«Στα Εξάρχεια με βρήκε η είδηση. Είχε αρκετά καλό καιρό και καθόμασταν με φίλους σε τραπεζάκια έξω.
Θυμάμαι μια βραδιά που ξεκίνησε με εκείνες τις μισοναρκωμένες συζητήσεις της περιόδου 2004-2007 (είχε κλείσει τα μάτια σαν γίγαντας η Μεταπολίτευση και ονειρευόταν τον εαυτό της, ενώ στο σπίτι είχαν μπει κλέφτες και την ξάφριζαν) και τέλειωσε με αιφνίδιο ξύπνημα, με πυρετό.
Την επόμενη μέρα δεν παραιτήθηκε κανείς – και τα κανάλια ως το βράδυ δεν έλεγαν τίποτα ή έλεγαν λίγα και συγκεχυμένα. Ο κόσμος ήξερε ήδη τα πάντα. Και από το βράδυ εκείνο η ζωή μας έπεσε σαν σκηνικό.
Το ότι ο Κορκονέας είναι και πάλι ελεύθερος είναι μια προσπάθεια να ξαναστηθεί ένα σκηνικό σαλονιού ακαδημαϊκού θεάτρου για να ξαπλώσουμε εκεί ως τη μέρα του θανάτου μας. Δεν θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο, ο Άμλετ εκείνης της βραδιάς – όσο δεν δικαιώνεται – θα σέρνει τις αλυσίδες του στο πάτωμα».
Πηγή: tvxs.gr