Αθωώθηκαν πανηγυρικά μέλη του κινήματος ενάντια στο χρυσό στη Χαλκιδική

Λίγους μήνες μετά την ομόφωνη αθώωση 21 κατοίκων της βορειοανατολικής Χαλκιδικής που είχαν καθίσει στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης για την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο των Σκουριών, σήμερα ήρθε άλλη μία πανηγυρική αθώωση για κατοίκους της ίδιας περιοχής, μέλη του Κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού.

Αυτή τη φορά από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θεσσαλονίκης που απάλλαξε ομόφωνα 25 άτομα, τα οποία παραπέμφθηκαν σε δίκη κατηγορούμενα για συμμετοχή σε επεισόδια με αστυνομικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων κατά της επένδυσης χρυσού. Μεταξύ των περιστατικών που περιγράφονταν στο κατηγορητήριο ήταν η μαζική διαδήλωση τον Μάιο του 2013 στη θέση “Λάκκος Καρατζά” του όρους Κάκαβος, όπως επίσης μεταγενέστερες διαμαρτυρίες στην Μεγάλη Παναγιά και την Ιερισσό.

Το βαρύτατο κατηγορητήριο περιλάμβανε αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα, ανάμεσα στα οποία έκρηξη, κατασκευή, προμήθεια και κατοχή εκρηκτικών υλών, σύσταση συμμορίας, βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη κ.ά. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι από τους διωκόμενους στην λεγόμενη δικογραφία του “Λάκκου Καρατζά” ήταν κατηγορούμενοι και στην πολύκροτη δίκη για τον εμπρησμό στις Σκουριές, η οποία ολοκληρώθηκε τον περασμένο Νοέμβριο.

Το δικαστήριο συντάχθηκε με την πρόταση της εισαγγελέως της έδρας, η οποία ανέφερε ότι από την ακροαματική διαδικασία και το σύνολο του αποδεικτικού υλικού, δεν προέκυψε ταυτοποίηση προσώπων με συγκεκριμένες πράξεις. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από οικείους, φίλους και αλληλέγγυους των κατηγορουμένων που βρέθηκαν στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου.

Για “δικαίωση του αυτονόητου” μίλησε μετά το πέρας της διαδικασίας ο εκ των συνηγόρων υπεράσπισης Βασίλης Τζιμούρτος, ο οποίος, σχολιάζοντας τις διαδοχικές ομόφωνες αθωωτικές αποφάσεις, τόνισε : “Αποδείχθηκε ότι χρησιμοποιήθηκαν όλες οι μορφές καταστολής πάνω στο κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού, ιδιαίτερα κατά των κατοίκων της Ιερισσού, με στόχο την ποινικοποίηση του αγώνα τους και τη φίμωση του δικαιώματος στην ελεύθερη έκφραση”. Ο ίδιος έκανε λόγο για “φρονηματικού χαρακτήρα διώξεις, που κατέρρευσαν με εμφατικό τρόπο στις δικαστικές αίθουσες“, αφήνοντας όμως “πληγές” στην τοπική κοινωνία της βορειοανατολικής Χαλκιδικής.