Θρήνος για τον Γκάρι Σινίζ: Πέθανε ο γιος του από σπάνια μορφή καρκίνου

Την απώλεια του γιου του από σπάνια μορφή καρκίνου, σε ηλικία μόλις 33 ετών, ανακοίνωσε ο ηθοποιός Γκάρι Σινίζ.

Σύμφωνα με σχετική εκτενή δήλωση του Γκάρι Σινίζ, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα του φιλανθρωπικού ιδρύματος που φέρει το όνομα του ηθοποιού, ο Μακ Σινίζ έφυγε από τη ζωή στις 5 Ιανουαρίου, μετά από πολυετή μάχη με τον καρκίνο, που του εμφανίστηκε με τη μορφή του χορδώματος, μια σπάνια μορφή καρκίνου των οστών.

Μεταξύ άλλων αναφέρει: «Όπως και κάθε οικογένεια που βιώνει μια τέτοια απώλεια, είμαστε συντετριμμένοι και προσπαθούμε να το διαχειριστούμε όσο καλύτερα μπορούμε. Για τους γονείς είναι απίστευτα δύσκολο να χάνουν το παιδί τους. Η καρδιά μου πηγαίνει σε όσους έχουν υποστεί μια παρόμοια απώλεια, και σε οποιονδήποτε έχει χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο. Όλοι το έχουμε βιώσει με κάποιο τρόπο. Μέσα στα χρόνια έχω γνωρίσει πολλές οικογένειες πεσόντων ηρώων. Είναι αποκαρδιωτικό, και απλώς τρομερά δύσκολο. Η μάχη της οικογένειάς μας με τον καρκίνο κράτησε πεντέμισι χρόνια, και έγινε όλο και πιο δύσκολη καθώς ο χρόνος περνούσε. Παρότι οι καρδιές μας πονάμε για την απώλειά του, είναι ανακουφιστικό να ξέρουμε πως ο Μακ δεν υποφέρει πια, και μας εμπνέει και μας συγκινεί το πώς το διαχειρίστηκε. Έδωσε μία άνιση μάχη ενάντια σε έναν καρκίνο που δεν έχει θεραπεία, όμως δε σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί. Στον Μακ άρεσαν οι ταινίες, και πάντα του λέγαμε πως μας θύμιζε τον στρατιώτη στο τέλος του εξαιρετικού φιλμ 1917, που έτρεχε στο πεδίο της μάχης, με βόμβες να πέφτουν παντού γύρω του, ρίχνοντάς τον στο έδαφος η μία μετά την άλλη, όμως εκείνος συνεχίζει να σηκώνεται, αρνούμενος να παραιτηθεί και συνεχίζοντας να τρέχει μπροστά».

Ο ίδιος τονίζει: “Με το να μοιραστούμε την ιστορία μας, ελπίζουμε να ρίξουμε λίγο φως σε μία δύσκολη περίοδο για μας, καθώς ο Μακ ήταν πραγματικά ένα φως για όλους μας. Μία απίστευτη έμπνευση για αυτούς που τον ήξεραν και τον αγάπησαν, έδωσε τη μάχη του με αξιοπρέπεια, θάρρος και αγάπη. Ακόμα και με το ένα εμπόδιο μετά το άλλο, ποτέ δε σταμάτησε να ζει και να μαθαίνει, να δημιουργεί και να προσφέρει, και να αγαπά“.