Ένα πρωτοσέλιδο ντροπή για τη "Δημοκρατία"

Του Άγγελου Προβολισιάνου

Ο εκδότης της «Δημοκρατίας» Γιάννης Φιλιππάκης φρόντισε για άλλη μια φορά να σμπαραλιάσει το θυμικό όλων όσων είδαν το σημερινό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας του.

Σε αυτό το δημοσιογραφικό έκτρωμα κατόρθωσε να συνδυάσει (δίπλα-δίπλα) το μισαλλόδοξο τίτλο: «Ασφυξία από λαθραίους», με τη φωτογραφία του νεκρού Αϊλάν, η οποία συνοδεύεται από τη φράση: «Παγκόσμια ανατριχίλα!». Μία τεράστια αντίφαση, καθώς τα γράμματα του τίτλου «πατούν» επάνω στη φωτογραφία του άψυχου πρόσφυγα.

«Τα καράβια μεταφέρουν μιλιούνια στον Πειραιά» αναφέρεται στο ρεπορτάζ, λες και έχουμε να κάνουμε με… έντομα και όχι με ανθρώπους, οι οποίοι συν τις άλλοις είναι λαθραίοι, όπως τα αντικείμενα.

Προφανώς, ο κ. Φιλιππάκης αγνοεί επιδεικτικά πως αυτοί οι άνθρωποι βάσει της Διεθνούς Συνθήκης του ΟΗΕ αποκαλούνται πρόσφυγες και οφείλει το ελληνικό κράτος αντί να τους αφήνει στις πλατείες και στα πάρκα, κάτι που εμπεριέχεται στο δημοσίευμα, να τους παρέχει τροφή, στέγη και νομιμοποιητικά έγγραφα για να μπορέσουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους.

Αυτού του είδους τα δημοσιεύματα είναι που τροφοδοτούν τα ακροδεξιά ευήκoα ώτα με μίσος απέναντι σε όσους έφυγαν από την πατρίδα τους για να γλιτώσουν από τις σφαίρες και τους βομβαρδισμούς του ISIS.

Από την άλλη μεριά, δεν θα έπρεπε να εκπλαγούμε και τόσο, αφού δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που είδαμε ως προσφορά στην εφημερίδα του κ. Φιλιππάκη το DVD που αναφερόταν στην απολογία του δικτάτορα, Γιώργου Παπαδόπουλου. Το ζήτημα εναπόκειται στο τι ήθελε να προτάξει ο εκδότης με τη συγκεκριμένη κίνηση, το ιστορικό γεγονός ή αν ο Παπαδόπουλος έπεισε για την αθωότητά του;

Μην αμελούμε και ρεπορτάζ που έχουν δημοσιευθεί από τη συγκεκριμένη εφημερίδα, όπως το «Ένα δακρυσμένο απόγευμα με τη Χρυσή Αυγή», το οποίο είναι ένα αφιέρωμα με έμμεσες αναφορές στο «κοινωνικό» πρόσωπο του νεοφασιστικού μορφώματος.

Πάντως, πολλά μπορούν να γίνουν αποδεκτά, όχι όμως και αυτού του είδους η χρήση της φωτογραφίας ενός νεκρού παιδιού που το έχει ξεβράσει το κύμα λες και ζούμε στο μεσαίωνα.