Το καταστροφικό καντενάτσιο του κ. Πέτσα

Πιεζόμενος από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η διαβόητη, πλέον, καμπάνια του ο Στέλιος Πέτσας προτίμησε την ποδοσφαιρική μέθοδο του καταστροφικού παιχνιδιού, ήτοι την “μπάλα στην εξέδρα”. Μετατρέπει ένα θέμα δημοκρατίας σε μια ευτελή “βεντέτα” μεταξύ της κυβέρνησης και της “εφημερίδας της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ” –όπως αποκάλεσε το Documento του Κώστα Βαξεβάνη.

Δηλαδή, το επιτακτικό editorial της “Καθημερινής” περί διαφάνειας, τα άρθρα του Παντελή Μπουκάλα, του Μιχάλη Τσιντσίνη, του Πάσχου Μανδραβέλλη, η παρέμβαση του Ομίλου Μάρη (news247), η ερώτηση του Αλέξη Τσίπρα, οι σκληρές δηλώσεις του Βασίλη Κεγκέρογλου, οι επίσημες ανακοινώσεις του ΚΙΝ.ΑΛ, του ΚΚΕ, οι αιχμές της Ντόρας Μπακογιάννη, του Νικήτα Κακλαμάνη, του Σταύρου Κελέτση και άλλων βουλευτών της Ν.Δ, η παρέμβαση της ΕΣΗΕΑ και κάθε κοινός νους έχουν –όλοι μαζί, συντεταγμένα– συνωμοτήσει για να υπερασπίσουν τον Βαξεβάνη.

Δε νοείται, φυσικά, σε ευνομούμενη πολιτεία (επειδή κάποιοι μιλούν για δημοκρατίες φυτικού τύπου σε αντιστοίχηση με τις “σοβιετίες” που χρεώνονται προσβλητικά στην Αριστερά) να ζητείται από κυβερνητικό εκπρόσωπο –δηλαδή από τον ίδιο τον πρωθυπουργό– να δημοσιοποιήσει στοιχεία για την διαχείριση δημοσίου χρήματος και εκείνος επιμόνως να αρνείται.

Τα 20 εκατ. ευρώ της καμπάνιας του κοροναϊού δεν προήλθαν από το καταπίστευμα του κ. Πέτσα, ούτε καν από κάποια κληρονομιά μιας ξεχασμένης θείας από το Σικάγο. Δεν είναι αποτέλεσμα κάποιου “ματωμένου υπερπλεονάσματος”, ούτε κερδήθηκαν στο Τζόκερ μετά από δέκα απανωτά τζακ ποτ. Είναι δημόσιο χρήμα, τμήμα του κρατικού προϋπολογισμού, και έχουν πληρωθεί ευρώ προς ευρώ από τους φορολογούμενους πολίτες. Η χρηστή διαχείριση του δημοσίου χρήματος αποτελεί για μια κυβέρνηση συνταγματική επιταγή και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος λειτουργεί ακριβώς για να πιστοποιεί πως κάθε κυβέρνηση κινείται και νόμιμα και ηθικά.

Όμως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μέσα στην αμηχανία του κι ενώ ετοιμάζει τον χαρτοφύλακά του για να μετακομίσει, ή στο σπίτι του, ή σε άλλο υπουργείο, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Για να υποβαθμίσει το θέμα και τις ευθύνες του ρίχνει στον ανεμιστήρα την λάσπη της κρατικής διαφήμισης. Μπερδεύοντας, μάλιστα, τις φράουλες με τα περιττώματα ποντικών.

Επιλέγει τον “Χ Βαξεβάνη” ως βολικό αντίπαλο –αξιοποιώντας την απαρέσκεια που δικαίως ή αδίκως μπορεί να συμπυκνώνει ένας δημοσιογράφος στο σκληρό κομματικό ακροατήριο και στους μιντιακούς του φίλους– για να ανοίξει το καπάκι ενός βαρελιού χωρίς πάτο. Πήρε, λέει, κρατική διαφήμιση (επί ΣΥΡΙΖΑ). Και κατατάσσει στην κρατική διαφήμιση και αυτή των συστημικών τραπεζών!

Απευθύνεται σε ιθαγενείς; Δε γνωρίζει αυτός, ως κυβερνητικός εκπρόσωπος πως οι τράπεζες υποχρεούνται βάσει νόμου να δημοσιοποιούν κατ΄ έτος τα ποσά που δίνουν για προβολή σε όλα τα μέσα ενημέρωσης;

Το γνωρίζει. Απλώς δεν προτιμά τις φράουλες αλλά τους ποντικούς. Δε γνωρίζει πως οι τράπεζες δίνουν διαφήμιση με δικούς τους μηχανισμούς και σε εκείνα τα μέσα ενημέρωσης που αξιολογούν με τα δικά τους κριτήρια; Και προς τα δεξιά και προς τα αριστερά; Γιατί δείχνει τέτοια ευαισθησία για ένα μέσο ενημέρωσης και δεν δημοσιοποιεί την ίδια ώρα πόσα έλαβαν ΜΜΕ (που άνθισαν, αίφνης, στο διαδικτυακό θερμοκήπιο) που υποστηρίζουν την κυβέρνηση από την 8η Ιουλίου 2019 έως σήμερα; Γιατί δε δίνει στη δημοσιότητα πόσα έλαβαν μέσα που υποστήριζαν την προηγούμενη γαλάζια κυβέρνηση από το ΚΕΕΛΠΝΟ; Γιατί δεν ανασύρει τις λίστες βουλευτών και ευρωβουλευτών του κόμματος του που ως δημοσιογράφοι και εκδότες διέπρεψαν στην κρατική διαφήμιση; Ξεχνά κανείς εκείνες τις λίστες και τις παραθυράτες επιχορηγήσεις;

Και τι σχέση έχει εν τέλει μια έκτακτη διαφημιστική καμπάνια με σκοπό την ενημέρωση όλων των Ελλήνων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με τα ποσά που επιλέγουν να δώσουν οι τράπεζες (αυτοβούλως ή έστω κατόπιν παραινέσεων) κάθε χρόνο για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς;

Ο κ. Πέτσας προσπαθεί να διορθώσει το λάθος του με ένα μεγαλύτερο. Επιχειρεί να αποσείσει τις ευθύνες του ανοίγοντας το κεφάλαιο της κρατικής διαφήμισης. Εάν έχει το σθένος ας ολοκληρώσει την προσπάθειά του. Πριν διαπιστώσουμε εάν όντως “ουδείς (είναι) αναμάρτητος”, ας δώσει πρώτα την λίστα της πανδημίας – με τις αρχικές εντολές δημοσίευσης διαφήμισης από την εταιρεία Initiative προς τα πάνω από 1.200 ΜΜΕ-, ας εξηγήσει πως διανεμήθηκαν τα 20 εκατ. ευρώ, και στη συνέχεια ας προχωρήσει στο επόμενο επεισόδιο του σήριαλ. Δεν είναι, βέβαιο, όμως, πως θα έχει ‘happy end” για αρκετούς από εκείνους που τον υποστηρίζουν.

Εκτός εάν σκοπεύει να εντάξει την προκλητική πριμοδότηση ανύπαρκτων σάϊτ –τύπου Φουρθιώτη– στις νεοφυείς επιχειρήσεις και τις εμφανίσει ως “επενδύσεις σε start up”.

Πηγή: libre.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr