Θα βάλουν τους φοιτητές να πληρώσουν δίδακτρα ώς πρόστιμο, για να μην διαγραφουν απο ΑΕΙ και ΑΤΕΙ

Απαξιώουν σταδιακά τη δημόσια παιδεία…διατυμπανίζοντας πως τη συμορφώνουν.
Χαράτσι στους «αιώνιους» φοιτητές είναι το εναλλακτικό σενάριο της αυτόματης διαγραφής τους από τα μητρώα των ΑΕΙ. Ξεπήδησε από τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ και κυκλοφορεί σαν σκιά στα συρτάρια των υπουργών Παιδείας από την εποχή της Α. Διαμαντοπούλου. Η σύσταση του ΟΟΣΑ για κατάργηση της δωρεάν διανομής των φοιτητικών συγγραμμάτων και αντικατάστασή της με κουπόνι αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων και η πρόταση του ίδιου Οργανισμού για επιβολή διδάκτρων-ποινής στους «φοιτητές που καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους» αποτελούν το πακέτο-βόμβα που μπορεί να εκραγεί στις σχολές το επόμενο διάστημα.

Όπώς αναφέρει το ρεπορτάζ της Γιουλης Μανώλη και της Ελπίδας Οικονομίδη στον Ελεύθερο Τύπο,στην ενότητα της έκθεσης υπό τον τίτλο «Βελτίωση της απόδοσης κόστους, με βελτίωση της αποδοτικότητας στα συστήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης», ο ΟΟΣΑ προτείνει επί λέξει:

● Περαιτέρω σύνδεση της χρηματοδότησης με τα ποσοστά αποφοίτησης.

● Δημιουργία κινήτρων για τη μείωση των ποσοστών μη ολοκλήρωσης (διαρροής) και του χρόνου φοίτησης.

● Μείωση κρατικών επιχορηγήσεων για φοιτητές που καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.

Προτείνεται επίσης «περιορισμός του συνολικού αριθμού των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε αριθμό συγκρίσιμο με το μέσο όρο εισακτέων στην Ε.Ε.», καθώς και «αύξηση επιμερισμού του κόστους στους φοιτητές», χωρίς όμως να παραλείπεται η υπογράμμιση της συνταγματικής διάταξης που επιβάλλει την παροχή δωρεάν εκπαίδευσης. Σ’ αυτό το πλαίσιο ο ΟΟΣΑ προτείνει:

● Αντικατάσταση του υφιστάμενου συστήματος δωρεάν συγγραμμάτων για τους φοιτητές με κουπόνι συγγραμμάτων για κάθε φοιτητή, για κάθε έτος, αξίας αισθητά μικρότερης από το κόστος των βιβλίων που θα χρειαζόταν. Ετσι, αναφέρει, θα ενθαρρύνεται ο
ανταγωνισμός μεταξύ εκδοτών και θα διευκολύνεται η ανάπτυξη υγιούς αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων, προσφέροντας σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων για το κράτος.

● Εναρξη διαλόγου με τις ενώσεις φοιτητών και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς αναφορικά με μακροπρόθεσμες εναλλακτικές επιμερισμού κόστους.

● Διεύρυνση της διαθεσιμότητας των φοιτητικών δανείων, όπως προτείνεται στο νέο νόμο-πλαίσιο, ώστε να βοηθηθούν οι φοιτητές και οι οικογένειες που δεν διαθέτουν τα μέσα να χρηματοδοτήσουν το κόστος της ανώτατης εκπαίδευσης (κατοικία, εκπαιδευτικά υλικά που δεν παρέχονται δωρεάν κ.λπ.).

Τέλος, στην έκθεση σημειώνεται ότι «σε χώρες που δεν έχουν ιδιαίτερη παράδοση στα δίδακτρα, είναι καλό να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση που θα βοηθήσει να ξεκαθαριστεί αν:

● Είναι βιώσιμη η τεράστια εξάρτηση από το δημόσιο χρήμα.

● Τα ιδιωτικά προνόμια είναι τόσο χαμηλά ώστε να δικαιολογούν τα χαμηλά δίδακτρα, ιδιαίτερα για τους πιο εύπορους μαθητές.

● Υψηλότερα δίδακτρα για τους πιο εύπορους μαθητές θα μπορούσαν να παγιώσουν το σύστημα υποστήριξης φοιτητών».