”Βρήκα αυτή τη φωτογραφία μέσα στη νύχτα, σερφάροντας στο facebook”, λέει ο Μποσκοΐτης.
Ο πολιτιστικός συντάκτης του koutipandoras.gr, μουσικογράφος και σκηνοθέτης, περιγράφει παρακάτω πως ένας φανταστικός διάλογος έγινε διεθνές viral:
Αμέσως είπα ότι πρόκειται για τη φωτογραφία της χρονιάς ασυζητητί! Μου βγήκε αυθόρμητα ένα κείμενο για όσα έχουν ζήσει οι δυο τους, έτσι όπως τα ξέρουμε εδώ και δεκαετίες, ένα κείμενο αρκετά ευσυγκίνητο και συναισθηματικά φορτισμένο, φτιαγμένο με την καρδιά και όχι με το μυαλό, σύμφωνα με τον Γιώργο Αλλαμανή. Έγραψα ένα φανταστικό μεταξύ τους διάλογο, που πολύ θα ήθελα μέσα μου να ήταν πραγματικός, να είχε όντως ακουστεί σε εκείνη τη συναυλία στη Γερμανία. Ανέβασα το post, ”ανοιχτό” για όλους, και έπεσα για ύπνο. Το πρωί που ξύπνησα, είχε πάνω από 2.000 like και περίπου 1.000 κοινοποιήσεις. Καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρας, η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το post ”μοιράστηκε” στα facebook ανθρώπων απ’ όλη την Ευρώπη και την Αμερική – στη Γαλλία, μάλιστα, κυκλοφόρησε ο διάλογος με παραλλαγές, κάπως αθυρόστομες, αλλά σίγουρα αστείες. Τη μεθεπόμενη μέρα ένα νεοϋρκέζικο καλλιτεχνικό site πόσταρε τη φωτογραφία με το κείμενο μου δίχως αναφορά στην πηγή. Τους έγραψα και επανόρθωσαν αμέσως, πόσο μάλλον όταν από το συγκεκριμένο site, το post είχε σημειώσει άλλες 2.000 κοινοποιήσεις. Κάποια στιγμή έλαβα email από καλλιτεχνικό γραφείο της Νέας Υόρκης, το οποίο συνεργαζόταν – ή συνεργάζεται ακόμα, δεν το πολυέψαξα – με τη Joan Baez, ζητώντας μου να μεταφράσω τον διάλογο στα αγγλικά. Το έκανα!
Το κουλό είναι πως πάρα πολλοί άνθρωποι, εντός κι εκτός Ελλάδας, πίστεψαν πως ο διάλογος ήταν γνήσιος και πως είχε ειπωθεί πραγματικά στην Κολονία μπροστά στο κοινό! Εκεί να δεις κόσμο να βρίζει τη Baez και την Patti, γιατί τάχα μου δεν τους αρέσει ο Τραμπ και μάλλον έχουν τελειώσει τα…ναρκωτικά τους! Κι εγώ να μην προλαβαίνω να μπαίνω, όπου δεν υπήρχε η πηγή τουλάχιστον, για να εξηγώ ότι δεν ειπώθηκαν ποτέ αυτά, αλλά ήταν ένα αποκύημα της φαντασίας μου!
Απ’ όσο ξέρω, το post μπήκε και στο official site της Joan Baez. Να το χειρίζεται η ίδια; Δεν το γνωρίζω… Βρίσκω την όλη φάση σημαντική ως προς το εξής: Απ’ τη μία λες πόσο ευκολόπιστος είναι ο κόσμος παγκοσμίως με τα social media, απ’ την άλλη όμως τόσοι πολλοί ταυτίστηκαν με ένα κείμενο, το οποίο αναφέρεται στα χαμένα ιδανικά μιας γενιάς ή στις ιδεολογίες που κατέρρευσαν και που μάλλον είναι επιτακτική η ανάγκη επανεμφάνισης τους.
Δεν ξέρω τι συνέχεια θά’χει. Αυτή την ώρα, μόνο από το δικό μου facebook, γιατί έχω χάσει τη μπάλα με τις κοινοποιήσεις, το post ξεπέρασε τα 3.000 like, ενώ στο ”παιχνίδι” μπήκε και η Ασία! Το είδα να ποστάρεται στα facebook ανθρώπων από την Ιαπωνία και την Κορέα, πότε με αναφορά στην πηγή και πότε χωρίς. Ένας άλλος, Αμερικανός αν θυμάμαι καλά, σχολίασε Οι Έλληνες ξέρουν από φτώχεια και αδικία, γι’ αυτό γράφουν τέτοια κείμενα…
Και κλείνω με μία μικρή ιστορία: Το 2010 είχα βρεθεί στη Γερμανία ως απεσταλμένος της Ελευθεροτυπίας για να καλύψω την εκεί συναυλία ενός σημαντικού Έλληνα τραγουδοποιού της νεότερης γενιάς. Μια μέρα, απ’ τις τρεις συνολικά που μείναμε στη Γερμανία, μπήκα σ’ ένα δισκοπωλείο και αγόρασα ένα box set με βινύλια της Joan Baez. Με βλέπει ο τραγουδοποιός μας, που ήμουν όλο χαρά με την αγορά μου και μου κάνει: Μπόσκο, είσαι η τελευταία λέξη της μόδας! Ρε συ, γυρίζω και του απαντάω, αν δεν υπήρχε η Joan Baez, πιθανώς να μην υπήρχες εσύ, να μην υπήρχε καν ο Σαββόπουλος. Μόνο χαρά, λοιπόν, για ένα φανταστικό διάλογο που έφυγε πια από μένα, μεταξύ της Patti Smith και της Joan Baez για τον ”δολοφονημένο απεργό”, ”το τραγούδι για το Μπαγκλαντές”, ”το Τείχος που κατέρρευσε” και τους ”μελλούμενους ποιητές που δεν ζούνε πια”, κατά τον Μανώλη Αναγνωστάκη…
Εδώ βλέπετε το viral post από τον προσωπικό λογαριασμό στο facebook του Αντώνη Μποσκοΐτη