Οταν τα ανομήματα έχουν δράστες φύλακες του νόμου, λογικό είναι να αναδεικνύονται με εντονότερους τίτλους από τα ΜΜΕ, ώσπου ν’ αρχίσουν να δουλεύουν οι μηχανισμοί απόσβεσης κραδασμών, αλλά και να προκαλούν οξύτερο κοινωνικό χλευασμό. Εχουν τη διαβάθμισή τους οι ένστολες αμαρτίες: συνήθεις / σποραδικές / έκτακτες, ελαφριές / βαριές / βαρύτατες. Η κατάληξη πολλών, εντούτοις, ανεξαρτήτως βαθμίδας, είναι η ίδια: μια ωραία ΕΔΕ. Η κατάχρηση εξουσίας, λ.χ., με ποικίλα θύματα και για ποικίλους στόχους, είναι τόσο συνηθισμένη ώστε να θεωρείται σχεδόν νόμιμη. Ιδίως αν γίνεται εις βάρος «ανωνύμων». Οι «επώνυμοι» έχουν πάντα πέντε τρόπους παραπάνω. Αντε, δέκα.
«Μεμονωμένα περιστατικά»; Αυτός είναι ο συνήθης αντίλογος. Τον ακυρώνουν όμως τα ίδια τα πράγματα. Και σίγουρα κανείς δεν θα τολμούσε να χαρακτηρίσει μεμονωμένο περιστατικό τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, που και βάθος χρόνου έχει και ποικιλία εκδηλώσεων, των φόνων συμπεριλαμβανομένων. Οσα αποκαλύπτονται τώρα, για την ύπαρξη κυκλώματος ανώτερων ή και ανώτατων αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. που συνεργάζονταν με καταδικασθέντες ή κατηγορούμενους για βαριά εγκλήματα, με στόχο την παρασιώπηση εγκλημάτων και την αποτροπή ελέγχων, δεν αιφνιδίασαν κανέναν. Ισως μόνο τον υπουργό ΠΡΟΠΟ, που, ανεπιτυχώς αμυνόμενος, δήλωσε ότι δεν τον είχε ενημερώσει η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων.
Μα τίποτε δεν έχει ακούσει ο κ. Τάκης Θεοδωρικάκος για την «Greek Mafia»; Τίποτε και για τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ, που ερευνούσε την εμπλοκή αστυνομικών στη δράση της «Greek Mafia»;
Πηγή: Η Καθημερινή
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr