Η Κραυγή

Η απουσία σοβαρής κοινωνικής πρόνοιας, η αφασία των αστυνομικών αρχών να δρουν απέναντι σε καταγγελίες οικογενειακής βίας, η έλλειψη έγνοιας των αρμοδίων να ενημερώνουν τα θύματα για τα δικαιώματά τους, αθροίζοντας στα λιθάρια επίθεσης εναντίων της γυναίκας που ήδη έχει πέσει στο πάτωμα από τα χτυπήματα του άντρα της.

Η γυναίκα του Βόλου αισθάνθηκε όλο αυτό το άδικο του συστήματος πάνω στον πόνο της και έβγαλε κραυγή αγωνίας: «Σύντομα θα κάνετε ρεπορτάζ για εμένα!» Ευτυχώς η κραυγή της, αλλά και οι κραυγές θρήνου όλων των γονέων που θρήνησαν τις κόρες τους, αντάμα με μεγάλο μέρος της κοινωνίας, ενεργοποίησαν επιτέλους την πολιτεία. Η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων δρομολόγησε άμεση απομάκρυνση της ίδιας και του παιδιού της, ώστε να μην κινδυνεύσουν περαιτέρω.
Μετά από 8 χρόνια κακοποιητικής σχέσης, η συγκεκριμένη μαζεύει τα κομμάτια της και με μοναδική υποστήριξη το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, καταφεύγει στο
μοναδικό καταφύγιο που έχει: την αστυνομία και τη δικαιοσύνη. Έχει οικονομική στέρηση, έχει ένα παιδί και είναι ήδη στα 26 της σωματικά και ψυχικά
ταπεινωμένη. Απευθύνεται λοιπόν στις αστυνομικές όταν η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο: «Θα πάθεις ό,τι και οι άλλες γυναίκες που δείχνουν οι ειδήσεις».

Μιλάμε για ένα copycat crime; Δηλαδή για την απειλή μιας εγκληματικής πράξης που εμπνέεται από αντίστοιχη προηγούμενη; Μπορεί και ναι. Αντί να κόβονται οι ρίζες της πατριαρχίας με το πέρασμα των καιρών, ο τρόπος που τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να καλύπτουν τις γυναικοκτονίες, επιδρούν ενισχυτικά υπέρ των δραστών. Οι λεζάντες, τα σχόλια και τα υπαινικτικά ερωτήματα που θέτουν σε βάρος των θυμάτων, στέλνουν ένα υποδόριο θετικό μήνυμα όχι μόνο προς κάθε βίαιο, μάτσο άντρα αλλά και προς την κοινωνία.

Προς την ίδια κατεύθυνση συνδράμει κι η Δεξιά παράταξη. Αξέχαστη έχει μείνει η ρυπαρή «ενημέρωση» του πρώην συνδικαλιστής της ΕΛ.ΑΣ Μπαλάσκα, πως αν ο συζυγοκτόνος πάρει αμέσως την αστυνομία, περιορίζει σε 4 χρόνια της φυλάκισή του. Η δε εμμονή της Δεξιάς παράταξης να μην αναγνωρίζει τον όρο γυναικοκτονία, με αυστηρά νομικούς όρους, εκφράσει ανοχή και μισογυνικό πολιτικό πείσμα, με μία δόση αντισυριζικής εσάνς. (Θυμίζω το πλαστό επίσημο έγγραφο που διακινήθηκε πρόσφατα και με το οποίο τάχα μου ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δίνει ευτελιστικές οδηγίες για το πως πρέπει να αντιμετωπίζονται από τα μέλη οι γυναικοκτόνοι).
Το δια ταύτα: Θα κραυγάσουμε κι εμείς για το θέμα. Αλλά και εναντίον όσων συμβάλλουν στην αναπαραγωγή λανθασμένων κοινωνικών ρόλων και κάνουν αποδεκτή τη βία με την οποία ο άντρας μπορεί να «συμμορφώνει» τη σύζυγο, την κόρη, τη μητέρα.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr