Το σχόλιο του Κώστα Αρβανίτη:
Το «ακροδεξιό δεξιό» μοντέλο Μητσοτάκη.
Την ίδια στιγμή που η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, μαθαίνοντας από τα λάθη της στην αντιμετώπιση της κρίσης, προτείνει ενιαίο κατώτατο μισθό, ενιαία αποζημίωση ανεργίας και επιστροφή στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ευθυγραμμίζεται με τις ακραία νεοφιλελεύθερες θέσεις του Όρμπαν για κατάργηση του -κεκτημένου με αίμα και θυσίες- πενθήμερου 8ώρου.
Δεν έφταναν οι δηλώσεις του περί «ξεπερασμένου οκταώρου»· δεν έφταναν οι δηλώσεις του ότι «εάν είναι κερδοφόρα η επιχείρηση, μέρος αυτού του κέρδους πρέπει να πηγαίνει στους εργαζόμενους», αντικαθιστώντας στην ουσία τον διασφαλισμένο κατώτατο μισθό με μέρισμα-bonus.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεπέρασε κάθε «προσδοκία» εξαγγέλλοντας 7ήμερη εργασία. «Με τη σύμφωνη γνώμη του εργαζομένου»…
Γιατί στη Νέα Δημοκρατία, εκτός από ασφαλιστικό μοντέλο Πινοσέτ, ονειρεύονται και εργασιακό μοντέλο Μεσαίωνα.
Θέσεις ακραίες, νεοφιλελεύθερες και εξαιρετικά δυσοίωνες για το μέλλον της Ελλάδας, με μία επίγευση της γνωστής ταξικής αντίληψης της Νέας Δημοκρατίας που θέλει τα «παιδιά από το Περιστέρι» να φοιτούν σε επαγγελματικές σχολές για να γίνουν ψυκτικοί και τα παιδιά της αριστείας -φαντάζομαι από Εκάλη, Κηφισιά, Κολωνάκι- να φοιτούν στα «Κολάμπια».
