Αίνιγμα η επόμενη ημέρα στην Ισπανία μετά το χθεσινό αποτέλεσμα

Συνεργασία μεταξύ κομμάτων με πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους, είναι το μήνυμα της ισπανικής κάλπης της 20ης Δεκεμβρίου. Το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι πήρε τις περισσότερες ψήφους αλλά σε καμία περίπτωση δεν αρκούν για την αυτοδυναμία στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων των 350 εδρών. Δεύτερο κόμμα οι Σοσιαλιστές, ωστόσο η τρίτη θέση των Podemos τους καθιστά ρυθμιστή της επόμενης μέρας. Τέταρτοι έμειναν τελικά οι Κεντρώοι Φιλελεύθεροι Ciudadanos.

Συγκεκριμένα, με καταμετρημένο το 100% των ψήφων, τα ποσοστά των κομμάτων είναι τα εξής:

Λαϊκό Κόμμα (PP, Κεντροδεξιά): 28.72%, 123 έδρες

Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE, Κεντροαριστερά): 22.01%, 90 έδρες

Podemos (Αριστερά κατά της λιτότητας): 20.66%, 69 έδρες

Ciudadanos (Φιλελεύθερο Κέντρο): 13.93%, 40 έδρες

Δημοκρατική Αριστερά Καταλoνίας (Αριστερά – Καταλανικός εθνικισμός): 2,39% – 9 έδρες

Δημοκρατία και Ελευθερία (φιλελεύθερο Κέντρο – Καταλανικός εθνικισμός): 2,25% – 8 έδρες

Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα (Κέντρο – Κεντροδεξιά – Βασκικός εθνικισμός): 1,20% – 6 έδρες

Ενωμένη Αριστερά – Λαϊκή Ενότητα (Αριστερά): 3,67% – 2 έδρες

Ενότητα Βασκικής Χώρας (Αριστερά – Βασκικός εθνικισμός): 0,87% – 2 έδρες

Καναριακή Συμμαχία – Καναριανό Εθνικιστικό Κόμμα (Κέντρο – Κεντροδεξιά – Καναριακός εθνικισμός): 0,33% – 1 έδρα

Από το αποτέλεσμα προκύπτει πως κυβερνητική πλειοψηφία δημιουργείται από πιθανή συνεργασία του Λαϊκού Κόμματος είτε με τους Σοσιαλιστές είτε με τους Podemos αλλά όχι με τους ιδεολογικά όμορους Ciudadanos.

Μακριά από την πλειοψηφία είναι και το άθροισμα των Σοσιαλιστών με τους Podemos κι άρα καθίσταται δύσκολη η δημιουργία μιας αριστερής – κεντροαριστερής κυβέρνησης, όπως έγινε στην Πορτογαλία. Για να καταστεί δυνατό αυτό το σενάριο πρέπει τα δύο κόμματα να συμμαχίσουν με τα πολύ μικρά κόμματα που τοποθετούνται υπέρ της ανεξαρτησίας των περιοχών τους, ενδεχόμενο που προφανώς ενέχει μεγάλο πολιτικό ρίσκο.

Πολλοί μιλούν για το τέλος του δικομματισμού, ωστόσο μια συνεργασία του Λαϊκού Κόμματος με τους Σοσιαλιστές θα συνιστούσε συνέχεια της κυριαρχίας των δύο κομμάτων που κυβερνούν διαδοχικά τη χώρα τα τελευταία 30 χρόνια, μετά την πτώση της δικτατορίας του Φράνκο και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Οι Σοσιαλιστές βέβαια δεν εμφανίζονται “ζεστοί” να συνεργαστούν με το κόμμα του Μαριάνο Ραχόι αφού δε θέλουν να ρισκάρουν το πολιτικό κεφάλαιο του Πέδρο Σάντσεθ, ενός νέου ηγέτη που αναγέννησε σε ένα βαθμό το προφίλ του κόμματος, μετά τη “μνημονιακή” διακυβέρνηση του Χοσέ Θαπατέρο (2008 – 2011). 

Σε κάθε περίπτωση η φθορά των δύο κομμάτων εξουσίας είναι πολύ μεγάλη και βεβαίως μεγαλύτερη είναι αυτή του Λαϊκού Κόμματος που έχασε πάνω από το 1/3 της δύμαμης που είχε από τις εκλογές του 2011, από 44,62% και 186 έδρες σε 28,72% και 123 έδρες. Οι Σοσιαλιστές έχασαν περίπου 6,5 μονάδες από το 2011, όταν πήραν 28,73% και 110 έδρες.

Δείτε τις μετεκλογικές δηλώσεις του Μαριάνο Ραχόι του Λαϊκού Κόμματος, του Πέδρο Σάντσεθ των Σοσιαλιστών και του Πάμπλο Ιγκλέσιας των Podemos.