Πολύ την έχουν δυσκολέψει τη δημοκρατία

Δεν είναι καλά τα πράγματα, αγαπητές κι αγαπητοί. Θα το έχετε, φυσικά, διαπιστώσει, δεν είναι καθόλου καλά τα πράγματα. Από τη μέρα που εκλέχθηκε αυτή η κυβέρνηση (και που έπαθε… εσωστρέφεια η Αριστερά), βρισκόμαστε υπό δαμόκλειο σπάθη: Να μην ξέρεις ούτε πότε ούτε και γιατί θα το χάσεις το κεφάλι σου.

Στην αρχή ήταν νεοφιλελεύθεροι. Τώρα είναι πολλά περισσότερα. Το θατσερικό μοντέλο διακυβέρνησης το είχε ακολουθήσει κι ο Πινοσέτ, με στρατιωτικό πραξικόπημα. Τι να λέει; Στην αρχή, λοιπόν, ήταν νεοφιλελεύθεροι και θα ομολογήσω πως ήταν και σχεδόν ειλικρινείς. Απλώς έπρεπε να διαβάσεις τα “ψιλά γράμματα”. Όταν έλεγαν ότι θα κόψουν τις μαγνητικές για ψύλλου πήδημα κι ότι θα κάνουν το σχολείο “άριστο”, ήταν σαφές πως μιλούσαν για ιδιωτικοποίηση. 

Αλλά δεν υπολογίζαμε στην πανδημία. Λέγαμε, α, βγήκαν αυτοί, θα βγούμε κι εμείς στους δρόμους, σιγά τα ωά, τρεις κυβερνήσεις έχουμε ρίξει την προηγούμενη δεκαετία. Αμ, δε. Ήρθε ο ξενοδόχος και μαζί με αυτόν ήρθαν ανυπολόγιστοι εχθροί: Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, ας πούμε. Περιμένεις να το πάθεις από κορoνοϊό και το παθαίνεις από Χρυσοχοϊδη. 

Τα δημόσια νοσοκομεία καταρρέουν, αυτό το περιμέναμε. Είμαστε, ίσως, η μοναδική χώρα που περνάει πανδημία χωρίς να έχει υπουργό Υγείας. Και έπειτα, τι να τον κάνεις τον υπουργό Υγείας και τα εμβόλια, όταν έχεις το τοτέμ της ακροδεξιάς, Μάκη Βορίδη στο ΥΠΕΣ; Και τον Χαρδαλιά και τα ΜΑΤ και τα πρόστιμα; Τι να τα κάνεις και τα εμβόλια, όταν η αστυνομία κοιτάζει αλλού κατά τας θρησκευτικάς εορτάς, όπου οι συνάνθρωποι πηγαίνουν να λάβουν τη Θεία Κοινωνία;

Αυξάνονται τα πρόστιμα, μειώνονται τα ιατροφαρμακευτικά. ΜΕΘ δεν έχεις, γιατρούς δεν έχεις, εμβόλια δεν αγοράζεις. Τους έχουμε αφήσει και αλωνίζουν. Η Κεραμέως περνάει χαλαρά το χειρότερο νομοσχέδιο για τη δημόσια Παιδεία των τελευταίων δεκαετιών και ο Χρυσοχοϊδης απαγορεύει τις συγκεντρώσεις. Οι νοσοκομειακοί γιατροί διαμαρτύρονται και τρώνε δακρυγόνα. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας κάνει απεργία πείνας και δεν παίζει σχεδόν καθόλου στους τίτλους ειδήσεων. Ένας πολιτικός κρατούμενος λιμοκτονεί έως θανάτου, αυτό είναι το πραγματικό ζήτημα. Θυμάστε τι είχε γίνει με τον Κώστα Σακκά; Οργώναμε τους δρόμους. Τότε κανένας δεν είχε τολμήσει ακόμα να απαγορεύσει τις συγκεντρώσεις.

Έχουμε προσέξει πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια πώς θα ονομάζουμε τα πράγματα: Αυταρχισμός, συγκέντρωση εξουσιών κλπ. Μπορεί να κοιτάζω μακριά στο μέλλον, αν όλα επιτέλους επιστρέψουν σε ρυθμούς στους οποίους τουλάχιστον ο εχθρός δε θα είναι αόρατος, όπως τώρα. Αλλά πιστεύω βαθιά ότι δεν είναι καθόλου κακή στιγμή να αρχίσουμε να μιλάμε πλέον ανοιχτά για μία κοινοβουλευτική δικτατορία. Δεν είναι καν η πρώτη φορά στην ιστορία. Και στον Κωλέττη χρεώθηκε και στον Βενιζέλο. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, την έχουν κάνει πολύ ασφυκτική τη δημοκρατία.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr