Φοβάται ο κλέφτης. Φοβάται κι ο υποτιθέμενος νοικοκύρης;

Αν η Ελλάδα ήταν κράτος δικαίου τότε ο κάθε πολίτης θα έπινε νερό στο όνομα της Δικαιοσύνης. Στο όνομα της ανεξάρτητης Δικαιοσύνης η οποία θα προστάτευσε την αλήθεια, την ισονομία, την ισοπολιτεία, το δίκιο του κατατρεγμένου, του Γιάννη Αγιάννη έναντι του Ιαβέρη και των ισχυρών αυτού του κόσμου. Των πολιτικά ισχυρών, των οικονομικά ισχυρών, των ισχυρών μπαγαπόντηδων που βυζαίνουν από το γάλα της εξουσίας.

Αν η Ελλάδα ήταν κράτος δικαίου ο πολίτης θα είχε αποκούμπι τον ανεξάρτητο δικαστή ο οποίος θα του εξασφάλιζε μια δίκαιη δίκη.

Αν η Ελλάδα είχε δικαιϊκό σύστημα που να θυμίζει κατ’ ελάχιστο δικαστικές πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών τότε ενδεχομένως,

– ο Έλληνας Σαρκοζί θα καθόταν στο εδώλιο του κατηγορουμένου,
– ο Έλληνας καγκελάριος Κουρτς θα ελέγχονταν από την εισαγγελία διαφθοράς για οικονομικά σκάνδαλα και θα είχε παραιτηθεί,
– ο Έλληνας Μαριάνο Ραχόι θα καθόταν στο σκαμνί για χρηματισμό και μαύρα ταμεία.

Αν η Ελλάδα ήταν κράτος δικαίου,

– ο Χριστοφοράκος της Siemens δε θα την είχε κοπανήσει,
– τα μεγάλα σκάνδαλα χρηματισμού για τα εξοπλιστικά δε θα χρόνιζαν στα συρτάρια δικαστικών,
– δεν θα έμπαιναν παράνομα στο αρχείο δικογραφίες τραπεζιτών και μιζαδόρων οπλικών συστημάτων,
– δε θα καθυστερούσαν ανακριτικές πράξεις σε βάρος εμπλεκομένων υπουργών στο διεθνές σκάνδαλο Novartis.

Αν η Ελλάδα ήταν κράτος δικαίου δεν θα επέτρεπε σε έναν ανακριτή να συντάσσει κατηγορητήρια που ΔΕΝ βασίζονται σε πραγματικά στοιχεία, ούτε να περιορίζει νόμιμα δικαιώματα κατηγορουμένων.

Η περίπτωση του Κώστα Βαξεβάνη είναι χαρακτηριστική. Ο Βαξεβάνης είναι κατηγορούμενος με βαριές κατηγορίες γιατί τόλμησε να αναδείξει πλευρές του σκανδάλου Novartis, να αποκαλύψει με στοιχεία την εμπλοκή πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων. Ο Βαξεβάνης, ως οφείλει, υπερασπίζεται τον εαυτό του παρουσιάζοντας νέα στοιχεία τα οποία εκθέτουν τους πολιτικούς διώκτες του. Είναι λογικό να ζορίζονται, να φοβούνται νέες αποκαλύψεις, να θέλουν να κλείσουν άρον-άρον την ανακριτική διαδικασία. Είναι λογικό να φοβάται ο “κλέφτης”, αλλά τί φοβάται ο υποτιθέμενος “νοικοκύρης”; Γιατί είναι τέτοια η πρεμούρα της κ. ανακρίτριας να κλείσει η ανάκριση Βαξεβάνη; Τί φοβάται; Μήπως ότι από κατηγορούμενος θα γίνει κατήγορος; Μήπως ότι με την κατάθεσή του αποδεικνύει τη σαθρότητα του κατηγορητηρίου; Μήπως ότι η υπερασπιστική γραμμή Βαξεβάνη βγαίνει από τα γεμάτα ναφθαλίνη ανακριτικά γραφεία και διαχέεται στην κοινή γνώμη;

Μήπως, τέλος, η κ. ανακρίτρια επιδιώκει την έξοδο από την ανακριτική διαδικασία μέσω της εύλογης – λόγω της ανακριτικής τακτικής – αίτησης εξαίρεσης που κατέθεσε ο δημοσιογράφος; Αναγνωρίζοντας έμμεσα ότι στήριξε άκριτα τις κατηγορίες σε έωλα και κατασκευασμένα στοιχεία; Σε χαλκευμένα στοιχεία εκδικητικής στοχοποίησης δημοσιογράφων που τόλμησαν να αγγίξουν τους “ανέγγιχτους” μιας πολιτικής ελίτ που νομίζει ότι η χώρα είναι ιδιοκτησία της; Μιας πολιτικής ελίτ που θεωρεί τον εαυτό της υπεράνω του νόμου, που θεωρεί ότι μπορεί να χειραγωγήσει και να τρομοκρατήσει δικαστές και δημοσιογράφους;

Στη συνείδηση των πολιτών η υπόθεση Novartis είναι καραμπινάτο σκάνδαλο και όχι σκευωρία. Το απέδειξε η ίδια η Novartis αποδεχόμενη τον πρόστιμο των 347 εκατομμυρίων δολαρίων που κατέθεσε στο Αμερικανικό κράτος για αθέμιτες πρακτικές στην Ελλάδα. Το αποδεικνύει, εκτός όλων των άλλων, η σιωπή ασυρμάτου που επέβαλαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης στα νέα στοιχεία που προσκόμισε στην ανάκριση ο Βαξεβάνης, καθώς και η αφωνία των πολιτικών προσώπων που εμπλέκει ο Μανιαδάκης.

Στο χέρι της ηγεσίας της Δικαιοσύνης είναι να αποδείξει ότι δεν είναι υποχείριο της πολιτικής εξουσίας. Στο χέρι της είναι να διαπαιδαγωγεί Σαρτζετάκηδες και Δελαπόρτες που υπηρετούν την Αλήθεια, το Δίκαιο και την Ανεξαρτησία της.

Στο χέρι της ηγεσίας της Δικαιοσύνης είναι να αποδείξει ότι είναι μέρος της λύσης του προβλήματος της διαπλοκής και της διαφθοράς που ταλανίζει τη χώρα… Διαφορετικά το επίθετο “Ανεξάρτητη” θα είναι ένας ψευδεπίγραφος προσδιορισμός μιας ζητούμενης Δικαιοσύνης…

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr