Πένθος στη Βραζιλία: «Έφυγε» ο Μάριο Ζαγκάλο

Ο Μάριο Ζαγκάλο, ο θρύλος του ποδοσφαίρου της Βραζιλίας, πέθανε τα ξημερώματα σε ηλικία 92 ετών, βυθίζοντας στην θλίψη τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους και ειδικότερα στην πατρίδα του.

Ο Ζαγκάλο, υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος του ποδοσφαίρου, ο οποίος κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο ως παίκτης και ως προπονητής, εξασφάλίζοντας περίοπτη θέση στα χρονικά της «στρογγυλής Θεάς».

Ο «καθηγητής», όπως ήταν το προσωνύμιο του, διαδραμάτισε βασικό ρόλο σε τέσσερις από τους πέντε παγκόσμιους τίτλους που κέρδισε η «σελεσάο», καθώς ως παίκτης, κατέκτησε δύο τρόπαια (σ.σ. το 1958 στην Σουηδία και το 1962 στην Χιλή), ενώ το 1970 οδήγησε την εθνική Βραζιλίας στον τίτλο και το 1994 στην διοργάνωση των ΗΠΑ, ήταν βοηθός προπονητή.

Μάλιστα, ο Ζαγκάλο ήταν προπονητής και πάλι το 1998, όταν η Βραζιλία του Ρονάλντο έχασε 3-0 στο Stade de France από την Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν και του Ντιντιέ Ντεσάμπ.

Και αξίζει να σημειωθεί, ότι μόνο ο θρυλικός Γερμανός, Φραντς Μπεκενμπάουερ (1974 ως παίκτης και 1990 ως προπονητής) και ο Ντεσάμπ (1998 ως παίκτης και 2018 ως προπονητής), πέτυχαν αυτό που ο έκανε ο Ζαγκάλο.

Το άγαλμα του εκλιπόντα κοσμεί το στάδιο Nilton Santos στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο, για να θυμίζει σε όλους την ανεξίτηλη πορεία του στα γήπεδα του ποδοσφαίρου. Γεννημένος στις 9 Αυγούστου 1931 στο Ματσέϊο, στα βορειοανατολικά της χώρας, σε μια οικογένεια λιβανέζικης και ιταλικής καταγωγής, ο Μάριο Ζόρζε Λόμπο Ζαγκάλο, άρχισε την καριέρα του το 1948 με την Αμέρικα στο Ρίο ντε Τζανέιρο και μετά έπαιξε οκτώ σεζόν με την Φλαμένγκο κιι επτά με την Μποταφόγκο.

Έγινε διεθνής τον Μάιο του 1958, πριν κατακτήσει το πρώτο του τρόπαιο Ζυλ Ριμέ σε ηλικία 27 ετών με τους ένδοξους συμπαίκτες του Πελέ, Γκαρίντσα, Ντίντι και Βαβά, επικρατώντας με 5-2 της διοργανώτριας, Σουηδίας.

Ο Ζαγκάλο σημείωσε το τέταρτο γκολ πριν «μοιράσει» μία εξαιρετική ασίστ στον Πελέ, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό σκορ.

«Ο Ζαγκάλο είναι σαν αδελφός για εμένα. Όταν φτάσαμε στην Σουηδία για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, ήμουν 17 ετών και το νεότερο μέλος της ομάδας. Και ο Ζαγκάλο, μαζί με τον Ζίτο και τον Ζιλμάρ, μου είπαν ότι με έχουν υπό την προστασία τους», είχε δηλώσει ο Πελέ τον Αύγουστο του 2013, με αφορμή τα 82α γενέθλια του Ζαγκάλο.

Ιδιαίτερα προληπτικός, ο Ζαγκάλο είχε ακλόνητη πίστη στο νούμερο 13 που φορούσε στην φανέλα του. Παντρεύτηκε την γυναίκα του στις 13 Ιουνίου, έμενε στον 13ο όροφο, οδηγούσε το αυτοκίνητό του με αριθμό πινακίδας 13. Και είπε ότι μετάνιωσε που ο τελικός του 1998 παίχτηκε στις 12 Ιουλίου…

Ο Ζαγκάλο «κρέμασε τα παπούτσια του» τον Ιούνιο του 1964, στην 33η εμφάνιση του με την εθνική Βραζιλίας και δύο χρόνια αργότερα άρχισε την προπονητική (Μποταφόγκο, Φλαμένγκο, Φλουμινένσε, Πορτουγκέζα και Βάσκο ντα Γκάμα).

Διετέλεσε προπονητής των «Auriverde» στο Μουντιάλ του 1970 στο Μεξικό και οδήγησε τους Πελέ, ζαϊρζίνιο, Τοστάο, Ζέρσον και Κάρλος Αλμπέρτο στην κατάκτηση του τροπαίου.

Σύμφωνα με τους ιστορικούς του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, ο Ζαγκάλο υπήρξε ο πρώτος που εμπνεύσθηκε τον σχηματισμό 5-3-2 και την μετατροπή του σε 3-5-2, όταν επιτίθεται η ομάδα.

Ο Ζαγκάλο έφυγε από την «σελεσάο» για πρώτη φορά μετά την 4η θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 και επέστρεψε το 1994 για να είναι βοηθός του Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα στην 4η στέψη της εθνικής Βραζιλίας ως πρωταθλήτρια κόσμου.

Αντικατέστησε τον Παρέϊρα μέχρι τον τελικό του 1998 στη Γαλλία, όπου η «παρέα» του Ζιντάν του στέρησε τον τίτλο, ενώ ακολούθως αποφάσισε να αποχωρήσει από την προπονητική.

Ωστόσο, επανήλθε το 2003 για να προετοιμάσει, ως τεχνικός συντονιστής, την εθνική Βραζιλίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στην Γερμανία, όμως η ήττα από την Γαλλία με 1-0 στα προημιελικά, έθεσε το οριστικό τέλος, στην πολυετή και γεμάτη διακρίσεις θητεία του Ζαγκάλο, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα της υφηλίου…