Όσοι έχετε δει τις κλασσικές ταινίες του Κόπολα “Ο νονός” θα έχετε πάρει μια γεύση πως δούλευε το σύστημα της μαφίας στις ΗΠΑ από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης και δώθε. Διαπλοκή με τους μηχανισμούς του κράτους, με δικαστές, με δημοσιογράφους, με καλλιτέχνες, με γερουσιαστές και κυβερνητικούς βουλευτές, με υποψήφιους πολιτευτές, με επιχειρηματίες, με όλον τον “καλό” τον κόσμο της υψηλής και ευυπόληπτης κοινωνίας!!!!
Η δομή της οργάνωσης ήταν δεδομένη. Η κεφαλή, ο Δον Κορλεόνε, ο απόλυτος άρχων. Οι γιοι του με μοιρασμένους ρόλους. Ο πρώτος για να “καθαρίζει” όσους έμπαιναν στα“επιχειρηματικά” χωράφια της οικογένειας, ο δεύτερος για τα λογιστικά, τις νομικές υποθέσεις και τις επαφές με τους επίσημους και ανεπίσημους διαύλους της εξουσίας, και ο τρίτος ο πατριώτης ήρωας πολέμου και προαλειφόμενος από τον πατέρα-φαμίλια για βουλευτικό αξίωμα.
Οι υπόλοιποι έμμισθοι μπράβοι, κουμπουροφόροι φονιάδες, δουλικά του αφεντικού, έγλυφαν αδιαμαρτύρητα το κόκκαλο που τους πέταγε ο Δον, έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά για το χατίρι της “αγίας” οικογένειας. Ο Κορλεόνε είχε στη “νόμιμη” δούλεψή του, τους μπροστινούς, τους αυτοφοράκηδες, τους πορτιέρηδες…. Αυτά για τους σινεφίλ και όσους έχουν καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Στις μέρες της τρίτης μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας τα κουμπούρια, εκτός του στρατού, κρατούν επισήμως η αστυνομία, τα σώματα ασφαλείας, τα ΜΑΤ και οι υπόλοιποι ευαγείς σχηματισμοί του κατασταλτικού κρατικού μηχανισμού. Η εξουσία της οικονομικής ολιγαρχίας και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι έχουν τα παλιά και ιδιαιτέρως αποτελεσματικά “όπλα” της αστικής διακυβέρνησης. Ο έλεγχος της Δικαιοσύνης, της ενημέρωσης, της κρατικής μηχανής, του παρακράτους είναι παλαιόθεν στα χέρια τους. Η καταστολή, η παραγωγή αντιδημοκρατικών νομοθετημάτων, η δίωξη “ατίθασων” πολιτών, η καλλιέργεια κλίματος διχασμού, μισαλλοδοξίας και εθνικιστικής υστερίας είναι από τα αγαπημένα σπορ της “εθνικής ημών παρατάξεως”, της διαπλεκόμενης Δεξιάς που με τις ευλογίες του ύστερου ΠΑΣΟΚ δεν κατέληξε στο…… “χρονοντούλαπο της Ιστορίας”…
Στις μέρες μας καταργήθηκαν τα ξερονήσια. Στις μέρες μας απλώς διώκονται εισαγγελείς που ερευνούν σκάνδαλα υπουργών. Στις μέρες μας καταργήθηκαν οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων. Στις μέρες μας απλώς απειλούνται δημοσιογράφοι από τους μπροστινούς, τους αυτοφοράκηδες, τους πορτιέρηδες της ακροδεξιάς του κυβερνώντος κόμματος. Στις μέρες μας δεν υπάρχει λογοκρισία. Στις μέρες μας απλώς υπάρχουν χρηματοδοτούμενες πέτσινες λίστες κατευθυνόμενης προπαγάνδας και μια ……“ελευθερία ζόρικια”. Στις μέρες μας δεν υπάρχει στρατιωτική χούντα. Στις μέρες μας απλώς υπάρχουν ζηλωτές χουντικών νόμων.
Στις μέρες μας δεν υπάρχει ο χαφιές έξω από το παράθυρο. Στις μέρες μας απλώς υπάρχει ο “κοριός” της ΕΥΠ και η ηλεκτρονική παρακολούθηση αρχόντων και πληβείων …..Στις μέρες μας υπάρχει για τους κρατούντες ανησυχία, φόβος, αγωνία, τρόμος μήπως και “ξαναστραβώσει” ο λαός και φέρει τα πάνω – κάτω….
ΥΓ.: Στα ιστορικά ντοκουμέντα που αναφέρονται στην περίοδο μετά την επικράτηση της επανάστασης του 1821 καταγράφονται λογής-λογής κουμπουροφόροι σε διατεταγμένη υπηρεσία (δολοφονίες Ανδρούτσου, Καποδίστρια κ.ά). Δεν αναφέρονται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες νυχτερινών καταγωγίων της εποχής με μπράβους κουμπουροφόρους πορτιέρηδες. Ως εκ τούτου δε θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η “ένδοξη” και “ηρωική”
μορφή που απεικονίζει ο σεμνός, μετρημένος, εχέφρων, άριστος, πολυτάλαντος, γοητευτικός, πολυπράγμων, φέρελπις, δημοκράτης – μη γελάτε, μη γελάτε – βουλευτής της “εθνικής ημών παρατάξεως” αναπαριστά τους εν λόγω υποτακτικούς τσανακογλείφτες των πρώην τσιφλικάδων που μετεξελίχθηκαν σε ανερχόμενη αστική τάξη εκείνης της εποχής….. Μακριά από εμάς τέτοια ύβρις!!!!
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
