Κάθε φορά που ακούω τη λέξη μπάτσος θυμάμαι τον Αλέν Ντελόν. Ναι, τον κινηματογραφικό γόη με το αγγελικό πρόσωπο, που στην πραγματική ζωή ήταν ένας αντιπαθής θιασώτης της ακροδεξιάς, κακοποιητής, μισογύνης, μισάνθρωπος και ύποπτος για την τέλεση αδικημάτων, εκ των οποίων η μη αναγνώριση πατρότητας ήταν το αθωότερο. «Ωραίος γκόμενος» είναι και ο Μητσοτάκης, με το συμπάθιο.

Εάν πενθούσαμε τον τόπο μας με το ίδιο πάθος με το οποίο πενθούμε τα κούφια είδωλα του σινεμά ή του σκυλάδικου, ίσως να κάναμε και κάτι για να τον σώσουμε. Ενός λεπτού σιγή, λοιπόν, στο όνομα της αρρενωπής γοητείας, για τον θάνατο του ανθρώπου που αγκάλιασε με θέρμη τον Λεπενισμό και τον νομιμοποίησε στα μάτια εκατομμυρίων θαυμαστών του. Να στείλουμε και άγημα της Αστυνομίας στην κηδεία του. «Την αστυνομίας», διορθώνω.

Τον Ντελόν, που λέτε, θυμάμαι όταν ακούω τη λέξη «μπάτσος». Για την ακρίβεια, την ομώνυμη ταινία του Ζαν-Πιερ Μελβίλ, που πρωτοεμφανίστηκε στις σκοτεινές αίθουσες το 1972, όταν οι μπάτσοι κυβερνούσαν την Ελλάδα. Στο θέρετρο των αξιωματικών της Αεροπορίας στον Άγιο Ανδρέα, όπου παραθερίζαμε χάρη στα γαλόνια του αείμνηστου πατέρα (ο οποίος, για να σας προλάβω, υπήρξε δημοκρατικός και ήπιος όσο ελάχιστοι στρατιωτικοί), η ταινία παιζόταν ανελλιπώς κάθε καλοκαίρι.

Η πολυκαιρισμένη αφίσα είχε πάντοτε τον ίδιο ελληνικό τίτλο: «Ο Μπάτσος». Θυμάμαι και το γαλλικό πρωτότυπο: «Un Flic». Ο περί ου ο λόγος φλικ ήταν φυσικά ο Ντελόν, που κυνηγούσε έναν διαβόητο κλέφτη του Παρισιού, μαζί και τη συνεργό και σύντροφό του, Κατρίν Ντενέβ. Στο συναρπαστικό φινάλε της ταινίας, ο μπάτσος με τα ωραία μάτια πυροβολεί και σκοτώνει τον λωποδύτη, ευρισκόμενος σε νόμιμη άμυνα εννοείται. Δοθείσης της ευκαιρίας, πηδάει και τη γυναίκα του. Τα κάνουν κάτι τέτοια, οι μπάτσοι.

Τώρα που η εποχή της πολιτικής ορθότητας επιβάλλει τους κανονισμούς της, το φιλμ μετονομάστηκε σε «Ο Αστυνόμος», για την πρόσφατη επανέκδοσή του (2020). Ούτε καν «ο αστυνομικός»! Ειδάλλως, θα μαζεύονταν με πυρσούς ο Μπαλάσκας και τα πουλέν του και θα έκαιγαν τα θερινά σινεμαδάκια της Αθήνας ένα προς ένα, μαζί με τους θαμώνες που θα τολμούσαν να δουν ταινία με τέτοιο ανίερο τίτλο.

Προηγουμένως βέβαια θα τους έχωναν τα κλομπ στον «κόλο», αποτίνοντας φόρο τιμής στον μπάτσο, συγγνώμη, αστυνομικό, που βρέθηκε στο στόχαστρο του μπασκετμπολίστα ευρωβουλευτή. Εάν τύχαινε να είναι παρών ο λεγάμενος για να υποστεί στα οπίσθιά του τις συνέπειες των λόγων του, τόσο το καλύτερο. Και τόσο το χειρότερο για τον ίδιο.

Στο Cinobo, η (καλούτσικη) ταινία είναι διαθέσιμη ως: «Ο Μπάτσος». Με τον ίδιο τίτλο, που φυσικά δεν προσέβαλε κανέναν όταν πρωτολανσαρίστηκε, εντόπισα το εργάκι σε διαδικτυακά καταστήματα πώλησης DVD και κασετών VHS, εάν γνωρίζετε τι είναι τούτο. Δεκάδες άλλες ταινίες, ορισμένες πασίγνωστες, χρησιμοποιούν την επίμαχη λέξη στην προμετωπίδα τους: «Ο Μπάτσος του Θηριοτροφείου». «Ο Μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς». «Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή». «Μπάτσος ή Αλήτης», με τον Μπελμοντό καλή ώρα.

Ο Αλέν Ντελόν, που στον συγκεκριμένο ρόλο παραήταν αγνός και παρεξηγημένος για να χαρακτηριστεί «μπάτσος» με τη σημερινή χροιά της λέξης, αναχώρησε προχθές προς άγνωστη κατεύθυνση, για να συναντήσει τον Ζαν Πολ Μπελμοντό και τον Ζαν Γκαμπέν. Εμείς μείναμε πίσω έρημοι, σε έναν τόπο που έχει πάρει διαζύγιο με το λογικό και με το αυτονόητο. Και όπου κάνουν κουμάντο, με τη δική μας ψήφο, οι νοσταλγοί του Μάλλιου, του Μπάμπαλη και του Καραπαναγιώτη.

