Όταν η δημοκρατία συρρικνώνεται,οι εξεγέρσεις γίνονται ελπίδα

Πέρασαν 13 χρόνια από την 6η Δεκεμβρίου του 2008. Τότε οι νέοι έκαναν τον τόπο να βράζει, να φλέγεται. Όχι, δεν ήταν η καμμένη Αθήνα, αυτό ήρθε στις 12 Φεβρουαρίου του 2012, ήταν κάτι άλλο. Ήταν η πηχτή οργή για το μέλλον που προδιαγραφόταν μαύρο. Τότε, οι μεγαλύτεροι έλεγαν “δεν θα κερδίσετε τίποτα”. “Είναι απολίτικα ξεσπάσματα”. “Δεν είναι εξέγερση”. Αλλά ήταν, γιατί οι νέοι ξέρουν καλύτερα.

Κι όντως, αν το σκεφτούμε υπό το βάρος της δεύτερης δεκαετίας που περνάει, λίγους μήνες μετά “έπεσε” η κυβέρνηση Καραμανλή και αμέσως ήρθε το μνημόνιο του 2009. Κι ήμασταν έτοιμοι, ήμασταν στους δρόμους, διδάξαμε επιβίωση ανάμεσα στα δακρυγόνα. Οι νέοι,όλα. Οι νέοι σήκωσαν στις πλάτες τους την κοινωνία, οι νέοι έριχναν τις κυβερνήσεις τη μία μετά την άλλοι. Οι νέοι, το πιο μαχητικό κομμάτι του λαού.

Πέρασαν δεκατρία χρόνια και, προς διαπίστωση όσων δε μας εμπιστεύτηκαν, η εξέγερση δεν ξεχάστηκε ποτέ. Πέρυσι οι μαθητές γέμισαν την Αθήνα. Ακόμα και το ΚΚΕ, που τότε λοιδορούσαν, κατέθεσαν στεφάνι εις μνήμην μιας εξέγερσης που δε συμμετείχαν ποτέ. Αυτό είναι η μαγεία των εξεγέρσεων, το αποτύπωμα του μέλλοντος. 

Σήμερα στους δρόμους ήταν παιδιά που το 2008 ήταν δύο,τριών, δέκα ετών. Δεν θυμούνται τίποτε από τότε. Αλλά φωνάζανε τα δικά μας συνθήματα, φωνάζανε να πέσει η κυβέρνηση. Φωνάζανε για το αίμα του Νίκου Σαμπάνη, γιατί η ιστορία δε μένει στάσιμη,η ιστορία πλουτίζει.

Αυτά τα παιδιά είναι μεταιχμιακή γενιά. Εξεγέρσεις δε θυμούνται, ούτε κινήματα, ούτε δημοκρατία. Είναι η γενιά της φθίνουσας μεταπολίτευσης, του τέλους των δεδομένων: Δεδομένα δικαιώματα που χάθηκαν. Κι αν χάθηκαν, μάλλον δεν ήταν και τόσο δεδομένα.

Αυτά τα παιδιά σήμερα φώναξαν τα συνθήματα του Δεκέμβρη του δικού μας και τον έκαναν και δικό τους. Όχι ότι υπάρχει σύγκριση με το Πολυτεχνείο, καμία σχεδόν. Αλλά αυτό γίνεται με τις εξεγέρσεις. Όταν τελειώνουν, η σκυτάλη περνά από τη γενιά που την έκανε στη γενιά που αυτήν κρατήσει ζωντανή.

Είμαστε τυχεροί. Πολύ τυχεροί. Η μόνη ελπίδα της δημοκρατίας,είναι οι σημερινοί νέοι.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr