Ζαν-Λουί Τρεντινιάν: Ο κινηματογράφος έχει τελειώσει για μένα

Ο 87χρονος Τρεντινιάν, που πάσχει από καρκίνο του προστάτη, εξήγησε ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στην επόμενη ταινία του Μπρουνό Ντιμόν: “Ήταν ενδιαφέρουσα αλλά φοβόμουν ότι σωματικά δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω” είπε, στη συνέντευξη αυτή που δημοσιεύεται στον ιστότοπο της εφημερίδας Nice-Matin.

“Πλέον, δεν μετακινούμαι μόνος μου. Χρειάζομαι πάντα κάποιον δίπλα μου να μου λέει: πρόσεχε, θα σπάσεις τα μούτρα σου”, πρόσθεσε χαριτολογώντας ο ηθοποιός που έχει ερμηνεύσει περισσότερους από 160 ρόλους στον κινηματογράφο και το θέατρο. Η τελευταία του εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία Happy End του Μίχαελ Χάνεκε το 2017.

Αντιμέτωπος με τον καρκίνο, ο ηθοποιός δηλώνει ότι “δεν μάχεται”. “Βρήκα έναν Μαρσεγιέζο γιατρό που δοκιμάζει κάτι καινούριο. Δεν κάνω χημειοθεραπεία, αν και ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο”, πρόσθεσε.

Ο Τρεντινιάν παραδέχτηκε ότι δεν ήταν “φτιαγμένος για δημόσιο αξίωμα”. “Ήμουν υπερβολικά ντροπαλός. Και η διασημότητα ποτέ δεν με ενδιέφερε. Ξέρετε, την πρώτη φορά το διασκεδάζεις, μετά καθόλου. Γιατί μας δίνουν βραβεία; Πληρωνόμαστε ήδη πολύ καλά, θα ήταν προτιμότερο να δίνουν τα Όσκαρ σε ανθρώπους που δεν ασκούν παράξενα επαγγέλματα”, σχολίασε.

Ο Τρεντινιάν έγινε διάσημος με την ταινία του Κλοντ Λελούς “Ένας άντρας και μια γυναίκα” που βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1966. Ο ίδιος τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου στις Κάννες για το Z του Κώστα Γαβρά το 1969 και ένα βραβείο Σεζάρ (τα γαλλικά Όσκαρ) για την “Αγάπη” του Μίχαελ Χάνεκε το 2013.