"Η πΓΔΜ να επιδείξει σοβαρότητα και να αποδεχτεί τη μέθοδο που θα μας οδηγήσει στη λύση"

Οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων και η προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσής τους συζητήθηκε σήμερα στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ. 

Ο κ. Κοτζιάς ανέφερε ότι εξήγησε στους ομολόγους του πού βρίσκονται οι διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με την Αλβανία και τη πΓΔΜ. Ειδικότερα για τις διαπραγματεύσεις με την πΓΔΜ, ο Ν. Κοτζιάς ανέφερε τα εξής: «Υπογράμμισα την ανάγκη οι ηγέτες της πΓΔΜ να κατανοήσουν ότι η διαπραγμάτευση δεν μπορεί να γίνεται μέσω συνεντεύξεων και συνεχών δημοσίων δηλώσεων. Πρέπει να επιδείξουν μια σοβαρότητα και να αποδεχτούν μια μέθοδο που θα μας οδηγήσει στη λύση».

Εξάλλου, η κατάσταση στη Συρία βρέθηκε στο επίκεντρο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ. Ο Ν. Κοτζιάς υπογράμμισε ότι «ο χημικός πόλεμος της Συρίας σημαίνει παραβίαση των κανόνων του πολέμου και του δικαίου του πολέμου». Τόνισε, μάλιστα, ότι «η καταδίκη της χρήσης χημικών όπλων πρέπει να είναι ολοκληρωτική», προσθέτοντας ότι πέραν αυτού πρέπει επίσης να καταδικαστεί κάθε είδους πολεμική ενέργεια, όπως αυτή που συμβαίνει στο Αφρίν και να εξεταστεί πώς μπορούμε να υπερασπιστούμε τον κουρδικό πληθυσμό. «Η Τουρκία, με την επίθεση στο Αφρίν παραβίασε το διεθνές δίκαιο γιατί καταπάτησε τη συμφωνία της Λωζάνης», ανέφερε ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.

Συνεχίζοντας, ο Ν. Κοτζιάς τόνισε ότι η ΕΕ πρέπει να φτιάξει ένα κλίμα εμπιστοσύνης, καταδικάζοντας οποιαδήποτε πρακτική εις βάρος του διεθνούς δικαίου, από οπουδήποτε και αν προέρχεται. Υπενθυμίζεται ότι κατόπιν ελληνικής παρέμβασης, υιοθετήθηκε λεκτικό στα Συμπεράσματα του σημερινού Συμβουλίου σύμφωνα με το οποίο η ΕΕ θα καταβάλλει κάθε προσπάθεια στην υποστήριξη μιας ειρηνικής λύσης στη συριακή κρίση, υπογραμμίζοντας ότι απώτερος στόχος της Ένωσης είναι η μόνιμη ειρήνευση στη Συρία.

Τέλος, στη συζήτηση για τα ζητήματα της Ρωσίας, ο Έλληνας Υπουργός υπογράμμισε την ανάγκη να υπάρχει δημοκρατική συζήτηση για κάθε θέμα και ταυτόχρονα οι αποφάσεις που λαμβάνονται να εφαρμόζονται. Ανέφερε, για παράδειγμα, ότι πολλές χώρες πιέζουν να ληφθούν κυρώσεις εις βάρος της Ρωσίας και ταυτόχρονα οι ίδιες αναπτύσσουν το εμπόριό τους με τη Ρωσία.-