Μια διοργάνωση στη σκιά του μίσους

H χώρα της κεντρικής Αφρικής έχει μια σπάνια αποικιοκρατική κληρονομιά. Το 1884 εποικίστηκε από τους Γερμανούς, όμως το 1916 οι βρετανικές και οι γαλλικές δυνάμεις απέκτησαν τον έλεγχο. Το Καμερούν χωρίστηκε τρία χρόνια αργότερα, με το 80% της χώρας να πηγαίνει στη Γαλλία και το 20% στη Μεγάλη Βρετανία. Το γαλλικό Καμερούν ανεξαρτητοποιήθηκε το 1960 και έναν χρόνο αργότερα, η βρετανική περιοχή διαχωρίστηκε μετά από δημοψήφισμα. Το νότιο μέρος ψήφισε την ενοποίηση με τη χώρα, ενώ το βόρειο την προσάρτηση στην αγγλόφωνη Νιγηρία. Tα προβλήματα, ωστόσο, δεν σταμάτησαν εκεί. Και δεν σταμάτησαν, επί της ουσίας, ούτε ενόψει της μεγάλης φετινής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης της Αφρικής. 

Ο εμφύλιος που μαίνεται ακόμα

Από το 2017, μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος έχει προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα στις κοινωνίες του Νότιου Καμερούν. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι για τις αγγλόφωνες κοινότητες, που βιώνουν καταπίεση εδώ και αρκετά χρόνια, ήταν η πρόσληψη γαλλόφωνων δικαστών για τις περιοχές τους και η βία με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν από δικηγόρους και δασκάλους. Τουλάχιστον δύο άτομα έχασαν τη ζωή τους, ενώ έγιναν εκατοντάδες συλλήψεις. Αυτονομιστές από την Αμπαζόνια, η οποία έχει αυτοανακηρυχθεί ανεξάρτητο κράτος χωρίς να έχει λάβει επίσημη αναγνώριση από καμία χώρα, ξεκίνησαν ανταρτοπόλεμο και η κυβέρνηση απάντησε με την κήρυξη πολέμου. 

Χιλιάδες άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από τις μάχες, ενώ περίπου ένα εκατομμύριο έχει εκτοπιστεί. Οι εκλογές του 2020 δεν άμβλυναν την ένταση, ενώ η έξαρση του COVID έκανε μεν μια από τις ομάδες ανταρτών να κηρύξει ανακωχή, ωστόσο οι υπόλοιπες δήλωσαν έτοιμες να συνεχίσουν. Σύμφωνα με τον οργανισμό Crisis Group, υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στις 9 από τις 10 περιοχές του Καμερούν, την ώρα που εκφράζονται φόβοι και για άλλα μέτωπα, όπως αυτό της ισλαμιστικής εξτρεμιστικής οργάνωσης Μπόκο Χαράμ.

«Δεν με ενδιαφέρει πια το ποδόσφαιρο»

Οι ιστορίες πόνου και ξεριζωμού είναι πολλές. Για παιδιά που στην Λίμπε, την μοναδική πόλη του αγγλόφωνου κομματιού που θα φιλοξενήσει αγώνες του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής, καταδιώκονται επειδή πηγαίνουν σχολείο, για εξαφανίσεις, βομβιστικές επιθέσεις, ποινικοποίηση για τα άτομα της LGTB κοινότητας. «Έχασα τα δύο νεαρά ξαδέρφια μου το 2018. Ο θείος μου σκοτώθηκε στο σπίτι του το 2019. Το ποδόσφαιρο είναι το πάθος μου, αλλά δεν με ενδιαφέρει πια. Κανείς στις αγγλόφωνες περιοχές δεν μπορεί να είναι χαρούμενος και να γιορτάσει γι’ αυτό το τουρνουά», είπε χαρακτηριστικά στον Independent ο Πολ Σεμπάστιαν, φανατικός φίλαθλος, ο οποίος ακολουθούσε την εθνική ομάδα του Καμερούν παντού. 

«Δεν θα πάω στο γήπεδο για να παρακολουθήσω αγώνες, γιατί φοβάμαι για το τι θα συμβεί. Φοβάμαι τις βόμβες», πρόσθεσε ένας 31χρονος καταστηματάρχης από την περιοχή. Οι μνήμες από τις εκρήξεις τον προηγούμενο Ιανουάριο, κατά τη διάρκεια αγώνα για το πρωτάθλημα της χώρας, είναι ακόμα νωπές.

Διαβεβαιώσεις και απειλές

 Εκπρόσωπος των αρχών παραδέχθηκε την ύπαρξη βόμβας την προηγούμενη εβδομάδα, ωστόσο τόνισε ότι οι ομάδες και οι φίλαθλοι θα είναι ασφαλείς κατά τη διάρκεια του τουρνουά. Μια ξεχωριστή ομάδα επίλεκτων στρατιωτών έχει αναλάβει τη φύλαξη των δρόμων στην Λίμπε, τη στιγμή που από κυβερνητικά χείλη στέλνεται μήνυμα ελπίδας, ότι το ποδόσφαιρο θα καταφέρει να βελτιώσει την κατάσταση και να φέρει τους ανθρώπους κοντά. Κάτι τέτοιο, ωστόσο, δεν φαίνεται να συμβαίνει. Ακτιβιστές από την Λίμπε κάλεσαν τις δύο πλευρές να αφήσουν τα όπλα για το διάστημα της διοργάνωσης, χωρίς ωστόσο να υπάρξουν επίσημες απαντήσεις. Το αντίθετο, υπήρξαν προειδοποιήσεις από τους αντάρτες ότι θα επιτεθούν, αν δεν αποσύρει η κυβέρνηση τις στρατιωτικές δυνάμεις από τα εδάφη τους. «Η ελευθερία των ανθρώπων της Αμπαζόνια μετρά πολύ περισσότερο από τις ανοησίες στο όνομα του Κυπέλλου Εθνών Αφρικής», είπε χαρακτηριστικά ο Λαγκμί Νέστορ, εκπρόσωπος του συμβουλίου άμυνας της περιοχής. 

Όσον αφορά τις ποδοσφαιρικές αρχές; Φαίνεται ότι απλώς νίπτουν τας χείρας τους και ελπίζουν τα μέτρα προστασίας της χώρας να λειτουργήσουν. Ο Πατρίς Μοτσέπε, πρόεδρος της CAF, όταν συναντήθηκε με την κυβέρνηση του Καμερούν στις 22 Δεκεμβρίου, έκανε λόγο για μια «πολύ εποικοδομητική συζήτηση». Βέβαια, ως επί το πλείστον αναλώθηκε στον Covid και όχι στα ζητήματα των εχθροπραξιών.

Η παρουσία της μασκότ του τουρνουά, φορώντας αλεξίσφαιρο γιλέκο και με μια ομάδα ενόπλων να τη φρουρεί, είναι χαρακτηριστική της κατάστασης. Ακόμα κι αν όλα πάνε καλά, ακόμα κι αν το ποδόσφαιρο φέρει τους ανθρώπους κοντά, όπως είχε γίνει παλιότερα στην Ακτή Ελεφαντοστού, χρειάζονται πολύ περισσότερα για να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα των κοινωνιών. Κυρίως πριν ανατεθεί σε μια χώρα μία ποδοσφαιρική διοργάνωση που φέρνει όλη την ήπειρο κοντά…
 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr