Μετά τους "Οικονόμου και τους Μελάδες" κι ο ΣΕΒ ζητάει συναίνεση

Σε “γραμμή ανεξάρτητων βουλευτών” κινείται ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών στη δημόσια παρέμβαση που εξέδωσε πάνω στις πολιτικές εξελίξεις. “Συναίνεση” είναι το ζητούμενο για τον ΣΕΒ που ζητά επίσης εθνική συνεννόηση για την οικονομία και τη διάσφάλιση της παρουσίας της χώρας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. 

Οι μεγάλες επιχειρήσεις κι οι βιομήχανοι συνδέουν την πολιτική συναίνεση με τη διαμόρφωση κλίματος σταθερότητας για την οικονομία (τους): “Τα κόμματα οφείλουν να κατανοήσουν ότι οι επιχειρήσεις και οι αγορές έχουν ανάγκη από στέρεο έδαφος για να σχεδιάσουν και να επενδύσουν” λένε και συνεχίζουν με τη διατύπωση του αιτήματος: “Ζητούμε από τα κόμματα να συμφωνήσουν στα βασικά στοιχεία μιας εθνικής στρατηγικής για την οικονομία. Ζητούμε από τα κόμματα να δεσμευτούν σε έναν οδικό χάρτη εθνικών πολιτικών στόχων που θα εγγυάται ότι επιχειρήσεις και πολίτες θα δραστηριοποιηθούν σε ένα σταθερό και προβλέψιμο οικονομικό περιβάλλον κατά το 2015”. 

Στην παρέμβαση δε λείπει και μια δόση κινδυνολογίας “αλά Σαμαράς”: “Ή θα περάσουμε στην ανάπτυξη ή θα κυλήσουμε σε ένα νέο κύκλο ύφεσης” αναφέρεται στην ανακοίνωση και στη συνέχεια σημειώνεται πως “ο κίνδυνος είναι ορατός και μεγάλος, όπως ορατή είναι και η προοπτική διατηρήσιμης ανάπτυξης μετά από 5 χρόνια θυσιών”.

Συνοπτικά ο ΣΕΒ προτείνει στο πολιτικό σύστημα τα εξής 4 σημεία:
1)    Εθνική επιτροπή υψηλών προδιαγραφών για τη διαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους.
2)    Συμφωνία των κομμάτων για Συνταγματική Αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή.
3)    Δέσμευση των πολιτικών δυνάμεων στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. 
4)    Αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών πολιτικών (ρευστότητα ΕΚΤ, επενδυτικό πρόγραμμα ΕΕ) για την ανάπτυξη της οικονομίας με βάση την ιδιωτική πρωτοβουλία. 

Στα σημεία-κλειδιά της ανακοίνωσης δε συμπεριλαμβάνεται ωστόσο η εκλογή ΠτΔ από την παρούσα Βουλή. Παρόλο που τα συμφέροντά του σαφώς εξυπηρετούνται, τουλάχιστον βραχυ-μεσοπρόθεσμα, από την υφιστάμενη πολιτική των μνημονίων, ο ΣΕΒ επιλέγει να μην πάρει θέση υπέρ των κομμάτων της συγκυβέρνησης αλλά μένει στη διατύπωση γενικών, “φλου” πολιτικών κατευθύνσεων που αφήνουν ενδεχομένως περιθώριο για μια υποτυπωδώς ήπια συνύπαρξη με την επόμενη κυβέρνηση που θα προκύψει από τις διαφαινόμενες εκλογές.