Ο υπουργός που δεν μπορεί να συνεννοηθεί με ανάπηρους

«Δεν είναι δύο χρονών αυτά τα παιδιά, είναι, ας πούμε, 16 χρονών με ένα παιδί 16 χρόνων, μιλάς, συνεννοείσαι, δεν είναι ανάπηρο» απεφάνθη από τηλεοράσεως ο άλλοτε εθνικοσοσιαλιστής γραμματέας της Νεολαίας ΕΠΕΝ και νυν υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας, τεκμηριώνοντας ακόμα πιο βαθιά την πεποίθηση πως περισσότερες πιθανότητες έχει κανείς να συνεννοηθεί με ένα δίχρονο παιδί παρά με έναν αμετανόητο φασίστα. Έναν μισάνθρωπο που δεν διστάζει να προσβάλει με τον πιο βάρβαρο και βάναυσο τρόπο τους ανάπηρους συνανθρώπους μας.

Δεν συνομιλεί με ανάπηρους ο κ. Βορίδης καθώς μαζί τους δεν μπορεί να συνεννοηθεί και αναρωτιέται ο αφελής κάτοικος της τηλεοπτικής μας μεταδημοκρατίας ποια γλώσσα θα επιστρατεύσει άραγε ο υπουργός της Νέας Δημοκρατίας αν ποτέ χρειαστεί να συνομιλήσει με τον ανάπηρο ευρωβουλευτή του κόμματός του. Πώς θα συνεννοηθεί άραγε ο κ. Βορίδης με τον κ. Κυμπουρόπουλο αν η τύχη το φέρει κάποια στιγμή κάπου εντός της Νέας Δημοκρατίας να συναντηθούν;

Ερωτήματα που θα μείνουν αναπάντητα όσο το επικοινωνιακό τείχος προστασίας που καλύπτει κάθε νεοδημοκρατική αθλιότητα λειτουργεί προστατευτικά για τους κυβερνώντες και αποσιωπητικά για την κοινή γνώμη, που βομβαρδίζεται με χιλιάδες μηνύματα για τον «απαξιωτικό» τρόπο που μιλάει ο Πολάκης σε έναν ανάπηρο και δεν ακούει ούτε κιχ για τον ρατσισμό του Βορίδη κατά των ανάπηρων.

Και κάπου εκεί είναι που έχουμε χαθεί πέφτοντας στο κενό μεταξύ αποσιώπησης και προπαγάνδας, χάνοντας παράλληλα το μέτρο όταν άλλα μέτρα και άλλα σταθμά χρησιμοποιούνται για την κριτική των μεν και των δε.

Σα να μην είπε τίποτα το μεμπτό και το προσβλητικό ο κ. Βορίδης για τους ανάπηρους και τελικά έφυγε ατσαλάκωτος από το στούντιο του ΣΚΑΪ θυμίζοντάς μας τις δημοσιογραφικές κραυγές και τα πολιτικά αναθέματα για το προσβλητικό ύφος του Παύλου Πολάκη, όταν ο πρώην υπουργός τουλάχιστον μπορούσε να συνεννοηθεί έστω και διαφωνώντας με έναν ανάπηρο υποψήφιο ευρωβουλευτή σε αντίθεση με τη σημερινή εικόνα της απόλυτης σιωπής.

Μια σιωπή που έρχεται και κάθεται σαν σκόνη πάνω στα γαλάζια σακάκια των δήθεν φιλελεύθερων, των υποτιθέμενων ευρωπαϊστών και των υπέρμαχων μιας πετσοκομμένης πολιτικής ορθότητας, που απλώς την τινάζουν απαξιωτικά αρνούμενοι όχι μόνο να καταδικάσουν αλλά και να σχολιάσουν ακόμη τον μισανθρωπισμό ενός αμετανόητου ακροδεξιού με πολιτικά.

Πηγή: Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr