Καταγγελία σοκ από Έλληνα του εξωτερικού για το Γηροκομείο στα Χανιά

Σύμφωνα με όσα είπε ο ομογενής, ο οποίος τα τελευταία πέντε χρόνια ζει εκτός Ελλάδας, όταν επέστρεψε στη χώρα για να τον επισκεφτεί, τον βρήκε σε τραγική κατάσταση:

«Σαν να ήταν σε κώμα, δεν μπορούσε να μιλήσει και μετά από μερικές ημέρες που φώναξα νοσοκόμο για να τον καθαρίσει, από την ακαθαρσία η πλάτη του είχε σαπίσει, είχε τρυπήσει και φαίνονταν τα κόκαλά του. Μετά από μια εβδομάδα “έφυγε” και πάνω στο πανικό μου δεν τα είχα συνδυάσει όλα αυτά. Μου είπαν ότι πέθανε από ανακοπή», δήλωσε ο γιος του εκλιπόντος στον ΑΝΤ1 για να προσθέσει:

«Είχε έρθει και η μάνα μου κι έλεγε “εδώ γίνεται χαμός, είναι νηστικός, είναι άπλυτος”. Ήταν νηστικός ο άνθρωπος, γιατί τον τάισε η μητέρα μου κι έτρωγε το φαγητό τόσο γρήγορα… σαν να είχε να φάει έναν μήνα».

«Έβλεπα σκελετωμένους ηλικιωμένους, έχω φωτογραφίες. Βρήκα τη μάνα μου δεμένη σε ένα καρότσι στο υπόγειο. Γύρω της άλλοι 20 τρόφιμοι δεμένοι». 

Οι μαρτυρίες κυριολεκτικά σοκάρουν.

Για εικόνες που δεν ανταποκρίνονται σε τόπο διαμονής των ηλικιωμένων κάνουν λόγο στις περιγραφές τους συγγενείς και πρώην νοσηλευτές.

Θύματα δεκάδες ηλικιωμένοι που τα τελευταία χρόνια της ζωής τους πρόσμεναν λίγη φροντίδα και ζεστασιά. Μάταια όμως…

«Η μάνα μου έζησε 90 μέρες σε αυτό το κολαστήριο. Δεν ήξερα τι γινόταν, δεν με άφηναν να τη δω. Μου έλεγαν ότι είναι μια χαρά και, όταν κατάφερα να τη δω, ήταν σχεδόν σκελετωμένη. Είχε χάσει 20 κιλά και αρνιόταν στο σπίτι να δεχθεί φαγητό», λέει στη Realnews ο Δημήτρης Παρδαλάκης, που και αυτός είχε εμπιστευτεί τη φροντίδα οικείου του προσώπου στο εν λόγω γηροκομείο.

Ο κ. Παρδαλάκης κατέφυγε σε γιατρό και ανακάλυψε μέσω του ΑΜΚΑ της ηλικιωμένης ότι στο γηροκομείο έδιναν στη μητέρα του φάρμακα που δεν είχε λάβει στο παρελθόν!

«Ήταν βαριά ψυχοφάρμακα. Της τα έδιναν χωρίς λόγο και αιτία. Μόνοι τους άλλαξαν την αγωγή της χωρίς να με ενημερώνουν, χωρίς να συμβουλευτούν τον δικό μας γιατρό. Της έδιναν stedon και άλλα χάπια. Υπάρχουν αποδείξεις. Πρέπει να λογοδοτήσουν…» υποστηρίζει.

«Σε ένα κολαστήριο ζούσε εδώ και 12 χρόνια ο άνθρωπός μου. Τη μάνα μου την είχα βάλει εκεί, την τρέλαναν τη μανούλα μου», λέει κλαίγοντας η κόρη ενός άλλου θύματος που έχασε τη ζωή του στο γηροκομείο.

 

Πρώην εργαζόμενη του γηροκομείου στα Χανιά περιγράφει, από την πλευρά της, την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο γηροκομείο:

«Εμείς οι βοηθοί νοσηλευτών δεν είχαμε πρόσβαση για να ειδοποιήσουμε τους συγγενείς τους. Οι ηλικιωμένοι ήταν αβοήθητοι και παντού επικρατούσε ο φόβος. Όλα ήταν απόρρητα. Παντού σιωπή. Ούτε κουβέντα δεν αλλάζαμε μεταξύ μας. Δεν μας άφηναν.Συνεννοούμασταν με τα μάτια. Τους έδεναν στα αμαξίδια ή τους κλείδωναν στα δωμάτια. Βρίσκαμε κατάκοιτους γέροντες στα μπάνια ή στα υπόγεια μετά από ώρες. Δεν τους άφηναν να μιλήσουν στο τηλέφωνο με τους συγγενείς τους. Έρχονταν γιοι και κόρες και δεν τους άφηναν να τους πλησιάσουν. Όσο ήμουν εκεί, πέθαναν 25 άτομα».