Μετά το όριο του ενός εκατομμυρίου

Πριν φύγει ο Σεπτέμβριος, το κόστος της ανθρωπότητας από την επιδρομή του κορωνοϊού ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο νεκρούς, ενώ ο αριθμός των κρουσμάτων ισούται με τον πληθυσμό τριών Ελλάδων. Καθόλου περίεργο, τα ανεπιθύμητα πρωτεία και δευτερεία ανήκουν σε δύο χώρες, τις ΗΠΑ και τη Βραζιλία, που οι ηγέτες τους, ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Ζαΐρ Μπολσονάρο, κοινωνιοπαθείς και θανάσιμα (κυριολεκτικώς) λαϊκιστές, δεν συγκινούνται ιδιαίτερα από το πασιφανές δράμα και πολιτεύονται περιφρονώντας τους επιστήμονες.

Το απεχθές ρεκόρ υποβάλλει πολλά ερωτήματα, όλα τους εξαιρετικά στενάχωρα. Το πρώτο, που δεν απορρέει από τη συνήθη καχυποψία, αλλά από επίσημες καταγγελίες σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είναι αν αληθεύουν οι δύο τραγικοί αριθμοί. Δεν είναι λίγες οι κυβερνήσεις που, για λόγους οικονομικούς, τουριστικούς ή απλώς εθνικιστικούς, για το πρεστίζ τους ή για το πρεστίζ του ηγέτη τους, ενέδωσαν στην υποβαθμιστική διαχείριση του προβλήματος. Αν συνεκτιμήσουμε το γεγονός ότι η πλήρης καταγραφή είναι ανέφικτη σε χώρες αχανείς με διάτρητο σύστημα ή χειμαζόμενες από εμφύλιες συρράξεις, ίσως δεχτούμε ότι το όριο του ενός εκατομμυρίου ήταν παρελθόν αρκετά πριν γνωστοποιηθεί η υπέρβασή του. Συναφές το δεύτερο ερώτημα: Μπορούμε να ελπίζουμε ότι το όριο αυτό έχει την ισχύ να διαλύσει τη σύγχυση που προκαλούν οι πάνω από διακόσιες συνωμοσιολογικές ψευτοθεωρίες και να πείσει τους δύσπιστους; Μπορεί να φωτίσει όσους έχουν γίνει άθυρμα των σκοταδιστών που διακινούν από τα παραδοσιακά ΜΜΕ και το Διαδίκτυο ιδεοληπτικά και θρησκοληπτικά μυθεύματα, του τύπου «μόνο ο Θεός σώζει», οπότε ξαναπέφτουμε στην παλιά άγονη διαμάχη για το ποιος Θεός (ή μάλλον ποιών ο Θεός) είναι ο ισχυρότερος και πλέον φιλάνθρωπος; Δεν είναι πολλές οι πιθανότητες. Ο ανορθολογισμός, που προσφέρει έτοιμες πλήρεις «εξηγήσεις» για τα πάντα, υπερτερεί ανέκαθεν του ορθού λόγου, εγγενή γνωρίσματα του οποίου είναι η αμφιβολία και η αναζήτηση, οι αντιφάσεις και η αναθεώρηση, ακόμα και οι απομιμήσεις του. Ο πλαστός ορθός λόγος προκύπτει όταν ευέλικτοι ειδήμονες υποτάσσουν τις γνώσεις τους σε πολιτικούς σχεδιασμούς, διατεινόμενοι, με σχεδιαγράμματα και άλλα τινά, ότι, λ.χ., οι 25 μαθητές ανά τάξη είναι ένα και το αυτό με τους 15.

Ερώτημα τελευταίο: Απέκτησε άραγε, λόγω της πανδημίας, ουσιώδες περιεχόμενο ο όρος «ανθρωπότητα»; Την απάντηση τη δίνει, δυστυχώς, ο εθνικισμός των εμβολίων και οι μάταιες εκκλήσεις του ΟΗΕ να πάψουν οι πόλεμοι, διεθνείς και εμφύλιοι, και να ενισχυθούν οι αδύναμες χώρες.

Πηγή: Η Καθημερινή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr