αβίωτο. Αυτό όμως ήταν το λιγότερο. Διότι ο όψιμα δημοκράτης και υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Αδωνις Γεωργιάδης μέχρι πριν από κάποια χρόνια δεν είχε πρόβλημα ούτε να κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή καταθέτοντας ερώτημα στη Βουλή αναφορικά με το πόσο κοστίζει η διάσωση των προσφύγων στη θάλασσα.

Βέβαια, είχε φτάσει στο σημείο να καταθέσει και ερώτηση ύστερα από δολοφονική ρατσιστική επίθεση σε κουρείο στη Μεταμόρφωση όπου εργάζονταν δύο Πακιστανοί. Τότε χωρίς ίχνος ευαισθησίας, με πρόσχημα την επίθεση και με στόχο να ενεργοποιήσει τα ακροδεξιά αντανακλαστικά των εν δυνάμει ψηφοφόρων του, ο Αδ. Γεωργιάδης καλούσε τους αρμόδιους υπουργούς να απαντήσουν αν «ο συγκεκριμένος αλλοδαπός είχε έγγραφα που αποδεικνύουν ότι διέμενε νόμιμα στη χώρα μας».

Ακόμη κι αυτό όμως φαντάζει αμελητέο μπροστά στη έντεχνη διαφήμιση του βιβλίου «Οι Εβραίοι: Oλη η αλήθεια» του Κωνσταντίνου Πλεύρη στο οποίο αμφισβητείται μέχρι και το Ολοκαύτωμα. Είναι αλήθεια πως ο Γεωργιάδης δεν έδειξε ποτέ στην εκπομπή του το εξώφυλλό του, φρόντιζε όμως να χαρακτηρίζει το βιβλίο «αγαπημένο του» κι έκανε λόγο για αδιάσειστα στοιχεία. Κατέθεσε μάλιστα ως μάρτυρας υπέρ του Πλεύρη όταν εκπρόσωποι του ελληνικού εβραϊσμού κινήθηκαν νομικά εναντίον του.

Προσπαθώντας αργότερα, όταν πια διεκδικούσε την προεδρία της ΝΔ, να θολώσει τα νερά χαρακτήρισε την εμπλοκή του με το βιβλίο του Πλεύρη «μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής του καριέρας», ενώ πρόσφατα απολογήθηκε για την «ανοχή του στις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Eβραίους». Δυστυχώς για τον ίδιο, ο Πλεύρης είχε προλάβει να τον ευχαριστήσει δημόσια και ονομαστικά, μέσα από τον πρόλογο του βιβλίου, για το θάρρος του να το παρουσιάσει στην τηλεόραση…