Πρώτη βδομάδα Δεξιά

Η πρώτη βδομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ήδη προάγγελος φρίκης. Όχι, δεν υπάρχει τίποτα να περιμένουμε για να δούμε τι πρόκειται να κάνουν. Ξέρουμε ήδη. Υπουργοποιήθηκε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων και ο Σύνδεσμος κατέφυγε στο ΣτΕ για να μην εφαρμοστεί η διάταξη για τον κατώτατο μισθό. 

«Τελείωσε» την εγκύκλιο για την εύκολη απόδοση ΑΜΚΑ σε πρόσφυγες. Τους αποκλείει από την Υγεία, την Παιδεία και την Εργασία. Και ανήγγειλε πως θα τους γυρίσει πίσω στην Τουρκία. Να πεθάνουν μακριά μας να μην τους βλέπουμε.

Νομίζετε πως θα σταματήσουν στους πρόσφυγες; Μάλλον όχι.

Η Νίκη Κεραμέως διατυμπανίζει – πόσα διατυμπανίζει… Χορηγούς στα σχολεία, διατάξεις διαγραφής φοιτητών, εσωτερική αξιολόγηση (ακούγεται καλό; Χυδαίο είναι, τους μη συμμορφωμένους εκπαιδευτικούς θα τους στέλνει ή σπίτι τους ή σε… σχολεία “υποβαθμισμένα”. Γιατί ναι, θα έχουμε σχολεία πολλών ταχυτήτων).

Πέντε γυναίκες, μόνο πέντε, στο κυβερνητικό σχήμα, η μία, η υφυπουργός Εργασίας, χαρακτήρισε συλλογική ψυχική νόσο τη μνημόνευση του αντιδικτατορικού αγώνα, ψυχικά νοσούντες δε, τους ιστορικούς αγωνιστές της Αριστεράς.

Υφυπουργός Εργασίας κάποιος καταδικασμένος για καταπάτηση της εργασιακής νομοθεσίας.

Και, φυσικά, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης…

Σε μόλις μία βδομάδα δικαιώθηκε η Αριστερά, δικαιώθηκε για τις μάχες που έδωσε -κι έχασε και κέρδισε- για τον λαό, δικάστηκε για τα λάθη της; Ναι, φυσικά. Αλλά δικαιώθηκε. 

Και πάνω απ’ όλα, δόθηκε μια υπενθύμιση προς άπαντες: Αυτονόητα δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχουν αυτονόητα κι ήδη ξεκινήσαμε να χάνουμε τα απαραίτητα.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr