Δ. Τεμπονέρας:«Η ακροδεξιά απειλή βρίσκεται στη φυλακή προσωρινά, όμως ταυτόχρονα είναι και στην εξουσία»

«Οι συνοδοιπόροι του Νίκου Τεμπονέρα δεν μάθαμε ποτέ να μισούμε, μάθαμε να αγαπάμε τον αγώνα, τη λευτεριά, να μαχόμαστε για μια καλύτερη ζωή με αξιοπρέπεια, να παλεύουμε για κοινωνική δικαιοσύνη.

Η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα, ζει μέσα στους αγώνες της νεολαίας. Ζει μέσα στους αγώνες των εργαζομένων, που αρνούνται «να παραδεχτούν την ήττα».

Είκοσι εννέα χρόνια μετά, η δικαιοσύνη – όπως και τότε – αρνείται να τιμωρήσει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και του Παύλου Φύσσα, όπως τους αξίζει. Αγνοεί όμως, πως η οριστική καταδίκη των δολοφόνων, είναι o μόνος δρόμος, για να κερδίσει η κοινωνία τη χαμένη της αξιοπρέπεια.

Η ακροδεξιά απειλή βρίσκεται στη φυλακή προσωρινά, βρίσκεται όμως ταυτόχρονα και στην εξουσία. Επιτίθεται με σφοδρότητα, στις αξίες και στα ιδανικά του κόσμου της δουλειάς, στα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα.

Λένε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Διαφωνώ. Η δολοφονία Τεμπονέρα, όπως και η δολοφονία Φύσσα – Γρηγορόπουλου, δεν είναι τυχαία γεγονότα. Αν και εξελίσσονται σε διαφορετικό κοινωνικό και πολιτικό χρόνο, παρουσιάζουν έντονες ομοιότητες ως προς το νομικό-πολιτικό σκέλος, υπό την έννοια, ότι το σύστημα στα πλαίσια της ποινικής καταδίκης, δεν μπορεί να κρίνει τον ίδιο τον εαυτό του», αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανάρτησή του ο Διονύσης Τεμπονέρας, γιος του καθηγητή μαθηματικών και στελέχους του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου, Νίκου Τεμπονέρα, ο οποίος δολοφονήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1991 από τον Γιάννη Καλαμπόκα, στέλεχος της τοπικής ΟΝΝΕΔ, στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια μαθητικών κινητοποιήσεων.»