Η ομάδα των G20 αποφασίζει για τον κόσμο. Είναι λογικό αυτό; (βίντεο)

Το περασμένο Σαββατοκύριακο (15-16 Νοεμβρίου) έλαβε χώρα στο Μπρίσμπειν της Αυστραλίας η ετήσια σύνοδος κορυφής των κρατών του G20 (Group of 20), δηλαδή των 19 ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου και της ΕΕ. Για άλλη μια χρονιά οι ηγέτες των χωρών αυτών πέρασαν ένα γουίκεντ όπου επικύρωσαν συμφωνίες που είχαν ήδη κλείσει κρατικοί υπάλληλοι και διπλωματικοί αξιωματούχοι κατά τη διάρκεια της χρονιάς, στους τομείς της οικονομίας, της πολιτικής και της προστασίας του περιβάλλοντος. Έχοντας παρακάμψει τον Οργανισμό Ενωμένων Εθνών κι αγνοώντας συνήθως τα συμφέροντα των μικρότερων οικονομιών, βγάζουν την αναμνηστική φωτογραφία κι ανακοινώνουν στους λαούς τί μέλλει γενέσθαι.

 

Οι 19 χώρες με αλφαβητική σειρά: Αργεντινή, Αυστραλία, Βραζιλία, Γερμανία, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Ινδία, Ινδονησία, Ιταλία, Καναδάς, Κίνα, Μεξικό, Νότια Αφρική, Νότια Κορέα, Ρωσία, Σαουδική Αραβία και Τουρκία.

 

Το βίντεο του βρετανικού Guardian είναι κατατοπιστικό και καλοφτιαγμένο:

 

 

 

 

Κάποιος θα πει πως κράτη όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα, η Ρωσία κι η Γερμανία προφανώς έχουν τον πρώτο λόγο στη λήψη των μεγάλων αποφάσεων του πλανήτη. Οι 19 αυτές οικονομίες παράγουν το 85% του παγκόσμιου ακαθάριστου προϊόντος κι οι πολίτες τους αποτελούν τα 2/3 περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού. Στην πλειοψηφία τους, οι ηγέτες είναι εκλεγμένοι ή έστω αποδεκτοί από τους λαούς τους. Άρα, γιατί να μην αποφασίζουν;

 

Πολύ απλά, γιατί δεν είναι δίκαιο και δεν είναι για το καλό του πλανήτη. Η ιστορία δεν ξεκίνησε το 2014, ούτε καν το 1945, με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αν χωρίσουμε τις 19 οικονομίες σε ανεπτυγμένες κι αναπτυσσόμενες, διαπιστώνουμε πως οι μεν έχουν στηρίξει τον πλούτο τους σε πολέμους κι αποικίες, οι δε τον χτίζουν πάνω σε άθλιες συνθήκες εργασίας των πολιτών τους και τη μόλυνση του περιβάλλοντος.

 

Εξίσου ανησυχητικό είναι το γεγονός πως το G20 έχει προ πολλού παρακάμψει τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, δηλαδή το θεσμικό όργανο της παγκόσμιας κοινότητας. Με ευθύνη των μεγάλων δυνάμεων, ο ΟΗΕ μένει ανενεργός σε επίπεδο αποφάσεων με εξαίρεση ίσως το Συμβούλιο Ασφαλείας σε περιόδους ένοπλων συρράξεων. Με την προβολή και την αίγλη που περιβάλλονται οι συνθήκες κορυφής του G20, η παγκόσμια κοινή γνώμη τείνει να δέχεται αβασάνιστα την παράκαμψη του ΟΗΕ και να σχηματίζει την άποψη πως οι ηγέτες αυτοί όντως δουλεύουν για το κοινό καλό.

 

Ευτυχώς, σε κάθε τέτοια σύνοδο κορυφής δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές δίνουν βροντερό παρών διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους σε αυτό το καινούριο(;) status quo και την πίστη μιας μερίδας των πολιτών του κόσμου σε μια δικαιότερη και δημοκρατικότερη παγκόσμια διακυβέρνηση.