«Η χρήση αυτού του όρου να αντιμετωπίζεται στο εξής ως αυτόφωρο αδίκημα», εισηγήθηκε ο Αδόλφος Πλεύρης ο νεότερος, σε μία έξαρση χουντικού οίστρου. «Όταν πέφτουν οι τίτλοι τέλους, νιώθεις ακόμα πιο μόνος», γράφει στη Lifo o κριτικός Γιάννης Βασιλείου. Σαν να μιλάει για την ίδια τη ζωή μας και για την απέραντη μοναξιά που νιώθει ο ανοιχτόμυαλος πολίτης του θηριοτροφείου η Ελλάς.

Ας τα κάνουμε πενηνταράκια, μπας και συνεννοηθούμε. Μπάτσος είναι όχι ο ευγενής, καλός καγαθός αστυνομικούλης της γειτονιάς. αλλά ο νταής που δέρνει αλύπητα γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους στους δρόμους και στις πλατείες. Μπάτσος είναι ο κρανοφόρος που εκτοξεύει χημικά μέσα στα πανεπιστήμια. Μπάτσος είναι ο νταβατζής που εκδίδει γυναίκες, ο ναρκέμπορος που πουλάει ηρωίνη. Μπάτσος είναι ο οπλαρχηγός που τραβάει περίστροφο και φέρνει το δάχτυλο στη σκανδάλη «δι’ ασήμαντον αφορμή».

Μπάτσος είναι εκείνος που τσαλαπατάει στο πεζοδρόμιο τα ονόματα των θυμάτων των Τεμπών. Μπάτσος είναι ο βασανιστής και ο βιαστής της Ομόνοιας, ο αδρανής μάρτυρας του λυντσαρίσματος στη Γλάδστωνος, ο αδίστακτος μαστροπός της Ηλιούπολης. Μπάτσοι είναι οι φονιάδες του Κώστα Μανιουδάκη στη Σούδα. Μπάτσος είναι ο άθλιος που ξεστόμισε τη φράση «το περιπολικό δεν είναι ταξί». Μπάτσοι είναι τα καθάρματα που έστειλε στον άλλο κόσμο τον Κουμή, την Κανελλοπούλου, τον Βασίλη Μάγγο, τον Χρήστο Χρονόπουλο.

Μπάτσος είναι το μέλος εγκληματικής οργάνωσης και όχι ο διώκτης της. Μπάτσος είναι το θρασίμι που καταστρέφει περιουσίες και μοιράζει μπάτσες, κρυμμένο κάτω από το κράνος του. Μπάτσος είναι το χουντόσπερμα που ζωγραφίζει διακριτικά των Ες-Ες στο κράνος τους. Μπάτσος είναι ο Κορκονέας και ο Μελίστας, με τα αιματοβαμμένα χέρια. Μπάτσος είναι ο μυγιασμένος που έχει τη μύγα και μυγιάζεται όποτε ακούει το σύνθημα που όλους μας ενώνει.

Μπάτσοι είναι με τον τρόπο τους και οι άστολοι πολίτες που υπερασπίζονται με ένθερμο ζήλο την ασυδοσία της αστυνομίας, νοσταλγοί του κράτους του χωροφύλακα και πρόθυμα πλυντήρια σε λειτουργία τούρμπο. Ακόμα περισσότερο, μπάτσοι είναι οι αδίστακτοι πολιτικοί προϊστάμενοι, που ενθαρρύνουν αυτές τις συμπεριφορές με την ανοχή τους. Εδώ και αλλού.

«Ποτέ το μπλε δεν το χωράει δικογραφία», έγραψε ο μακαριστός Μάνος Ελευθερίου, λίγο πριν αποδημήσει. Έχει άδικο, μήπως; Αντιμετώπισε αυτός ο Ηλιόπουλος κάποια εσωτερική έγκληση για τις χυδαίες και ποινικά κολάσιμες αναρτήσεις του; Χώρεσε κάποια δικογραφία τον αστυνομικό που σκότωσε τον μοτοσυκλετιστή Ιάσονα έξω από το κοινοβούλιο; Πόσοι από αυτούς που πιάστηκαν τιμωρήθηκαν με κάτι χειρότερο από αυστηρά χάδια;

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι μπλε κατηγορούμενοι απαλλάσσονται με τη γνωστή μέθοδο της ΕΔΕ και παραδίδονται πάλλευκοι με γαλάζιους κόκκους στο λερό σώμα, ελεύθεροι να ξεκινήσουν νέα ανδραγαθήματα. Σε θεό εγώ δεν πιστεύω, αλλά κάθε βράδυ που πέφτω για ταραγμένο ύπνο προσεύχομαι να μη χρειαστώ ποτέ τη συνδρομή της ελληνικής Αστυνομίας. Ή και της Δικαιοσύνης, κυρία Σακελλαροπούλου μου. Ή και της Δικαιοσύνης.

Ειδήσεις σήμερα:

Πορτοσάλτε και Αναστασοπούλου ετοιμάζουν εκπομπή στον ΣΚΑΙ και το τρέιλερ προκαλεί… γέλια (video)

Νέο έκτακτο δελτίου καιρού: Σε ποιες περιοχές θα «ρίξει» χαλάζι και κεραυνούς

Influencer που έχει ταξιδέψει σε 190 χώρες αποκάλυψε ποια είναι η πιο υπερεκτιμημένη

Καιρός: 31.000 κεραυνοί έπεσαν τη Δευτέρα – Προσοχή για 5 περιοχές τις επόμενες ώρες

«Τα παιδιά πετάχτηκαν πίσω» – Αυτόπτης μάρτυρας περιγράφει τις τραγικές στιγμές στο λούνα παρκ