Η Ολιγαρχική επιλογή

Η ξενοφοβία, o ρατσισμός και ο νεοφιλελευθερισμός έχουν απλωθεί μαζί με τον κορονοιό στην Ευρώπη και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Από τη μια, δίκες που αντί να καταδικάσουν, επιχειρούν να αθωώσουν καταχραστές δημοσίου χρήματος, στυγνούς δολοφόνους και ρατσιστές. Από την άλλη, επιβάλλονται περιοριστικά μέτρα , και κοινωνική απομόνωση, με κυρίαρχο πρόσχημα τον κίνδυνο από την πανδημία.

 Επ` ευκαιρία οι «ολίγοι» περνάνε κάτω από το τραπέζι τα κερδοσκοπικά τους σχέδια. Φαίνεται πως δυστυχώς, δεν κατανοούμε οι περισσότεροι, ποιος είναι ο πραγματικός μας εχθρός. Όπως ο καρκίνος που αναπτύσσει όγκους ,που ξεκινούν από κυτταρικές ομάδες εχθρικές προς την κοινωνική συμβίωση των κυττάρων μας και θεριεύουν ανεξέλεγκτα αδιαφορώντας για την καταστροφή που προκαλείται στους γύρω ιστούς, απορροφόντας κάθε ικμάδα της ζωής μας, έτσι και οι «ολίγοι» του πλανήτη λειτουργούν σαν παγκόσμιος καρκίνος, που προς το παρόν αρπάζει το 50% του παγκόσμιου πλούτου οδηγώντας στη δυστυχία τους πιο αδύνατους, τους πιο τρομαγμένους, τους πιο εξαθλιωμένους, τους πιο εγκαταλειμμένους, τους πιο απελπισμένους και τους πιο πονεμένους συνανθρώπους μας. 

Τα ολιγαρχικά φερέφωνα παρασύρουν πολλούς από εμάς που δυστυχώς αλλοτριωθήκαμε από τα άθλια Μ.Μ.Ε, και, αντί να αγκαλιάζουμε τα θύματα των πολέμων και της φτώχιας βοηθώντας τα και προσφέροντας την φροντίδα που χρειάζονται ,εμείς τα βαφτίζουμε ξένους, εχθρούς, παράνομους μετανάστες, διαφορετικούς. Τα προπηλακίζουμε , τα καταδιώκουμε, τα αφήνουμε να πεθαίνουν αβοήθητα.

 Εσχάτως στον στόχαστρο της πανδημίας των ημερών μας, φαίνεται πως βρίσκονται και οι υπερήλικες συνάνθρωποι μας .Θα έλεγε κανείς -όσο και αν αυτό μοιάζει με διστοπική επιστημονική φαντασία, πως ένας τρίτης γενιάς παγκόσμιος πόλεμος σοβεί υπογείως και δεν σκοτώνει πιά τους νέους, όπως οι δυο προηγούμενοι συμβατικοί παγκόσμιοι πόλεμοι, αλλά αυτή τη φορά ένας ιός που δεν ξέρουμε πώς και από πού προέκυψε, ένας ιός που ακολουθεί την ολιγαρχική επιλογή σε αντιδιαστολή με τη φυσική, συμβάλλει αποφασιστικά στη «αραίωσή» του παγκόσμιου πληθυσμού βγάζοντας από τη μέση μερικά εκατομμύρια από ηλικιωμένους, ώστε να μην «σπαταλιέται» το πολύτιμο χρήμα που συσσωρεύουν οι προσκείμενες στους «ολίγους» «φιλελεύθερες» κυβερνήσεις σε συντάξεις, κοινωνικές αρωγές και υπηρεσίες υγείας, αλλά να το ρουφάνε και αυτό οι «ολίγοι» αυγατίζοντας τα δισεκατομμύρια τους. 

Και ο απλός λαός να προσπαθεί να επιβιώσει στα γεράματα, ψάχνοντας για κανένα ψιλό στον πάτο του κουμπαρά !!!!! Πρέπει να ξυπνήσουμε να αρχίσουμε επιτέλους να λειτουργούμε σαν κοινωνία με κυρίαρχες αξίες την αγάπη, στον συνάνθρωπο την αλληλεγγύη, την δικαιοσύνη για όλους, σε ότι έθνος η φυλή και αν ανήκουν. Αν δεν αρχίσουμε να δουλεύουμε δημιουργικά για την φροντίδα του περιβάλλοντος ,αν δεν ακούσουμε επιτέλους τη φωνή της ζωής που μέσα μας και γύρω μας κραυγάζει, ΠΝΙΓΟΜΑΙ ,η ανθρωπότητα θα ταλανίζεται κάθε τόσο από τη φρίκη , των πολέμων του ρατσισμού του φασισμού , την τρομοκρατία .Θα συνεχίσει να κινδυνεύει από ανήκουστες φυσικές καταστροφές τρομερές πανδημίες, και φοβερά εγκλήματα. Φαίνεται πως δεν μας μένουν πολλά περιθώρια. 

*Ο Γιώργος Θ. ΜΙχαήλ είναι αρχιτέκτονας βιομηχ. σχεδιαστής
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr