Αρχίζουν οι καταλήψεις στα σχολεία και το θέμα αρχίζει να καλύπτεται ως “όχι των μαθητών στις μάσκες”, ενώ τα αιτήματα είναι “15 μαθητές ανά τάξη, διορισμοί εκπαιδευτικών, πιο ουσιαστικά μέτρα καθαριότητας”. Ρίχνουμε δηλαδή στους 17χρονους λίγη λασπίτσα, θεωρώντας ότι έτσι θα τους απαξιώσουμε στα μάτια της κοινωνίας (λες και δεν είναι κοινωνία οι μαθητές). Οι μαθητές ζητούν περισσότερο λεφτά για την Παιδεία και όχι για τους εξοπλισμούς, σύνθημα που υπάρχει μεν εδώ και δεκαετίες, αλλά κι εδώ έχουμε τη λύση που είναι και πάλι να απαξιώσουμε τους 17χρονους (να υπενθυμίσω μόνο ότι οι 17χρονοι πλέον ψηφίζουν). Αρχίζουμε τις ειρωνείες και κάτι κουλ και χαλαρά “θα μας πουν τώρα τα πιτσιρίκια και πώς θα κάνουμε αμυντική και εξωτερική πολιτική” και “ας κοιτάξουν τα μαθήματά τους κι ας τα αφήσουν αυτά” και γενικώς η γνωστή διασταύρωση εγχώριου φιλελεύθερου με γυμνασιάρχη της δεκαετίας του ’50.
Οι 17χρονοι λοιπόν που ζητούν λεφτά για την Παιδεία και τα αυτονόητα για την προστασία της υγείας στη χειρότερη περίπτωση να είναι αφελείς. Μέχρι εκεί όμως μπορεί να είναι το “έγκλημά” τους. Οι 17χρονοι, που έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν, για τα Ραφάλ και το κάθε Ραφάλ, γιατί ένα πουλάκι ή και οι γονείς τους μπορεί να τους είπαν ότι κάποιοι, που δεν ήταν 17χρονοι, έπεσαν με τα μούτρα στο μέλι των εξοπλισμών και μασαμπούκωσαν δισεκατομμύρια, που θα τα πληρώνουν οι 17χρονοι μέχρι να κλείσουν τα 90. Οι 17χρονοι ζητούν περισσότερα για την προστασία της υγείας τους και μπορεί το ίδιο πουλάκι να τους είπε ότι όταν αυτοί ήταν ακόμα στο μαιευτήριο κάποιοι έκαναν πάρτυ με τις προμήθειες στο χώρο της Υγείας. Οι 17χρονοι επειδή η κρίση τους βρήκε στα 7 μπορεί να μεγάλωσαν σε ένα σπίτι όπου ο ένας ή και οι δύο γονείς μπορεί να ήταν άνεργοι, μπορεί να έζησαν για χρόνια με τη σύνταξη του παππού, μπορεί να μην πήγαν ούτε φροντιστήριο γιατί δεν υπήρχε μία.
Οι 17χρονοι έχουν κάθε λόγο και κάθε δικαίωμα να ζητούν και να διαμαρτύρονται. Κάποιοι άλλοι πάλι δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ειρωνεύονται και να βγάζουν γλώσσα στους 17χρονους γιατί οι ίδιοι ή οι προστατεύομενοι τους έχουν υποθηκεύσει το μέλλον αυτών των παιδιών μέχρι τα γεράματά τους. Αφήστε λοιπόν το δασκαλίστικο ύφος απέναντι στα παιδιά και ακούστε τα. Για τα σκατά στα οποία κολυμπάμε εδώ και χρόνια μόνο τα παιδιά δεν είναι υπεύθυνα.
Πηγή: facebook/Dimitris.Soultas
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
