«Η αστυνομία με συνέλαβε γιατί δεν είμαι “άντρακλας”»

«Την 23η Αυγούστου του 2020, ημέρα Κυριακή και ώρα 16:46 περπατούσα επί της οδού Βαλτετσίου με τελικό προορισμό την οικία μου. Στη συμβολή των οδών Βαλτετσίου και Χαριλάου Τρικούπη βρισκόταν σταθμευμένο αστυνομικό όχημα, ενώ εκτός αυτού έξι αστυνομικά όργανα των ΜΑΤ.

Προτού προσεγγίσω τη διασταύρωση παρατήρησα ότι δύο εκ των ανωτέρω οργάνων με κοιτούσαν επίμονα, ενώ ταυτόχρονα γελούσαν και έκαναν νόημα στους λοιπούς παρευβρισκόμενους συναδέλφους τους να με παρατηρήσουν και εκείνοι. Πλησιάζοντας, αφού αναπόφευκτα έπρεπε να διασχίσω το σημείο που βρίσκονταν προκειμένου να φτάσω στον προορισμό μου, οι πρώτοι δύο αστυνομικοί ξεκίνησαν έντονα να γελούν εις βάρος μου, λέγοντας στους συναδέλφους τους «γυρίστε, ρε, να δείτε τι φοράει. Μαλάκες, θα χάσετε το θέαμα. Δείτε έναν άντρακλα που περνάει, ρε, δείτε». Στην ομοφοβική, σεξιστική και ρατσιστική επίθεση που εκείνη τη στιγμή ένιωσα να υφίσταμαι, αντέδρασα λεκτικά, ρωτώντας τι ακριβώς συμβαίνει. Εκείνοι αποκρίθηκαν πως δεν απευθύνονταν σε εμένα, ενώ δεν υπήρχε άνθρωπος εκεί, με εμφανή ειρωνεία. Καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που, λόγω της σεξουαλικότητάς μου, αλλά και της εμφάνισής μου ως ανοιχτά ομοφυλόφιλου ατόμου, έχω γίνει δέκτης ομοφοβικών, σεξιστικών, ρατσιστικών και σωματικών επιθέσεων, είπα στα αστυνομικά όργανα, σε ήρεμο τόνο, ότι άκουσα τους σχολιασμούς τους σχετικά με την εμφάνισή μου, αλλά και το σεξουαλικό μου προσανατολισμό και ότι είναι ανεπίτρεπτο στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής χώρας που σέβεται και προασπίζεται τα δικαιώματα του κάθε πολίτη που υφίσταται προσβολή, εν έτη 2020, ένα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομο να χλευάζεται κατά αυτόν τον απαράδεκτα προσβλητικό τρόπο και, μάλιστα, από κρατικά όργανα που υποχρέωση έχουν να προστατεύουν τους πολίτες και όχι να τους κακοποιούν, κάτι που, σε κάθε περίπτωση, αντίκειται πρωτίστως στο Σύνταγμα και ειδικότερα στις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα και του Αντιρατσιστικού Νόμου 4285/2014.

Αφού ο χλευασμός απέναντί μου συνεχίστηκε αμείωτος, ζήτησα τα στοιχεία τους προκειμένου να κινηθώ νομικά. Τότε, ένας αστυνομικός μου ζήτησε να περιμένω τον ανώτερό του για να εκθέσω σε αυτόν ό,τι πρόβλημα αντιμετώπιζα. Όταν ο τελευταίος κατέφθασε, του εξήγησα με κάθε λεπτομέρεια το περιστατικό της λεκτικής κακοποίησης που υπέστην, συμπληρώνοντας πως η ομοφυλοφιλία μου δεν επιτρέπει σε κανέναν να με αντιμετωπίζει ως υποδεέστερο άτομο, να με χλευάζει και να μου επιτίθεται λεκτικά. Τόνισα, μάλιστα, ότι έχω κουραστεί να αντιμετωπίζω τέτοιες συμπεριφορές, φαινόμενο συχνό στην καθημερινότητά μου, και ειδικά από ανθρώπους που υπηρετούν στην αστυνομία και τα σώματα ασφαλείας, τα οποία, αντί να με προπηλακίζουν, έχουν ιδιαίτερο καθήκον να με προστατεύουν. Εκείνος έδωσε εντολή να προβούν στον σωματικό μου έλεγχο, συνεχίζοντας και συντηρώντας τον προς το πρόσωπό μου χλευασμό, ο οποίος εντάθηκε, αφού, συνομιλώντας μεταξύ τους, αναρωτιόντουσαν φωναχτά «να τον συλλάβουμε;», «έλα, θα το παίξουμε αμπεμπαμπλόμ», «όχι, καλύτερα κορώνα – γράμματα». Να σημειωθεί πως κατά τη διάρκεια του ελέγχου, αφού έλεγξαν και το περιεχόμενο της τσάντας μου, έσκισαν μέχρι και την εσωτερική της φόδρα, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να βρουν κάτι να με ενοχοποιήσουν. Όταν αυτό δεν κατέστη εφικτό, με συνέλαβαν, με οδήγησαν στο Α.Τ. Εξαρχείων, με μήνυσαν για εξύβριση και απειλή και με οδήγησαν στο κρατητήριο. Ο χώρος κράτησης ήταν απάνθρωπος. Υπήρχαν δύο σιδερένια παγκάκια, επί των οποίων βρισκόταν σκουπίδια από φαγητά που πιθανόν είχαν παραγγείλει προηγούμενοι κρατούμενοι, χωρίς να έχει προηγηθεί η καθαριότητα του χώρου του κρατητηρίου, και στο βρόμικο πάτωμα στρωμένα δύο χαρτόκουτα. Στο ίδιο κρατητήριο υπήρχε ένας ακόμη χώρος, σε κατάσταση χειρότερη από τον προαναφερθέντα, ενώ η δυσοσμία ήταν τόσο ανυπόφορη που δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Με τον αναπτήρα, μιας και δεν υπήρχε φως και λάμπες, πλησίασα την τουαλέτα, διαπιστώνοντας ότι η λεκάνη της ήταν βουλωμένη και ακάθαρτη, αλλά και ο νιπτήρας σπασμένος, χωρίς βρύση και τρεχούμενο νερό. Εκεί παρέμεινα μία ώρα και έπειτα από έντονη διαμαρτυρία για τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησή μου, με οδήγησαν σε ένα πρόχειρο κρατητήριο, που δεν ήταν άλλο από τις σκάλες που οδηγούσαν στο υπόγειο του κτιρίου. Τις επόμενες 8 ώρες που ακολούθησαν παρέμεινα στις σκάλες, εξαντλημένος, μη δυνάμενος ούτε να καθίσω ούτε να ξαπλώσω.

Η αστυνομία με συνέλαβε επειδή υπερασπίστηκα τον εαυτό μου. Υπερασπίστηκα τον εαυτό μου απέναντι στη βία που οι ίδιοι μου άσκησαν, εκείνη τη βία που στοχεύει στην ταυτότητά μου ως ομοφυλόφιλο άτομο που κυκλοφορεί με ξανθά μαλλιά, ξανθό μουστάκι, κοντό σορτσάκι, πουκαμίσα, ψάθινο καπέλο και ψάθινα παπούτσια. Επειδή τόλμησα να κυκλοφορώ στην κοινωνία, να εκφράζομαι ακριβώς όπως αισθάνομαι και, εν τέλει, να υπάρχω. Με συνέλαβαν διότι αντέδρασα στην ομοφοβική, σεξιστική και ρατσιστική πραγματικότητά τους· αντέδρασα στο χλευασμό και την αδικία.

Η αστυνομία με συνέλαβε διότι δεν είμαι «άντρακλας».

Ευχαριστώ από καρδίας το δικηγόρο μου George D. Zinon, την κατ’ επιλογήν οικογένειά μου και όλα τα άτομα και τις συλλογικότητες, τόσο για τη φυσική όσο και την ηθική παρουσία τους».

*Η απάντηση δημοσιεύτηκε στον προσωπικό λογαριασμό του George D. Zinon στο facebook