«Πρωινό τσιγάρο» – Μία υπέροχη ερμηνεία από την Χριστιάνα Γαλιάτσου (video)

Το τόλμημά της είναι απόλυτα επιτυχημένο και το αποτέλεσμα τη δικαιώνει απόλυτα. Η Χριστιάνα Γαλιάτσου είναι αναμφίβολα προικισμένη ερμηνεύτρια με ξεχωριστή ήδη πορεία. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σπάρτη και από μικρή ηλικία ασχολήθηκε ενεργά με τη μουσική και το λαϊκό, με την ευρύτερη έννοια, τραγούδι.

Έχει συνεργαστεί με πολλούς πηγαίους και αγαπημένους από το κοινό καλλιτέχνες. Η ζεστασιά της φωνής της, το εύρος και οι δυνατότητές της την καθιστούν ιδιαίτερη και περιζήτητη σε όλα τα προγράμματα και τις παραστάσεις όπου συμμετέχει.  Η ερμηνεία της στο «Πρωινό τσιγάρο», βαθιά εκφραστική, λιτή και απέριττη με τη συνοδεία στην κιθάρα του σολίστα Γεώργιου Χατζόπουλου, συγκινεί και αγγίζει τον πυρήνα της απώλειας.

Για την ιστορία το «Πρωινό τσιγάρο» κυκλοφόρησε το 1984, περιέχεται στον δίσκο του Νότη Μαυρουδή με τίτλο «Στην Όχθη Της Καρδιάς Μου» και είναι αφιερωμένο στον Μάνο Λοΐζο. Ο ίδιος ο συνθέτης όμως είναι ο πιο κατάλληλος, ως ο δημιουργός που της εμπιστεύθηκε το τραγούδι του, να μιλήσει για τη Χριστιάνα Γαλιάτσου και τις ερμηνευτικές της ικανότητες:

«Η Χριστιάννα Γαλιάτσου είναι ένα φωνητικό μίγμα εξαιρετικών ηχοχρωμάτων βοκαλισμού. Ήρεμη φωνή με βελούδινη υφή, γεννάει ήχους σαν χάδι, για να ιστορήσει τον ποιητικό-στιχουργικό λόγο που καταπιάνεται. Στέκεται μακριά από επιθετικές κραυγές, διότι, όπως φαίνεται, έχει επίγνωση πως η τέχνη του τραγουδιού είναι άνεμος με ήχο, όπως εκείνοι του βουνού και της πεδιάδας• όπως το θαλασσινό αεράκι… Προτιμώ να την ακούω σε λυρικά τραγούδια που είναι κοινή μας επιλογή…»

Νότης Μαυρουδής

Το «Πρωινό τσιγάρο» συνοδεύεται από ένα video που δημιούργησε ο Πάνος Ηλιόπουλος και κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.

Credits:

Κιθάρα: Γεώργιος Χατζόπουλος 
Ηχοληψία: Κώστας Παπαγερίδης
Βιντεοσκόπηση/Μοντάζ: Πάνος Ηλιόπουλος 
Η βιντεοσκόπηση πραγματοποιήθηκε στην Όμορφη Πόλη 
(Κυνέτου 4, Μοναστηράκι)
Make up artist: Άννα Καβρουδάκη
Hair styling: Ελένη Αγνόγλου

Στίχοι:

Χαράζει η μέρα και η πόλη έχει ρεπό
Στη γειτονιά μας καπνίζει ένα φουγάρο
Κι εγώ σε ζητάω, σαν πρωινό τσιγάρο
και σαν καφέ πικρό, και σαν καφέ πικρό
Άδειοι οι δρόμοι, δεν φάνηκε ψυχή
και το φεγγάρι μόλις χάθηκε στη δύση
Κι εγώ σε γυρεύω σα μοιραία λύση
και σαν ανατολή, και σαν ανατολή

Βγήκε ο ήλιος, το ράδιο διαπασών
μ’ ένα χασάπικο που κλαίει για κάποιον Τάσο 
Κι εγώ σε ποντάρω κι ύστερα πάω πάσο 
σ’ ένα καρέ τυφλών, σ’ ένα καρέ τυφλών