Απελθέτω απ’ εμού το bitcoin τούτο

Η πλέον δημοφιλής “καραμέλα”-προσέγγιση των απανταχού τραπεζιτών τείνει να είναι το “blockchain και όχι bitcoin”. Δραματικές ανακοινώσεις έχουν δει το φως της δημοσιότητας απευθυνόμενες σε εργαζόμενους αλλά και το ευρύ κοινό, CEO [Goldman Sachs, JPMorgan] μισούν θανάσιμα το bitcoin αλλά αγαπούν το blockchain…

Δεν είμαι, ούτε προσπαθώ να το παίξω, φωτεινός παντογνώστης, ενώ στα πρώτα του βήματα είχα απορρίψει στο μυαλό μου το bitcoin [σχετικά αβίαστα κι εύκολα], θεωρώντας το “φούσκα” και ουτοπικό. Με τις περιορισμένες μου γνώσεις γύρω από τον χώρο των trades κ.λπ. και αφού έχουν περάσει ουκ ολίγες φούσκες τριγύρω μας, πίστευα ότι επρόκειτο για άλλη μία. Αλλά μάλλον έκανα λάθος.

Μετά από αρκετό ψάξιμο, διάβασμα και κατόπιν ενεργής ενασχόλησης με το αντικείμενο, φτάνω να πιστεύω ότι αυτό που πολλοί μπορούν να κατονομάσουν αλλά όχι απαραίτητα να κατανοήσουν, είναι κάτι που μπορεί [το κάνει ήδη, κι έρχονται κι άλλα] να αλλάξει το τοπίο των οικονομικών συναλλαγών όπως το ξέρουμε μέχρι τώρα. Οι οικονομικές αλλά και με βάση το blockchain παντός είδους συναλλαγές ξεφεύγουν πλέον από τον έλεγχο των παντοδύναμων και κραταιών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και περνάνε σε άλλο επίπεδο. Χωρίς όμως αυτόν τον έλεγχο, ο οποίος είναι και αυτός που προσδίδει στις εταιρείες που κινούν τα νήματα τεράστια δύναμη, έλεγχο κι επιρροή στα πάντα, ακόμα και στα ίδια τα κράτη, οι ζημιές που μπορεί να υποστούν είναι αφάνταστες σε όλα τα επίπεδα. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πολεμούν το bitcoin τόσο πολύ –και ποιος ξέρει πόσο ακόμα. Παράλληλα όμως προσπαθούν να “αγκαλιάσουν” το blockchain και να το εντάξουν στα “προϊόντα” τους, για να διατηρήσουν όσο μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας μπορούν.

Το υπάρχον οικονομικό σύστημα βασίζεται σε αρχές και πρότυπα που τοποθετούνται χρονολογικά σχεδόν στον 14ο αιώνα, όπου και έκανε την εμφάνισή του το λογιστικό σύστημα με τις χρεοπιστώσεις. Κάθε τράπεζα είναι υπεύθυνη να τηρεί ένα ισοζύγιο με τις συναλλαγές της και στην πράξη, θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ένα “δίκτυο” που συνδέει όλα αυτά τα ισοζύγια μεταξύ τους –δηλαδή την κάθε τράπεζα και τις συναλλαγές της. Στην αντίπερα όχθη, το blockchain επιτρέπει την καταχώριση όλων των συναλλαγών κατανεμημένα και όχι σε κάποιο κεντρικό σημείο, όπως συμβαίνει στα παραδοσιακά τραπεζικά ιδρύματα. Η πληροφορία υπάρχει διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή, αποθηκευμένη σε “άπειρους” κόμβους και χωρίς καμία καθυστέρηση, τόσο για την πληροφόρηση όσο και για τις συναλλαγές.

Εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών και άλλων ενδιαφερόμενων, επιχειρείται να πειστεί το παγκόσμιο κοινό ότι υιοθετούνται τα αδιαμφισβήτητα θετικά στοιχεία του “καλού” blockchain δημιουργώντας το Άγιο Δισκοπότηρο του χρηματοοικονομικού συστήματος, ενώ παράλληλα δαιμονοποιείται το “κακό”, άυλο bitcoin. Παρόλα αυτά, εύκολα μπορεί κάποιος να διακρίνει αυτό δεν συνάδει, αφού και το κακό bitcoin ενστερνίζεται ήδη όλα αυτά που το blockchain έχει να προσφέρει, απλά δεν είναι υπό τον έλεγχο των μεγάλων παικτών που κινούν τα νήματα παγκοσμίως, οπότε και κατατάσσεται αυτόματα στην εχθρική κατηγορία. Απεταξάμην το bitcoin ετούτο, λοιπόν; Μέχρι να το διαψεύσει η ιστορία, πιστεύω πως όχι.

πηγή: PcMag

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr