Εδώ και δύο εβδομάδες (συν αυτή που μόλις ξεκίνησε) περιμένω ανυπόμονα να επιστρέψει από την άδειά του ο συνάδελφος του απέναντι χαρακώματος, ώστε να φύγω με τη σειρά μου για διακοπές. Η συσσωρευμένη κόπωση από τους Ολυμπιακούς Αγώνες με κάνει και παραπαίω, αλλά η Αθήνα του Αυγούστου είναι μια κάποια παρηγοριά: καθόλου κίνηση, κανένα μποτιλιάρισμα, καμία οχλαγωγία, σχεδόν ανθρώπινη.
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι η κατάσταση στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου (και του Ιονίου) θα είναι ανυπόφορη. Επειδή η δική μου διάθεση μπορεί να χαλάσει ανεπανόρθωτα ακόμα και μέσα στο βαπόρι της αναχώρησης (π.χ. εξαιτίας του λεβεντομαλάκα που θα ανάψει τη μηχανή του αυτοκινήτου μέσα στο γκαράζ ενώ ξέρει ότι θα περάσουν 25 λεπτά μέχρι να βγει), επιβάλλω στον εαυτό μου ετήσια μποϊκοτάζ στα αυγουστιάτικα νησιά και κρατώ ευλαβικά απόσταση ασφαλείας από τις ορδές των βαρβάρων.
Φέτος, με περιμένει ένας μικρός επίγειος παράδεισος, με κρυστάλλινα νερά, φιλόξενους ανθρώπους, δυο τρία εναλλακτικά στέκια και απόλυτη ηρεμία. Το νησάκι των ονείρων μου λέγεται Ψίμυθος και στοιχηματίζω ότι δεν πρόκειται να το βρείτε σε κανέναν χάρτη. Μερικοί ανορθόγραφοι την γράφουν «Ψύμιθο», αλλά δεν θα τα χαλάσουμε εκεί.
Την Ψίμυθο την ξέρουν λίγοι και μυημένοι. Ένας από αυτούς είναι ο ανεξάντλητος Boltzmann Brain στο Χ. Την έκανε βούκινο ο άθλιος ο Μπόλτζμαν και θα κουβαληθούν τα στίφη, αλλά χαλάλι της. Αντιγράφω απνευστί την παραληρηματική ανάρτησή του, σε όλο της το μεγαλείο:
«Ψίμυθος, στο δρόμο για την παραλία Λαλάϊστα. Εκπληκτικό νησί για όσους θέλουν εναλλακτικές και φθηνές διακοπές μακριά από την πολυκοσμία και τον μαζικό τουρισμό. Υπάρχουν δρομολόγια από Πέραμα για το νησί κάθε δεύτερη Πέμπτη του μήνα, μπαίνεις σε καράβι ξηρού φορτίου που μεταφέρει αμμοχάλικο, πιάνει όλες τις Κυκλάδες, μετά Δωδεκάνησα και Βόρειο Αιγαίο, ύστερα από δύο εβδομάδες φτάνεις στην Πλάκα Ψιμύθου, το λιμάνι του νησιού και κατεβαίνεις με ιμάντα μεταφοράς αδρανών υλικών λατομείου.
Για δύο άτομα και αυτοκίνητο, υπολογίστε 1.500 ευρώ. Εμείς μείναμε στα boutique δωμάτια “Θέτις”, τα έχει φτιάξει με μεράκι ο Ηλίας ο Καραμπόγιαννής που σπούδαζε interior διακόσμηση εξωτερικών κήπων στο Ρέικγιαβικ αλλά τον κέρδισε το νησί.
Με σεβασμό στην αρχιτεκτονική του τόπου και με το δόγμα της “ελάχιστης παρέμβασης” έχει δημιουργήσει ένα πανέμορφο χώρο σε ξερολιθιές που είναι σκεπασμένες με οργανική λινάτσα.
Ο Ηλίας, αφού μας καλωσόρισε με σφηνάκια υφάλμυρου νερού από το πηγάδι και τουρσί γαϊδουράγκαθο, μας έδωσε αντιοφικούς ορούς και πέντε fenistil, τα οποία συμπεριλαμβάνονται στη τιμή των 380 ευρώ ημερησίως σε αυτό το πανέμορφο και cosy μέρος. Το βράδυ, μετά από προτροπή του Ηλία, πήγαμε στο πανηγύρι της Παναγιάς της Αρμυρίκας, στον οικισμό Κακή Βίγλα, όπου 80χρονος κυρ Θανάσης, κουφός εκ γενετής μουσικός που παίζει τσαμπούνα, μας μάγεψε με τους αρχέγονους αιγαιακούς ήχους.
Χορέψαμε εκστατικά, παραδομένοι στη μουσική, αδιαφορώντας για τα βλέμματα των ντόπιων, που ήταν δύο, η γυναίκα του κυρ Θανάση και ο γιος του. Πηγαίντε Ικαρία εσείς, να στοιβάζεστε. Την επόμενη ημέρα, αφού πήραμε ένα υπέροχο πρωϊνό, smoothie φραγκόσυκου με χαρούπι και κατσικίσιο γάλα και αφού ανεβάσαμε 15gb φωτογραφίες και story στο insta με ψαγμένους τίτλους, ξεκινήσαμε την εξερεύνηση του νησιού η οποία τελείωσε σε σε ένα τέταρτο, καθότι υπάρχει μόνο ένας δρόμος 5 χιλιομέτρων: δωμάτια Θέτις – Κακή Βίγλα – Πλάκα.
Αφήνοντας το αμάξι στο λιμάνι, πήραμε ένα τεχνικό μονοπάτι που συνδυάζει αναρρίχηση και τεχνικές ραπέλ, συνολικού βαθμού δυσκολίας 7c+ και φτάσαμε στην παραλία Λαλάϊστα, ένα υπέροχο μέρος που βουτάς στη θάλασσα από βράχους 5 μέτρων. Απλά θέλει λίγο προσοχή να έχει έρθει κύμα να φουσκώσουν τα νερά από κάτω.
Το μεσημέρι, γυρίσαμε στην Πλάκα και φάγαμε στο “Μεϊντάνι” του Παύλου Καβολή, ο οποίος είχε επιτυχώς ανοίξει αλυσίδα underground urban street food εστιατόρια μοριακής κουζίνας στη Νέα Υόρκη, αλλά τον κέρδισε το νησί. Η αλήθεια είναι ότι έμοιαζε φτυστός με τον Ηλία τον Καραμπόγιαννή που μας νοίκιασε το δωμάτιο αλλά αρνήθηκε ότι είναι το ίδιο άτομο. Δοκιμάσαμε καρέ από πλακούντα πεσκανδρίτσας με φλαμπέ κοπανιστή και σβήσιμο με αφρό θάλασσας, υπέροχο, πραγματικά, άξιζε τα 150 ευρώ, όπως και το μουσκεμένο σε κρασί άγανο με καυκαλήθρα που πήραμε για σαλάτα.
Mετά από ένα υπέροχο ύπνο στις ξερολιθιές, κατεβήκαμε down town για να γνωρίσουμε την Ψίμυθο by night και πετύχαμε ένα μοναδικό θεατρικό δρώμενο από μια ομάδα που είχε ντυθεί ψαράδες. Ρωτήσαμε πως ονομάζεται η παράσταση και μας είπαν “πλέκουμε δίχτυα και βάζουμε αρματωσιές σε παραγάδι”. Ήταν μια μυσταγωγία, μια μίνιμαλ ωδή με σημειολογικές αναφορές στο πως θα έπρεπε να μετράμε τον χρόνο. Αν τους πετύχετε σε κάποιο νησί, μην τους χάσετε. Η ομάδα ονομάζεται “Βαγγελίτσα ΙΙ” όπως έγραφε το σκάφος τους.
Δυστυχώς όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και η φόρτιση στο υβριδικό MINI Countryman έχει πέσει κάτω από το μισό, οπότε την επόμενη μέρα φύγαμε από την Ψίμυθο, με τις καλύτερες εντυπώσεις. Είναι ένας must προορισμός!»
Συναρπαστικό, έτσι; Μπουτίκ δωμάτια, Παναγιά η Αρμυρίκα, σμούθι φραγκόσυκου με χαρούπι, καρέ πεσκανδρίτσας φλαμπέ και ιμάντας λατομείου. Μη μου πείτε δα ότι πρώτη φορά το βλέπετε αυτό το έργο, γιατί θα βάλω τις φωνές. Η χώρα είναι γεμάτη από κάθε λογής φασαίους με μούσια που αναζητούν «ανεξερεύνητους» εναλλακτικούς προορισμούς για να τους κάνουν σαν τα μούτρα τους.
Δονούσες, Ηρακλειές, Μαράθια, Άνω-Κάτω και Πλαγίως Κουφονήσια, κατάξερες βραχονησίδες που θα ‘πρεπε να σε πληρώνουν για να τις προτιμήσεις, αίφνης βαφτίζονται ονειρεμένοι προορισμοί και οι ορδές με τα υβριδικά αυτοκίνητα καταφτάνουν για να ακουμπήσουν χιλιάδες ευρώ, αγοράζοντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Προσωπικά θεωρώ ότι το ελληνικό καλοκαίρι είναι η πιο υπερτιμημένη οντότητα στο γνωστό σύμπαν, με όλες τις σημασίες της λέξης: πανάκριβο χωρίς να υπάρχει λόγος, παινεμένο επειδή δεν ξεμυτίζουμε πέρα από τον μικρόκοσμό μας. Η Ψίμυθος, όμως, μου χτύπησε μία ευαίσθητη χορδή και μ’ έκανε να θέλω να την επισκεφτώ. Ίσως επειδή είναι αποκύημα φαντασίας.
Η ξεκαρδιστική φάση ξεκίνησε από το τουίτ του φίλου που κρύβεται κάτω από το ψευδώνυμο Beat Bukowski στο άλλοτε Twitter:
«Να βρεις ένα ψεύτικο όνομα για νησί, φασέικο λίγο, Ψίμυθο πχ, και να λες ότι φέτος η φάση ήταν εκεί. Δεν έχεις πάει Ψίμυθο; Ε ρε φίλε, γαμάει. Έγινε χαμός φέτος. Χωρίς πλάκα, είχε πάει πολύ φίλος μου πριν χρόνια, μόνος του με σκηνή. Μου τα λέγε και δεν τον πίστευα».
Ο Μπόλτζμαν άρπαξε τη σκυτάλη στον αέρα και έδωσε το σύνθημα για να ξεκινήσει το γλέντι. Μέσα σε λίγες ώρες η φανταστική Ψίμυθος (ή Ψύμιθος) έγινε πρώτο trend στο Χ, τροφοδοτώντας το αχαλίνωτο χιούμορ των χρηστών.
«Το πιο συγκινητικό με την Ψίμυθο είναι αυτό το ένα παιδάκι που κάνει μόνο του παρέλαση στις εθνικές εορτές», έγραψε κάποιος. «ΕΚΤΑΚΤΟ: Αγνοείται τουρίστας στην Ψίμυθο». «Σε είδα, ανήμερα της Παναγιάς. Ψίμυθο. Με καφτάνι και σανδάλι σαν αμαζόνα. Ψώνιζες στικάκι σανδαλόξυλο και χαϊμαλιά από τον πλανόδιο τον Αρίστο. Δεν σου μίλησα μη χαθεί το βάιμπ. Εάν διαβάσεις αυτό το τουητ στείλε μου μήνυμα».
«Όταν ο Τομ Χανκς με τη Νία Βαρνταλος έκαναν διακοπές στη Ψίμυθο, όλοι εσείς τρώγατε τυροκαυτερή στη Σαλαμίνα». «Έξω οι ανεμογεννήτριες από την Ψίμυθο». «Ψίμυθο για τη γκλαμουριά, Αντιψίμυθο για κάμπινγκ και μπάφους». «Θυμάται κανείς πώς την έλεγαν τη μητέρα του Αρσένη που’ χε το καφενείο στην Ψίμυθο και έφτιαχνε τρομερό κοκκινιστό;» «Κανονίστε μαλάκες να κάμετε τη Ψίμυθο Μύκονο». «Όταν πατε Ψίμυθο να φάτε σαρδελόπιτα με μάραθο στην ταβέρνα του Κώστα. Με ευχαριστείτε αργότερα».
Κάποιος αδίστακτος έφτιαξε και λήμμα στη Wikipedia : «Η Ψίμυθος, αναφερόμενη και ως Ψιμυθιά ή Ψύθιμος (κατά την αρχαιότητα, Λέστος) είναι ελληνικό ακριτικό νησί. Πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι είναι ο Άγιος Σέρτικος στη νότια πλευρά του νησιού. Διάσημο για τα πολυήμερα πανηγύρια, με αποκορύφωμα τον χορό του Δεκαπενταύγουστου, όπου οι παρευρισκόμενοι καίνε τα Birkenstock τους σε μία τεράστια φωτιά και εκστασιάζονται γύρω τους».
Ένας ανέβασε τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στο νησί (όπου το Μέρα 25 έλαβε 39,45% και ο ΣυΡιζΑ 34%), άλλος αποκάλυψε ότι εκεί γυρίστηκε μία παραλλαγή του Απέραντου Γαλάζιου, κάποιος φιλοτέχνησε αφίσα για προσεχές πανηγύρι με πρώτο όνομα τον Pan Pan, μέχρι και το φεστιβάλ της ΚΝΕ ανακοίνωσε συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και «συζήτηση για την κατάσταση στο Κέντρο Υγείας του νησιού». Ποιος φανταζόταν το ΚΚΕ έχει χιούμορ;
Ώσπου, κάποιος πονηρός πιάστηκε από την επικαιρότητα και έσπευσε να καταγγείλει την υποστελέχωση του τοπικού Κέντρου Υγείας. «Τις Κυριακές δεν υπάρχει γιατρός στην Ψίμυθο», έγραψε. «Ο τελευταίος παραιτήθηκε και έφυγε τρέχοντας από το νησί, καταγγέλλοντας τα κακώς κείμενα με ανάρτησή του στο Facebook».
Ε, κάπου εκεί τελείωσε το καλαμπούρι . Ο εύθικτος Αϊνστάιν που λέγεται Άδωνις Γεωργιάδης κάθισε χολωμένος στο γραφείο της κοσμάρας του και έγραψε το εξής εκπληκτικό κατεβατό. Δώστε μου μόνο μισό λεπτούλι, να μεταφράσω την ανάρτησή του στα ελληνικά.
Ορίστε:
«Σας έχω πει ότι τα τρολ της Αντιπολιτεύσεως επενδύουν σε μία ψευδή εικόνα κατάρρευσης του ΕΣΥ. Το ΕΣΥ έχει προβλήματα, πάντα είχε και πάντα θα έχει, αλλά τώρα είμαστε σε όλα τα επίπεδα καλύτερα από τα προηγούμενα χρόνια. Όσοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό ξέρουν ότι η εξιδανικευμένη εικόνα των συστημάτων υγείας των άλλων χωρών δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Τα ίδια προβλήματα με εμάς έχουν και οι υπόλοιποι και εμείς είμαστε σε πολύ καλύτερη θέση από πολλούς άλλους.
Όμως αυτό που κάνουν σήμερα ξεπέρασε κάθε όριο. Άρχισε μια ιστορία για έναν “τελευταίο αγροτικό γιατρό που με ανάρτηση του στο FB είπε ότι δεν αντέχει άλλο και φεύγει…” και να οι αναρτήσεις για το ότι “η Ψίμυθος έμεινε χωρίς γιατρό” κλπ και “αυτό είναι το ΕΣΥ του Άδωνι κλπ”. Μόνον που όχι μόνον η είδηση της παραίτησης είναι ψευδής αλλά το ίδιο το “νησί” που υποτίθεται καταρρέει υγειονομικά απλά δεν υπάρχει!
Δεν υπάρχει καθόλου, είναι ένα φανταστικό νησί: ένας λογαριασμός στο τουίτερ γέννησε αυτό το ψεύτικο νησί και τώρα το φανταστικό νησί έμεινε και χωρίς γιατρό… Και μην πουν ότι το έκαναν για πλάκα, διότι μέχρι αύριο εάν δεν έκανα αυτή την ανάρτηση η μισή Ελλάδα θα είχε πιστέψει ότι η “Ψίμυθος” είχε μείνει χωρίς γιατρό και ότι το ΕΣΥ καταρρέει. Κάπου στοπ!»
Είναι άδικο να πούμε ότι ο Άδωνης είναι ο μόνος που δεν κατάλαβε το παραμικρό. Διότι στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και δεκάδες ψηφοφόροι του, οργισμένοι με τη φαντασιοπληξία των ζαίων, οι οποίοι σκαρφίστηκαν λέει φανταστικό νησί προκειμένου να πλήξουν την ουρανομήκη αξιοπιστία της κυβέρνησης. Η Ψίμυθος και ο εγγαστρίμυθος.
Το χάχανο πέφτει σύννεφο με την απέραντη βλακεία που κάνει θραύση εκεί έξω, αλλά λυπάμαι, το χάχανο μετράει μόνο όταν συνοδευέται και από ψήφους. Ο απίθανος αυτός άνθρωπος έχει κατσικωθεί στον σβέρκο μας όχι από κάποια αόρατη δύναμη, αλλά χάρη στους 70.000 σταυρούς που συγκεντρώνει στις εκλογές, όταν οι μισοί συνέλληνες πάνε για μπάνιο στην πλησιέστερη Ψίμυθο. Καλά κάνει λοιπόν και λέει αυτά που λέει. Εμείς του το επιτρέψαμε με την ψήφο μας, ξανά και ξανά, ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά περί τίνος πρόκειται.
Σας αφήνω τώρα, γιατί όπου να ‘ναι αναχωρεί το καραβάκι για Ψίμυθο. Είναι τιμή ευκαιρίας, εδώ που τα λέμε, τα 1500 ευρώ για δύο άτομα και αυτοκίνητο. Ραντεβού στα αρμυρίκια κάτω από τον Άγιο Σέρτικο, με σφηνάκια από υφάλμυρο νερό θαλάσσης και αντιοφικούς ορούς.
Ειδήσεις σήμερα:
Αναστάτωση σε πτήση της Aegean: Επέστρεψε στην Κρήτη λόγω των επιθέσεων στο Ισραήλ
Συναγερμός στη Θεσσαλονίκη: Άνδρας απειλεί να πέσει στο κενό από τον 6ο όροφο πολυκατοικίας (Video)
Επίθεση από Άδωνι σε MEGA και Ράνια Τζίμα: «Κάποιοι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση» (video)
Facebook
Twitter
Tα σχόλια στο site έχουν απενεργοποιηθεί. Μπορείτε να σχολιάζετε μέσα από την επίσημη σελίδα στο Facebook
Σχόλια
Επικοινωνία
