Ο φακός της Ιταλίδας φωτογράφου Antonella Pizzamiglio εστιάζει στη διαφορετικότητα και την περιθωριοποίηση, σαν παραίνεση στις νέες γενιές να μην επαναλάβουν τα λάθη του παρελθόντος.
Σταθερή στις αξίες της αλληλεγγύης και του αλτρουϊσμού, η έκθεση με τίτλο «Ακόμα και το τίποτα έχει ένα όνομα» περιλαμβάνει φωτογραφίες από το ψυχιατρείο της Λέρου το 1989 και το 2011 αντίστοιχα. Αποτελείται από τις ενότητες Λέρος Χθες, Λέρος Σήμερα, Λέρος η Εγκατάλειψη.
Στο πλαίσιο της έκθεσης προβάλλεται η ταινία του Τζούλιο Μανφρεντόνια «Si puo fare» (Μπορεί να γίνει) σάτιρα εμπνευσμένη από πραγματικές ιστορίες των κοινωνικών συνεταιρισμών για παροχή εργασίας σε ψυχικά ασθενείς μετά το εξιτήριο τους από τα ιδρύματα, και στο πλαίσιο της αποασυλοποίησης τους για την οποία αγωνίστηκε ο κορυφαίος Ιταλός ψυχίατρος Φράνκο Μπαζάλια. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 4/12.
