Τα βασανιστήρια

Αυτή η κυβέρνηση μας αρρωσταίνει και πια δε μιλάμε με μεταφορές, παρά μόνο με κυριολεξίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο έγκλημα εις βάρος μίας κοινωνίας από την στέρηση της υγείας. Της δημόσιας και δωρεάν για όλες και όλους αρχικά, όπως πρόσφατα απαγόρευσε το νομοσχέδιο Γκάγκα. Της ανακούφισης και της βοήθειας των απλών φαρμάκων, έπειτα. Αυτό που δημιουργούν, δηλαδή, οι τεχνητές ελλείψεις είναι επίσης μία στέρηση της υγείας. Και μάλιστα σοβαρή.

Ξέρετε, τα φάρμακα υπάρχουν για δεκάδες λόγους. Ο ένας βασικός είναι η θεραπεία, ο άλλος βασικός είναι η ανακούφιση. Να μη βασανίζεται ο ασθενής, γιατί η ζωή χωρίς φάρμακα, εκτός από σύντομη είναι και πάρα, πάρα πολύ πνιγηρή. Και βεβαίως όχι, δεν θα πεθάνουμε χωρίς παρακεταμόλη, αλλά ας πούμε απλώς τον γενικό κανόνα: τα φάρμακα ανακαλύπτονται για ίαση και για να μη βασανιζόμαστε. Και για όλα τα ενδιάμεσα στάδια, φυσικά.

Αυτή είναι η βασική αρχή. Να σώσουμε ανθρώπους και να μην υποφέρουν. Οι ελλείψεις των φαρμάκων, των “απλών φαρμάκων” όπως τα λέμε, “χτυπάνε” κατευθείαν στο δεύτερο σημείο, αυτό της ανακούφισης. Γιατί όταν καίγεσαι από τον πυρετό και δεν έχεις αντιπυρετικά, είναι κι αυτό ένα βασανιστήριο. Πέρα από επικίνδυνο για όλους τους γνωστούς μας λόγους, είναι βασανιστήριο.

Ποια είναι τα “απλά” φάρμακα; Αυτά που έχουμε σπίτι μας. Παυσίπονα, αντιπυρετικά κατά κύριο λόγο και μετά πάμε σε πιο ειδικά σκευάσματα. Γαστροπροστασία, ας πούμε. Είναι σε έλλειψη τα φάρμακα που ανακουφίζουν από πόνους στο στομάχι και μάλιστα εδώ και καιρό. Φάρμακα τα οποία αντιμετωπίζουν φλεγμονές στο στομάχι και στον οισοφάγο είναι σε έλλειψη.

Σε έλλειψη εδώ και καιρό είναι και άλλα φάρμακα. Δύο αντιεπιληπτικά τα οποία χρησιμοποιούνται για τις διαταραχές ύπνου και άγχους. Και πολλά άλλα αγχολυτικά φάρμακα. Ή μερικά αντικαταθλιπτικά, που πλέον με την κατάθλιψη μιλάμε για τις σοβαρές παθήσεις. Όπως και με την έλλειψη της κορτιζόνης.

Αλλά αυτά δεν θεωρούνται κοινά φάρμακα. Ειδικά η δεύτερη κατηγορία αφορά σκευάσματα κόκκινης γραμμής, δηλαδή φάρμακα που χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή και μόνο σε συγκεκριμένο αριθμό ασθενών. Παρακεταμόλη παίρνουμε όλες και όλοι. Φάρμακα για τον ύπνο, όμως, όχι. Ούτε φάρμακα για παθήσεις του στομάχου και πάει λέγοντας.

Οι ελλείψεις συμβαίνουν πολύ καιρό τώρα, όμως δεν αφορούσαν όλο τον πληθυσμό. Τώρα αφορούν τους πάντες. Τώρα μας στερούν φάρμακα που δίνουμε στα παιδιά όταν έχουν πυρετό, σιρόπια για τον βήχα, παυσίπονα για τους πόνους της περιόδους. Για θέματα που είναι ο κανόνας, εν ολίγοις. Όλοι κολλάμε ιώσεις, όλοι πονάμε. Όλοι βήχουμε. Και τώρα είναι αισθητό το πρόβλημα των εγκληματικών ελλείψεων.

Το προηγούμενο διάστημα, όμως, βασανιζόταν μία μόνο μερίδα του πληθυσμού. Από αϋπνίες, από άγχος, από έλκη ή γαστρίτιδες, από συνθήκες που δεν είναι πλειοψηφικές. δεν είναι λίγες, αλλά δεν είναι δα και παρακεταμόλη! Ωστόσο, το ζήτημα παραμένει ένα. Με τις ελλείψεις φαρμάκων βασανίζονται καιρό τώρα πάρα πολλοί πολίτες αυτής της ταλαιπωρημένης χώρας. Με τη γενίκευση των ελλείψεων πλέον βασανίζονται όλες και όλοι.

Αυτό είναι μία απολύτως σαφής περιγραφή της χυδαιότητας αυτής εδώ της κυβέρνησης. Δεν είναι δυνατόν το υπουργείο Υγείας να μην ξέρει τι αντίκτυπο έχει η έλλειψη φαρμάκων για μία κοινωνία. Και αν δεν ξέρουν, ας παραιτηθούν. Ας πούνε, είμαστε άχρηστοι για αυτήν την δουλειά.

Αλλά ξέρουν. Ξέρουν πολύ καλά πως ψηνόμαστε από τους πυρετούς, πνιγόμαστε από τον βήχα, μένουμε άυπνοι από πόνους ή από φόβους κι όλα αυτά επειδή τα φάρμακα δεν είναι αρκετά. Και τα φάρμακα δεν είναι αρκετά, για να ανατιμηθούν, να πουληθούν ακριβότερα κι όποιος μπορεί μετά, όποιου η τσέπη αντέχει.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χυδαιότητα από αυτήν, να παρατάς ανθρώπους σε μικρότερα ή μεγαλύτερα βασανιστήρια για να χλευάσεις μετά την φτώχεια τους. Ούτε και μεγαλύτερη ντροπή υπάρχει. Μπορεί να χρειάστηκε μία πανδημία για να εκτιμήσουμε την Υγεία για όλες και όλους, όμως τώρα δεν μπορούμε πια να ισχυριστούμε ότι δεν ξέρουμε. Μας αφαιρούν το πιο μεγάλο μας δικαίωμα και, μάλιστα, παίζοντας με τα σώματά μας.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr