…όπως κάναμε κάθε φορά

«Καυγαδίσαμε όπως κάναμε κάθε φορά. Ναι την χτύπησα, αλλά δεν είχα σκοπό να την σκοτώσω», δήλωσε ο αφέντης και τσαμπουκαλής σύζυγος των Ιωαννίνων μετά τη δολοφονία της 79χρονης γυναίκας του. Όπως κάθε φορά…

Σε πόσα σπίτια επιτέλους σηκώνεται το χέρι για να χτυπήσει με βία, αφήνοντας σημάδια πόνου, κάθε φορά;
Σε πόσα αφανή σώματα ξεσπά η αγριότητα χωρίς κανένα έλεος, κάθε φορά;
Σε πόσες γυναίκες η αντρική οργή εκτονώνεται αμείλικτα, κάθε φορά;

Ένας διαρκής ξυλοδαρμός πίσω από κλειστές πόρτες, κάποιες φορές μπροστά στα παιδιά, την πεθερά, τον συγγενή και με τους γείτονες να αφουγκράζονται αλλά τίποτα πάρα πέρα.

Ανυποχώρητο το φαινόμενο της έμφυλης βίας. Αντί να υποχωρεί, η κακοποίηση των γυναικών έχει καταντήσει μία συνήθης πράξη πειθάρχησης κι επιβολής. Τι κι αν ο κόσμος της τεχνολογίας και της επιστήμης πάει μπροστά, η κοινωνία οπισθοχωρεί και το τέρας της πατριαρχίας συνεχίζει να γιγαντώνεται.

Ξυλοδαρμός λοιπόν αλλά όχι μέχρι θανάτου. Δεν είναι αυτός ο σκοπός. Σκοπός είναι το αρσενικό να εκτονωθεί, να κυριαρχήσει ή να εκδικηθεί. Και η γυναίκα να πεθαίνει αργά και σιωπηλά κάθε φορά, μέχρι να πεθάνει οριστικά. Εκτός αν βρει δυνάμεις και γλιτώσει.

Κι ενώ τα φαινόμενα πληθαίνουν ανησυχητικά, μια νοσηρή εξοικείωση απειλεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού, που σιγά σιγά εντάσσει τα περιστατικά στη νέα κανονικότητα, λες κι οι καρδιές σκλήρυναν.

Η ίδια εξοικείωση που έγινε με τα 70 ή 100 θανατικά τη μέρα από covid. H ίδια νοσηρή αποδοχή στον καθημερινό χλευασμό του αντιπροέδρου της βουλής και στη φτώχεια. Γιατί έτσι είναι, το ένα φέρνει το άλλο κι όλα μαζί δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τις ανθρώπινες ζωές.

Η κυβέρνηση αρνείται επίμονα να αποδεχτεί τον διεθνή όρο γυναικοκτονία κι αντ’ αυτού καλλιεργεί άραχνες αντιλήψεις. Η δε Αστυνομία με τις παραλείψεις της στην εφαρμογή των νόμων και την αδιαφορία της για τα θύματα, σχεδόν να συναινεί στη διάπραξη γυναικοκτονιών. Όσο για τα ΜΜΕ καλαφατίζουν τις συμφορές…

Όμως εμείς, όπως κάναμε κάθε φορά, έτσι θα συνεχίσουμε και τώρα. Επίμονα κι ενοχλητικά θα οργιζόμαστε, θα μιλάμε και θα παλεύουμε γι΄αυτή την άθλια κανονικότητα της πατριαρχίας. Και την Σούζαν, το τελευταίο θύμα στο μικρό δρόμο της οδού Σβώλου των Ιωαννίνων, θα φροντίσουμε να μην ξεχαστεί.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr