Κορώνα – γράμματα η μοίρα της ανθρωπότητας

 Ο κορονοϊός αφάνισε ήδη χιλιάδες ανθρώπους, απειλεί δε ασύγκριτα περισσότερους – και μάλιστα, προς το παρόν, κυρίως σε χώρες ακμαίες. Παγώνει ο νους, εικάζοντας τι θα συμβεί αν η νόσος αλώσει και την Αφρική ή την Ινδία με τους αναρίθμητους πένητες, που δεν έχουν καν πρόσβαση σε καθαρό νερό (ποιο σαπούνι), καθώς και χώρες εκθεμελιωμένες από τον πόλεμο: τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν.

Αν παραδόθηκαν χωρίς σοβαρή αντίσταση κράτη όπως η Ιταλία και η Ισπανία, πού να βρεθεί σωστική αλληλεγγύη για τους έτσι κι αλλιώς παρίες του κόσμου τούτου. Πώς να σωθεί το Ιράν, λ.χ., έτσι όπως παγιδεύθηκε ανάμεσα στους μουλάδες (που κηρύσσουν ότι τον ιό τον κατασκεύασαν αμερικανικά εργαστήρια) και τους Αμερικανούς, που δεν αίρουν το καταστροφικό εμπάργκο και αντιπροτείνουν «φιλανθρωπική βοήθεια» επικοινωνιακού χαρακτήρα; Και πώς να αποφύγουν το μαζικό θανατικό οι Παλαιστίνιοι στην πυκνοκατοικημένη Λωρίδα της Γάζας, όταν, όπως δήλωσε ο διευθυντής του γραφείου του ΠΟΥ για την Παλαιστίνη, λόγω του πολύχρονου αποκλεισμού καταστράφηκε το σύστημα υγείας (δεν υπάρχουν ούτε τα βασικά φάρμακα) και επιπλέον το 90% του νερού θεωρείται μεν πόσιμο, στην πραγματικότητα όμως είναι ακατάλληλο.

Ούτε η προηγούμενη κρίση, του 2008, οικονομικού κατ’ αρχάς χαρακτήρα, ούτε η τωρινή, που δεν αφήνει άθικτη καμία πτυχή της προσωπικής και συλλογικής ζωής, έπεισαν τον κόσμο να νιώσει κόσμος και να σκεφτεί σαν κόσμος, σαν ολότητα που αντιμετωπίζει τον ίδιο εχθρό, τη δε Ευρώπη να σκεφτεί και να φερθεί ευρωπαϊκά. Η Ιταλία είχε κάθε λόγο να περιμένει να εκδηλωθεί πρώτη, υλικά, η συνδρομή της Γερμανίας, όχι της Κίνας ή της Κούβας. Οταν επιστρέψει η κανονικότητα, θα έχει κάθε λόγο να διαμαρτυρηθεί. Γιατί η Γερμανία περιφρόνησε θεμελιώδη αρχή της Ε.Ε., απαγορεύοντας να εξαχθούν μάσκες και αναπνευστήρες ακόμη και σε χώρες-εταίρους. Και μόλις τώρα στέλνει κάποια εφόδια. Σ’ έναν πλανήτη παγκοσμιοποιημένο πλην παραδομένο στους εθνικισμούς, το μόνο που καθιστά σχετικώς κατανοητή την απουσία αλληλεγγύης προς άλλους λαούς είναι η αδιανόητη απουσία αλληλεγγύης ορισμένων ηγετών προς τον ίδιο τον λαό τους. Τραμπ, Τζόνσον, Ερντογάν, Χαμενεΐ, Μπολσονάρο, που έθεσαν το πολιτικάντικο συμφέρον τους πάνω από την υγεία των υπηκόων τους, ηγούνται της Διεθνούς των Κυνικών. Γι’ αυτό και το «κορώνα – γράμματα» δεν είναι λογοπαίγνιο.

Πηγή: Καθημερινή 

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr