Αντέχουμε και δεύτερη τετραετία Πέτσα;

Η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη συνεπάγεται τόσα προβλήματα για το κοινωνικό σύνολο, που δεν έχουμε προλάβει -στην πραγματικότητα- να αναρρωτηθούμε: αντέχουμε δεύτερη τετραετία Πέτσα;

Μπορεί από την 108η θέση της παγκόσμιας κατάταξης για την ελευθερία του Τύπου να “σκαρφαλώσαμε” στην 107η θέση, αλλά το χάος που επίκειται είναι απλώς μπροστά μας. Η “λίστα Πέτσα” είχε έναν και μόνο έναν στόχο: την προπαγάνδα. Τον έλεγχο των ΜΜΕ. Ακόμη, στο τέλος της ημέρας, και τον αποπροσανατολισμό του κοινού που, καθώς δεν άντεχε πια να πιστεύει ό,τι διαβάζει, προτίμησε τα κοινωνικά δίκτυα κι εκεί κι αν πια ξέφυγε η κατάσταση. Το είδαμε στην πανδημία με τους αντιεμβολιαστές, δηλαδή τότε το είδαμε έντονα, τα παραδείγματα γενικώς είναι δεκάδες.

Κάθε άνθρωπος που ασχολείται με την πολιτική ή ακόμη και την κοινωνιολογία, οφείλει να έχει διαβάσει Μακιαβέλι. Γιατί αυτό έκανε η λίστα Πέτσα, μια κίνηση ματ. Συντόνισε την κοινή γνώμη σε ένα και μόνο τέμπο, αποπροσανατόλισε, κατηύθυνε, συγκάλυψε και, όπως όλες κι όλοι διαπιστώσαμε, κέρδισε.

Καμία πραγματικότητα δεν μπήκε ανάχωμα στην κρίση που έφερε αυτή η κυβέρνηση. Ακόμη κι αν η αποκαλυπτική δημοσιογραφία πάλεψε με νύχια και με δόντια, η απάντηση ήταν αφενός σιωπή από τα συστημικά ΜΜΕ, αφετέρου -ανήκουστο για τη μεταπολίτευση- διώξεις δημοσιογράφων!

Έτσι εξουδετερώνει τον εχθρό ο Μακιαβέλι. Θεσμικά και μετά αφήνει την κοινωνία να ακολουθήσει τον αυτοματοποιημένο της, αργό θάνατο της ελεύθερης σκέψης.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αυτό: αντέχουμε δεύτερη τετραετία Πέτσα; Πορτοσάλτε, ΣΚΑΪ; Ειδήσεων που “εξαφανίζονται”, αντί να είναι πρώτο θέμα; Όπως η διάλυση του ΕΣΥ, τα νεκρά παιδιά που δεν βρήκαν κλίνες στις εντατικές και τα νεκρά 19χρονα κορίτσια που πέθαναν το 2023 στην γέννα;

Αντέχουμε, μάλλον. Η ΕΣΗΕΑ ούτως ή άλλως δεν αντιδρά. Ακόμη και όταν τραμπουκίζονται ή διώκονται συνάδελφοι, πολλώ δε μάλλον όταν η επικυριαρχία της προπαγάνδας συμβαίνει αθόρυβα. Νηφάλια. Πνιγηρά, σχεδόν.

Πρέπει να ξέρουμε μόνο ότι η έλλειψη σωστής ενημέρωσης, μειώνει τη δημοκρατία και η συρρίκνωση της δημοκρατίας, εξαγριώνει μια κοινωνία.

Ήδη περπατάμε πάνω σε αίμα. Ναι, αν είχαμε ενημέρωση, σωστή δημοσιογραφία, αν η δημοσιογραφία έκανε την πολιτική να “φοβάται”, το αίμα θα ήταν λιγότερο.

Δεν αντέχουμε και δεύτερη τετραετία Πέτσα, λοιπόν. Γιατί η επόμενη εναλλακτική μας, θα είναι να τυπώνουμε παράνομες μπροσούρες. Υπερβολή; Μπορεί, αλλά μάλλον όχι. Υπερβολή θα μας φαινόταν τούτη η δυστοπία μόλις δέκα χρόνια, πέντε χρόνια πριν, αν τη συζητούσαμε.

Υπερβολές δεν υπάρχουν. Πια. Παίζεται στα ζάρια η αξιοπρέπειά μας, ενός ολόκληρου κλάδου και, πάνω απ’ο όλα, μιας ολόκληρης κοινωνίας.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr