Ζητάει εμπιστοσύνη. Ποιος την αμφισβήτησε;

Γράφει ο Φέλιξ

Ο Σαμαράς, με πρόταση Βενιζέλου όπως διαρρέει ο ίδιος, θα ζητήσει στη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης. Κατ’ αρχήν, καμιά κυβέρνηση δεν έπεσε κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας διαδικασίας. Πέφτει αμέσως μετά, όπως συνέβη με την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, που έπεσε αφού πήρε ψήφο εμπιστοσύνης 

Όταν τη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης τη ζητάει η αντιπολίτευση (πρόταση μομφής) τότε κάνει επίδειξη δύναμης. Όταν τη ζητάει η κυβέρνηση επιδιώκει τη συσπείρωση της κυβερνητικής παράταξης και την αγορά χρόνου. Μετά από την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης το επιχείρημα συνήθως είναι “η κυβέρνηση είναι δυνατή, δεν έπεσε,ανανέωσε την εμπιστοσύνη των βουλευτών της”

Η πικρή αλήθεια όμως είναι άλλη. Όταν η κυβέρνηση φτάνει σε έναν τέτοιο τακτικισμό συνήθως δεν έχει άλλα όπλα. Στην περίπτωση Σαμαρά η κίνηση να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης φανερώνει απόγνωση και όχι μόνο αδυναμία. Όταν φτάνεις στο σημείο να ζητήσεις ψήφο εμπιστοσύνης ενώ κανένας στο εσωτερικό της κυβερνητικής πλειοψηφίας δεν έχει αμφισβητήσει αυτή την πλειοψήφία ανοιχτά, τότε κάνεις παραδοχή πως την αμφισβητεί σιωπηλά.

Ο Σαμαράς προχώρησε στην κίνηση για να αναστείλει τη φημολογία για πρόωρες εκλογές η οποία είχε φουντώσει στον Τύπο. Με τον τρόπο αυτό κάνει επίσης την παραδοχή πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που καθορίζει πλέον την πολιτική ατζέντα και αναγκάζει το Σαμαρά να προσπαθεί να δείξει δυνατός όποτε δημιουργείται η εντύπωση ή η φήμη πως δεν είναι.

Η κυβέρνηση δίνει έτσι την εντύπωση πως τίποτα δεν πάει καλά, την εποχή που το πολιτικό της επιχείρημα είναι πως όλα πάνε καλά.

Ο πανικός θα επανέλθει στην κυβέρνηση την ίδια μέρα που θα πάρει ψήφο εμπιστοσύνης. Γιατί η ψήφος εμπιστοσύνης το μόνο που θα δείξει είναι πως η κυβερνητική συμμαχία είναι συμπαγής και συνεχίζει να βάζει φόρους, ΕΝΦΙΑ και να ξεπουλά τη χώρα ως οικόπεδο ευκαιρίας.