Η Αθήνα του ανήκει

Προηγήθηκε η απαξίωση του δημοσίου χώρου, όπως πχ. ήταν η διάθεση του λόφου του Φιλοπάππου σε ιδιώτες, αλλά ο Μεγάλος Περίπατος είναι τόσο πρωτοφανής παραβίαση των δικαιωμάτων των Αθηναίων στην πόλη, που δε χωρά καν αμφιβολία: Πρόκειται για φιάσκο.

Στην Αθήνα δεν βρίσκεις κεραμίδι βάλεις το κεφάλι σου, έχουν αγοράσει το μισό κέντρο για να το κάνουν airbnb, τα ενοίκια είναι στο ανώτατο δυνατό των τελευταίων δεκαετιών, οι Αθηναίοι ξεσπιτώθηκαν κι ο δήμαρχος αποφάσισε να αλλάξει το προφίλ της πόλης. Όχι ότι αυτό θα ήταν κακό, απαραίτητο θα ήταν. Αλλά υπό ποιες προϋποθέσεις;

Από την Αθήνα λείπουν πολλά. Ο έλεγχος του κυκλοφορικού ας πούμε. Οι χώροι πρασίνου. Η καθαριότητα. Η λήψη μέτρων για την κυκλοφορία των ΑμεΑ. Ζούμε σε μία πολύ γεμάτη λακκούβες στους δρόμους και στα πεζοδρόμια, χωρίς φανάρια σε όλες τις διασταυρώσεις, αφιλόξενη γιατρούς πεζούς και εγκληματική για τους ανάπηρους. 

Επίσης, ζούμε σε μια πόλη που τα πάρκα της έγιναν πάρκινγκ και που τα αδέσποτα είναι αφημένα στη μοίρα τους, να πεθαίνουν στους δρόμους, να μην αφορούν κανέναν ή και δημιουργούν αποικίες στα άδεια νεοκλασικά, τα κοσμήματα της Αθήνας, τα οποία ούτε αξιοποιούνται, ούτε συντηρούνται.

Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον κομμάτι σχετικά με την Αθήνα: Η προηγούμενη κρίση και η επερχόμενη σημαίνουν φτώχεια, ανεργία και αύξηση των αστέγων. Τα άδεια κτίρια της Αθήνας, τα επί πολύ καιρό άδεια κτίρια της πόλης, ήταν αντίστοιχα με τον αριθμό των αστέγων. Παρέμειναν δέσμια της γραφειοκρατίας και της αδιαφορίας. Η προηγούμενη κυρίως, λόγω εύρους του χρόνου, αλλά και η νυν δημοτική Αρχή ενδιαφέρθηκαν περισσότερο να αδειάσουν τις καταλήψεις που φιλοξενούσαν ανθρώπους, παρά να λύσουν αυτό το κομμάτι της στεγαστικής κρίσης.

Το δεύτερο κομμάτι της στεγαστικής κρίσης, αφορά στα ενοίκια. Υπόγεια γκαρσονιέρα στο κέντρο με 300 ευρώ, τριαρια με 500 κι αυτά όχι σε καλή κατάσταση. Αυτά είναι τα δεδομένα της Αθήνας αυτην την στιγμή. Σε αυτά τα δεδομένα θα έπρεπε να εξαντληθεί ο προϋπολογισμός του ταμείου του Δήμου. Όχι σε ζαρτινιερες.

Βέβαια,από την άλλη, οι ζαρτινιερες είναι γνωστό άλλοθι για την αστυνομική βία. Σου λέει, δέρνουμε διαδηλωτές, λέμε μετά ότι έπεσαν σε ζαρντινιέρα. Απλώς το αναφέρω και κλείνει η παρένθεση 

Ο Μπακογιάννης, λοιπόν, με την αλαζονεία που είχαμε ήδη αντιληφθεί επί του φιάσκο του μετρό με την μετονομασία του σταθμού Ευαγγελισμός σε “Παύλος Μπακογιάννης”, τώρα αποφάσισε να διαλύσει την ζωή στην πόλη με ένα τεράστιο φαγοπότι, έξοδα καλλωπισμού και αλλαγής πολεοδομικού σχεδίου που πιθανότατα θα αποσυρθούν, όταν το “πιλοτικό” σχέδιο του Μεγάλου Περιπάτου φανεί πως δε γίνεται να λειτουργήσει. Μέχρι τότε, όμως υπάρχει αυξηθεί η αγοραστική αξία του αθηναϊκού κέντρου, μαζί με τα ενοίκια. Τα ενοίκια των σπιτιών και των μικρών καταστημάτων.

Και όλα αυτά, τις ζαρτινιέρες,τα φαγοπότια, τα λουκέτα στις μικρές επιχειρήσεις και την αλαζονεία του Κώστα Μπακογιάννη θα τα πληρώσουμε εμείς μέσα από τα δημοτικά τέλη. Μία οικογένεια κυβερνά ολόκληρη την Ελλάδα, και την Βουλή και την πρωτεύουσα. Το μυστικό της επιτυχημένης αλαζονείας τους, είναι πως θεωρούν ότι όλα αυτά τους ανήκουν,τα κληρονόμησαν και δεν μπορεί να τους τα αρπάξει κανένας.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr