Σαν σήμερα 27/9/1831 δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας στο Ναύπλιο

Στις 27 Σεπτέμβρη του 1831 ο Κωνσταντίνος κι ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης θα δολοφονήσουν τον Καποδίστρια στην πόρτα του ναού του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Η εκδοχή πως ο αδερφός κι ο γιος του Πετρόμπεη τον δολοφόνησαν για «λόγους τιμής» δεν έγινε ποτέ πιστευτή.

Πρώτος φρόντισε να τη διαψεύσει ο Κυριακούλης, ζητώντας πολιτικό άσυλο στο σπίτι του πρεσβευτή της Γαλλίας, βαρόνου Ρουάν : «Σκοτώσαμε τον τύραννο. Εμπιστεύομαι τα άρματά μου στην τιμή της Γαλλίας» ήταν η, ξεκάθαρα, πολιτική δήλωσή του. Ο Ρουάν προσέφερε, αρχικά, άσυλο. Όταν το εξαγριωμένο πλήθος, που είχε ήδη αποτελειώσει τον τραυματισμένο Κωσταντίνο Μαυρομιχάλη, απείλησε με εισβολή αναγκάστηκε να παραδώσει τον Κυριακούλη στις αρχές, δικάστηκε και εκτελέστηκε λίγες μέρες αργότερα.

Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα ιστορικός που να αμφισβητεί την ανάμιξη της Γαλλίας, πρωτίστως, και της Αγγλίας, δευτερευόντως, στη δολοφονία. Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά την παρέλευση τόσο μεγάλου χρονικού διαστήματος, ο φάκελος για τη δολοφονία του Καποδίστρια στα αρχεία του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών παρέμενε ως το 2015 απόρρητος.

Ο Β. Κρεμμυδάς, μετά τη μελέτη του αρχειακού υλικού, υποστηρίζει πως στον σχεδιασμό της συνομωσίας πρωτοστάτησε ο Γάλλος στρατηγός Gerard, διοικητής τότε του τακτικού στρατού. Δύο ολόκληρους μήνες πριν από τη δολοφονία, οι αξιωματικοί του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην Πελοπόννησο στις μεταξύ τους συζητήσεις δεν αμφέβαλλαν καθόλου ότι πλησίαζε η ημέρα της δολοφονίας.

Η δολοφονία του Καποδίστρια προκάλεσε βαθιά θλίψη στα λαϊκά στρώματα και αντίθετα μεγάλο ενθουσιασμό στους κύκλους των κοτζαμπάσηδων και, κυρίως, στην Ύδρα. 

Για να κατανοήσουμε τον Καποδίστρια και την πολιτική του, θα πρέπει να ψάξουμε λίγο πιο πίσω στην ιστορία του πολύπαθου τόπου μας και να κατανοήσουμε τι πετύχαμε με την Επανάσταση.

Ο Καποδίστριας βρήκε όταν ήρθε στην πατρίδα το απόλυτο τίποτα. Τον υποδέχτηκε ένας λαός κουρελιασμένος, νηστικός, αγράμματος, φοβισμένος και κυρίως διχασμένος. Οι εμφύλιοι πόλεμοι από το 1821 έως το 1826, διαρκούσης της Επανάστασης, κάποια στιγμή θα πρέπει να διδάσκονται στα σχολειά μας πολύ απλά διότι υπήρξαν.

Οτας τους κρύβουμε πίσω από φλάμπουρα, μεγάλα λόγια και ψευτοσύμβολα, το μόνο που κάνουμε είναι να τους ενθαρρύνουμε και να θεριεύουν. Οπως όλοι όσοι ζούμε το σήμερα το διαπιστώνουμε καθημερινά.

Αν σκεφτεί κανείς ότι Καποδίστριας κατηγορήθηκε από τον Μέτερνιχ ως πολύ επαναστατικός και από τους Φιλικούς ως πολύ συντηρητικός, συμπεραίνει ότι μάλλον έκανε καλά τη δουλειά του. Το να κάνουμε κριτική εκ των υστέρων χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τα δεδομένα της εποχής είναι δείγμα ανευθυνότητας και επιπολαιότητας.

Οταν προσπαθείς να κατασκευάσεις κράτος στον τότε ελλαδικό χώρο, κάνεις ταυτόχρονα ένα salto mortale και είσαι έτοιμος για όλα. Αυτό έκανε ο Καποδίστριας. Ετοιμος για όλα. Ετοιμος να δώσει τα πάντα για την πατρίδα. Εδωσε όλη του την περιουσία. Ολη του τη δύναμη. Επρεπε να δώσει και τη ζωή του. Το έκανε.

Πώς αλλιώς αλήθεια ονομάζεται ο πατριωτισμός; Μερικά χρόνια μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος σε συνομιλία του με τον Κωλέττη έλεγε όντας σε ανάγκη από τον υπέρογκο δανεισμό της χώρας μας (περίεργο!): «Να δούμε τώρα πώς θα πληρώσουμε τα χρέη μας». Και ο Κωλέττης απαντούσε «Οχι! Να δούμε πώς δεν θα τα πληρώσουμε!» Μας θυμίζει κάτι;

Με πληροφορίες από efsyn.gr και eleutheriellada.wordpress.com