Νέα επίθεση από Κύπρο στον Ανδρέα Βγενόπουλο

Το αίτημα του Ανδρέα Βγενόπουλου προς τους υπουργούς Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, Ευάγγελο Βενιζέλο και Χαράλαμπο Αθανασίου, ώστε να μην συνδράμουν δικαστικά τις κυπριακές αρχές στη διερεύνηση για το τι οδήγησε σε κατάρρευση την κυπριακή Οικονομία, προκάλεσε την αντίδραση της κυπριακής πλευράς και συγκεκριμένα της βουλευτή του ΑΚΕΛ Ειρήνης Χαραλαμπίδου, η οποία επισημαίνει σε ανακοίνωσή της ότι ο «Ανδρέας Βγενόπουλος, επανέρχεται μετά από μήνες σιωπής, για να επαναλάβει, ότι για την καταστροφή της κυπριακής Οικονομίας και της Λαϊκής Τράπεζας, την ευθύνη έχει το κυπριακό κράτος».

Η κ. Χαραλαμπίδου εξαπολύει πυρά κατά του Ανδρέα Βγενόπουλου, τον οποίο αποκαλεί θύτη, που όμως προσποιείται το θύμα μέσα από ανακοινώσεις που ως κύριο χαρακτηριστικό έχουν τη διαστρέβλωση των γεγονότων. Κάνει παράλληλα λόγο για δικαιολογημένη ανησυχία των κυπρίων πολιτών, «μήπως το κατεστημένο, συναινεί στην αποσιώπηση των ευθυνών του κ. Βγενόπουλου και των συνεργατών, για την καταστροφή της Λαϊκής Τράπεζας και της κυπριακής Οικονομίας».

Υπενθυμίζεται ότι ο Ανδρέας Βγενόπουλος και άλλα στελέχη της Marfin, απέστειλαν στις αρχές Οκτωβρίου αίτημα στους υπουργούς Εξωτερικών και Δικαιοσύνης, με το οποίο ουσιαστικά ζητούν να ανατραπούν όσα ισχύουν στις ευρωπαϊκές χώρες περί δικαστικής συνδρομής, με το πρόσχημα του εθνικού συμφέροντος, αφού σε αυτήν αναφέρεται ότι: «είναι θέμα εθνικής αξιοπρέπειας και εθνικού συμφέροντος να διακοπεί άμεσα η παροχή δικαστικής συνδρομής προς την Κύπρο». Κι αυτό, ενώ οι κυπριακές αρχές έχουν επανειλημμένως ζητήσει από την Ελλάδα να παραδώσει στοιχεία για τις δραστηριότητες του Ανδρέα Βγενόπουλου και των στελεχών της Λαϊκής, την περίοδο πριν από την κατάρρευση της κυπριακής Οικονομίας, κι ενώ το ίδιο το πόρισμα της κυπριακής Βουλής αποδίδει ευθύνες στον τραπεζίτη.

Στο πλαίσιο αυτό, η Ειρήνη Χαραλαμπίδου καλεί τον Ανδρέα Βγενόπουλο να απαντήσει σε πέντε ουσιαστικά ερωτήματα:

1. Εάν ο γερμανός Κεντρικός Τραπεζίτης (σύμφωνα με το δημοσίευμα της NY Times), θεωρούσε, ότι τέλος του 2011 – ουσιαστικά επί διοίκησης Βγενόπουλου και Μπουλούτα  – η Λαϊκή Τράπεζα ήταν αφερέγγυα,  τότε εμμέσως πλην σαφώς δεν αναδεικνύεται μια πραγματικότητα; Ότι δηλαδή οι κ.κ. Βγενόπουλος, Μπουλούτας μαζί και κάποιοι άλλοι, κατέστησαν με τις «εξειδικευμένες» τραπεζικές τους γνώσεις τη Λαϊκή Τράπεζα αφερέγγυα; Αυτοί δεν οδήγησαν τη Λαϊκή Τράπεζα σε κατάσταση αφερεγγυότητας, ένεκα υπέρμετρης πιστωτικής επέκτασης σε  περίεργα δάνεια και σε υπέρμετρη συγκέντρωση κινδύνου με επενδύσεις σε ελληνικά ομόλογα;

2. Γιατί η διοίκηση Βγενόπουλου – Μπουλούτα απέκρυβε τα προβλήματα της Λαϊκής από το Υπουργείο Οικονομικών και την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ενώ παρουσίαζαν μια διαφορετική και εσφαλμένη εικόνα της κεφαλαιουχικής επάρκειας και της ρευστότητας της Λαϊκής; Δεν είναι αυτές οι κύριες αιτίες, που κατέστησαν την Λαϊκή αφερέγγυα, αναγκάζοντας το Κυπριακό Κράτος να προβεί σε ενέργειες διάσωσης της τράπεζας και της οικονομίας γενικότερα;

3. Γιατί δεν λέει ξεκάθαρα η Marfin Investment Group, ότι δεν υπέβαλε συγκεκριμένη δεσμευτική πρόταση συμμετοχής κατά 51% σε οποιαδήποτε αύξηση κεφαλαίου της Λαϊκής; Ή μήπως οι αναφορές για δεσμεύσεις του Κράτους, ότι θα μείνει ιδιωτική, στόχευαν απλά να αξιοποιηθούν ως μετέπειτα δικαιολογίες; Πώς ερμηνεύει η Marfin Investment Group τον όρο: «ιδιωτική τράπεζα»; προφανώς, και κρίνοντας από τα πεπραγμένα της εποχής τους στη Λαϊκή, ως μια παρέα μετόχων, οι οποίοι διοικούσαν και διαχειρίζονταν καταθέσεις πελατών, οι οποίοι αγνοούσαν την σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των ιδιωτικών δραστηριοτήτων τους,  και των δραστηριοτήτων της  Τράπεζας.

4.  Αναφέρεται στην ανακοίνωση της  Marfin Investment  Group, ότι τόσο κάτω από το βασικό σενάριο της PIMCO, όσο και κάτω από το δυσμενές σενάριο, η Λαϊκή Τράπεζα και η Τράπεζα Κύπρου παρουσίαζαν περίπου τις ίδιες κεφαλαιουχικές ανάγκες. Γιατί επιλεκτικά η Marfin Investment  Group αποσιωπά το γεγονός, ότι τα δύο τρίτα περίπου των ζημιών στην έκθεση της PIMCO για τη Λαϊκή Τράπεζα ήταν από το δανειακό χαρτοφυλάκιο της Λαϊκής στην Ελλάδα, χαρτοφυλάκιο για το οποίο ο κ Βγενόπουλος και οι  συνεργάτες του είχαν άμεση εμπλοκή;

5. Πολύ σωστά όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση  της Marfin Investment  Group σε σχέση με τον εξαναγκασμό να (ξε)πουληθούν, λέμε εμείς, τα κυπριακά τραπεζικά υποκαταστήματα για την κεφαλαιουχική ενίσχυση και σωτηρία της Τράπεζας Πειραιώς, θέμα το οποίο εγείρουμε με παρεμβάσεις, ανακοινώσεις και τοποθετήσεις από τη πρώτη στιγμή εκτέλεσης αυτής της μονομερούς και άδικης ενέργειας σε βάρος των Κυπρίων καταθετών. Προκαλώ τη Marfin Investment Group και τον κ. Βγενόπουλο να απαιτήσουν,  όπως  κάνουμε και μεις ,αυτά τα χαμένα λεφτά να επιστραφούν. Θεωρώ, ότι ο κ. Βγενόπουλος είναι σε μοναδική θέση να το πράξει αυτό, αφού μεγαλομέτοχος της  Marfin Investment  Group είναι η Τράπεζα Πειραιώς και είμαι σίγουρη ότι έχει πρόσβαση στην Τράπεζα  Πειραιώς και μπορεί να τους εξηγήσει από πρώτο χέρι την αδικία και τη ζημιά που υπέστησαν οι Κυπριακές Τράπεζες από αυτή τη συγκεκριμένη συναλλαγή πώλησης των υποκαταστημάτων σε αυτούς. Αν μη τι άλλο, ο κ Βγενόπουλος γνωρίζει, και πολύ καλά μάλιστα, τον κ. Μ. Σάλλα, στον οποίο χορήγησε πάνω από €100 εκατομμύρια σε προσωπικά, μη εξυπηρετούμενα δάνεια, για αγορές μετοχών της Πειραιώς. Δεδομένου, ότι ο κ. Μ.Σάλλας είναι τώρα έμμεσα το αφεντικό του κ Βγενόπουλου στη Marfin Investment  Group, είμαι σίγουρη, ότι θα μοιραστεί μαζί του την ειλικρινή του έννοια για τη ξεκάθαρη αποστέρηση  πέραν των €3.5δις από τους καταθέτες της Λαϊκής.  Εκτός, εάν ο κ. Βγενόπουλος μας πει, ότι δεν γνωρίζει τον κ. Μ. Σάλλα,  όπως έχει πει και για κ. Ζολώτα, του οποίου οι δανεισμοί από την Λαική ανέρχονταν πέραν των €720 εκ.

«Τελικά ίσως είναι καιρός και οι μέτοχοι της Marfin Investment Group να αναζητήσουν και ευθύνες για τις άλλες επενδύσεις της εταιρίας υπό την παρούσα της διοίκηση.  Γιατί κάποια δισεκατομμύρια έχουν χαθεί και εκεί», καταλήγει η κύπρια βουλευτής.

Να υπενθυμίσουμε για την ιστορία ότι τον Μάιο του 2013, το δικαστήριο της Λευκωσίας εξέδωσε διεθνή διατάγματα για παγοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ανδρέα Βγενόπουλου σε ύψος 3,79 δισ. και του στελέχους της Λαϊκής Τράπεζας Ευθύμιου Μπουλούτα σε ύψος 1,5 δισ.